مقبره پیر عطا

مقبره پیر عطا آرامگاه یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر(ع) می باشد که سید العلما پیر عطا نامیده می شده است. تاریخ وفات ایشان نامشخص است، اما مقبره و صحن اطراف آن طبق گفته متولی امام زاده در حدود سیصدسال پیش احداث گردیده است. تاریخ حک شده بر لب دیوار بیرونی نمای شمالی (در حیاط) سال 1214هـ.ق را نشان می دهد که سال بازسازی بنا می باشد. طبق آمارهای محلی جبهه شمالی مقبره تا حوالی کوچه ای که در حال حاضر کوچه پل سنگی نامیده می شود، قبرستانی بوده که اهالی تهران قدیم طبق وصیت کرده و به دلیل عقیده خاصی که به پیر عطا داشتند پس از مرگ در آنجا به خاک سپرده می شدند. دو سنگ قبر به جای مانده در حیاط امام زاده، تصدیقی بر این گفتار است. تاریخ حک شده بر روی یکی از این سنگ قبرها سال 1244هـ.ق را نشان می دهد. تزئینات این بنا شامل آجرکاری قاب پنجره ها، درها، لبه بام و کاشی های زیر گنبد می باشد. این بنا به شماره ی 13353 در تاریخ 22/5/1384 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.