محوطه آبشار تهران ابتدا از یک تک درخت درختی قدیمی شروع می شود. درختی کهن که سرچشمه آب برکه ها و آبشارهای مصنوعی این بوستان زیباست. تفرجگاهی طبیعی در دل تهران. جایی که وقتی در پایین ترین نقطه باشی هیچ تصوری از آنچه به زودی قرار است ببینید را ندارید. پله های سنگی را یکی یکی طی می کنید و چند متر بالاتر، ناگهان برکه ای پیش رویتان گسترده می شود. صدای آبشاری که از ارتفاع بالاتر به گوش می رسد، انگیزه ای است که چند پله بالاتر رفته و برکه دیگری را کشف کنید. لذت این کشف و مشاهده تا 200 متر بالاتر همچنان ادامه دارد، جایی که اولین آبشار آغاز می شود و آن زمان تهران زیر پای شماست. اینجا جایی است که سکوت کوهستان تمام وجود را فرا می گیرد. وقتی از پله های آبشار تهران بالا می آیی یا زمانی که به سنگی بزرگ تکیه داده ای و از صدای ریختن آب به درون برکه ها لذت می بری، تصور اینکه تمام فضای طبیعی این دره بزرگ، به وسیله انسان ها ساخته شده کمی سخت به نظر می رسد. تک تک سنگ های کوچک و بزرگی که گوشه و کنار این تفرجگاه قرار دارند، براساس طرح و نقشه در جای خود نشسته اند. با آگاهی از این موضوع، تصور اینکه این سنگ ها چطور از این ارتفاع بالا آمده اند بسیار مشکل می شود؛ چون هیچ راه ماشین رویی به قسمت های بالایی آبشار وجود ندارد و به طور حتم هیچ جرثقیلی هم امکان رسیدن به این ارتفاع را نداشته است.
در سال های گذشته تخریب بی رویه طبیعت در تهران به روندی عادی بدل شده بود اما امروز تهران تکیه گاهش را محکم تر می کند و به جای تخریب آن، توسعه اش می دهد. آبشار تهران، به عنوان یک تفرجگاه طبیعی، درست در دل رشته کوه البرز با استفاده از عناصر طبیعت ایجاد شده تا نگاهی متفاوت به ساکنان پایتخت بدهد. این تفرجگاه شامل هشت برکه با مساحت 7 هزار و 500 متر مربع، یک پیست دوچرخه سواری به طول یک و نیم کیلومتر، آبشارهای مصنوعی، باغ های ایرانی، بازیگاه کودک، مسیرهای ویژه پیاده روی و تعدادی آلاچیق است که همه آنها با استفاده از مصالح طبیعی، با حفظ اکولوژی زمین و با به کارگیری انرژی پاک ساخته شده اند. 85 درصد مجموعه تفرجی آبشار تهران، فضای سبز و 15 درصد بقیه شامل برکه، آبراه آبشار، معابر و امکانات تفریحی و گردشگری است. در میان صخره ها و سنگ های خشک کوهستان، در هر نقطه ای که یک تک درخت سبز روییده، به حتم سرچشمه آب وجود دارد. آبشار تهران هم از یک تک درخت قدیمی شروع می شود؛ درختی که درست سرچشمه آب های برکه های و آبشارهای مصنوعی این بوستان زیباست. آبی که در تمام طول مسیر آبشار تهران و برکه هایش قرار دارد از جنگل های «لتمال» کن تامین می شود. مخزن های پلی اتیلنی که زیر تک درخت و دو جای دیگر در مسیر آبشارها قرار گرفته اند، محل ذخیره آب و جایی برای تصفیه آنها هستند. این آب البته برای آشامیدن مناسب نیست اما به گفته امیر خلج کارشناس کشاورزی این آب به حدی تصفیه شده که ماهی ها و مرغابی های برکه ها بتواند به حیات خود ادامه بدهند. «آبی که از جنگل های لتمال کن وارد آبشار تهران می شد آهک و سیمان زیادی را با خود می آورد و هیچ موجود زنده ای نمی توانست کنار آن زندگی کند، به طوری که پرنده ها هم در اثر نوشیدن آن می مردند. اما با تصفیه آب ما موفق شدیم ماهی ها را هم در این برکه ها زنده نگه داریم.» این را خلج که در حال سرکشی به بخش های مختلف آبشار تهران است می گوید.
بالاترین سازه ای که در آبشار تهران دیده می شود، آلاچیقی است که به آن «برج تقسیم آب» می گویند. این برج بیشتر شبیه یک آلاچیق بزرگ چوبی است که درست وسط آن، برکه ای کوچک قرار دارد. نیمکت هایی که در اطراف این آلاچیق تعبیه شده محل مناسبی برای نشستن و دیدن مناظر پایین دست است. کنار بالاترین آلاچیق آبشار تهران که بایستی، هشت برکه کوچک و بزرگ را می بینی که در ارتفاعات مختلف تعبیه شده اند. سه برکه اول کوچک هستند و برکه های چهارم و پنجم کمی بزرگ تر می شوند اما همه آنها به شکل استخر ساخته شده اند. سر برکه آخر شبیه برکه های واقعی هستند و لبه آنها شیب دار است. هر برکه به وسیله گیاهان مختلفی که احاطه اش کرده اند فضای جدیدی را به وجود می آورند. کنار یکی از این برکه ها، نخل های مرداب و جگن، از زمین سر برآورده کمی آن طرف تر، نیلوفرهای آبی با گل های صورتی و سفید، برکه ای طبیعی را یادآوری می کنند. انواع کاکتوس ها در کنار برکه ای دیگر تصویری می سازند که تنها در آبشار تهران می شود دید. از سماق آمریکایی گرفته تا سید الاشجار و بلوط و موگو نوعی کاج درختانی هستند که سنگ فرش خیس پیاده راه ها را سایه می کنند. طراح آبشار تهران از باغ ایرانی هم غافل نشده و در فاصله میان برکه ششم تا هفتم انواع درختان میوه مثل گیلاس، آلبالو و گردو را کاشته است. در آبشار تهران شما می توانید انواع توت ها و ازگیل را هم پیدا کنید؛ البته درختانی مثل صنوبر، تبریزی و سپیدار هم جایگاه خودشان را در این تفرجگاه طبیعی حفظ کرده اند.
