منطقه تاریخی قلعه عبدالله

منطقه تاریخی قلعه عبدالله در پشت سد کبار واقع واقع شده است. در این منطقه، بقایای قلعه ای وجود دارد که مربوط به دوره ساسانی است. چند چشمه و قنات آب شیرین و پوشش خاص مختص منطقه است. آب منطقه دارای املاح گچ است و دومعدن گچ در منطقه وجود دارد. خشکسالی و کوره های غیر قانونی سرب و وجود پادگان نظامی در نزدیکی منطقه سبب شده تا روستای بالادستی از جمله صادق آباد خشک شده و مجبور به کوچ یا چرا گوسفند شوند. در سال 1386 قلعه عبدالله ثبت ملی شد. به گفته مردم محلی این قلعه، محل تجمع راهزنانی بوده که مسافران جاده ابریشم حمله ور می شدند. به دلیل قطور بودن دیوار قلعه چند متر و نداشتن ورودی مشخص (ورودی از طریق چاه زیر زمینی) تا قبل از شاه عباس این مکان دست نخورده ماند، اما در زمان صفوی یک کاروانسرا در نزدیکی منقطه تاسیس شد و سپس شبانه با مهمات به جنگی باروت به قلعه حمله کردند و از آن پس منطقه محل کشاورزی و دامداری شده اند که جواهرات و اشیای قدیمی باقی مانده یا دزدیده شدند یا توسط اداره اثار باستانی جمع آوری شدند.