مهندس سمنانی برای بالا رفتن از این کوه و رسیدن به برکه ها، دو راه را طراحی کرده است؛ یکی راه سنگی سمت چپ و دیگری پلکان طویل پیچ در پیچ سمت راست آبشار. این راه های پوشیده از سنگفرش، با راه های فرعی شما را به سمت برکه ها هدایت می کنند. میان این راه ها، جوی های باریکی هم تعبیه شده اند که آب را به سمت باغچه ها و برکه ها می برند. هر شش برکه بالایی آبشار تهران، به وسیله جوی های کوچک و بزرگ با هم در ارتباط هستند. به دلیل تفاوت ارتفاعی که این برکه ها با هم دارند آبشارهایی در مسیر عبور آب ایجاد شده که ارتفاع بلندترین آنها به حدود 10 متر می رسد. برکه ششم جایی است که آب، راهش را به سمت یک مخزن دیگر کج می کند و از آنجا برای وارد شدن به برکه هفت و هشت دوباره به مخزنی دیگر می ریزد. به جز برکه ها و آبراه ها، یکی دیگر از جاذبه های آبشار تهران، آلاچین هایی هستند که روی برج های سنگی بنا شده اند. در سمت راست این تفرجگاه، برج های سه قلو روی دیواره های سنگی قرار دارند. اینها در واقع آلاچیق هایی هستند که سایبان خوبی برای استراحت دارند. یک برج دیگر که به برج حلزونی یا برج کبوتر معروف است، کمی بالاتر از برج های سه قلو قرار گرفته. همان طور که از اسم این برج پیداست برای رسیدن به بالای آن باید پله های سنگی حلزونی شکل را گرفت و بالا رفت. انتهای این راه پله چیزی نیست جز لانه کبوترها. درست روبه روی این برج ها، یک دیوار سنگی شبیه دیوار چین اما در ابعاد بسیار کوچک تر هم ساخته شده که هنوز هیچ آلاچیقی روی آن قرار نگرفته است. به گفته مجری این طرح، جنس همه آلاچیق ها از چوب روس است که دوام زیادی درد. لانه های پرنده ای که روی دیوارهای برج نصب شده از نمای نزدیک به چشم می آیند. اینها حالا برای گنجشک های ساکن آبشار خانه ای دائمی هستند.
آبشار مصنوعی تهران در ارتفاعات شمالی منطقه 22 شهرداری تهران واقع گردیده است. این پارک در انتهای بزرگراه همت، بعد از پل آزادگان، خروجی پارک آبشار قرار دارد. تنها راه رسیدن به آبشار تهران، خودروی شخصی و از بزرگراه شهید همت است. شما می توانید تابلوی «آبشار تهران» را در همت غرب، درست چسبیده به خروجی شهرک شهید باقری ببینید. بهترین راه بری رسیدن به این تفرجگاه جدید، دنبال کردن تابلوهایی است که در شهرک شهید باقری نصب شده اند و رویشان نوشته شده: آبشار تهران. اصلاً نگران پیدا کردن جای پارک نباشید چرا که این مجموعه تفریحی پنج پارکینگ با ظرفیت هزار و 500 خودرو دارد.اینجا یک تفرجگاه است؛
در مقاله مراکز تفریحی ویژه کودکان در تهران قصد داریم تا به معرفی بهترین مکان های تفریحی کودکان در تهران بپردازیم.
نمایش بیشتر
عالیی
تصاویر خوبیه ولی در حقیقت اینطورنیس تمام آب ها خشک شده ونمای آبشاروگرفته است
قشنگه سرسبزه اما ما رفتیم آب آن کار نمی کرد همچنین چندین پله رفتیم نصف راه نصف فامیل نیامدن من وچند نفر دیگه به را ه ادامه دادیم رسیدیم بالا دیدیم یه حوض معمولی
فقط مشکلش اینه پله زیاد داره
جای دنج و خوبیه.اما چند تا مشکل داره.مناسب برای افراد مسن و ویلچری نیس.چون خیلی پله داره.تعداد آلاچیق هاشم نسبت به فضای پارک کمه.آبشار موزیکال داره.خیلی ساکته و پارکینگ های زیادی داره.در کل فوق العادس
عالی بودحتمادوستان برید
یبار شب رفتیم اب که نداشت .جالب هم نبود نور نداشت
بخاتر کورونا است
کجای تهران ادرسشو کسی داره بگه
سلام دوستان.کسی میدونه چجوری میشه با مترو رفت ابشار؟ایستگاه مترو داره؟
منرو نداره
پول هم میگیرن ؟؟؟🤔
تا پارسال که پولی نبود الانو نمیدونم ولی احتمالش کمه پول بگیرن