این مدرسه ی دو طبقه ای، طی سال های 1417 تا 1420 توسط الغ بیگ ساخته شد. مدرسه دارای 50 حجره بوده و بیش از 100 نفر طلبه، هم زمان در آن تحصیل می کردن. الغ بیگ شخصا مدتی تو این مدرسه تدریس داشته. این مدرسه از بقیه بناهای شهر قدیمی ترِ. طبقه فوقانی به دست برخی از حاکمان ازبک ویران شد اما بعد ها مجدداٌ مرمت گردید. ساختمان این مدرسه در زمره بلندترین بناها محسوب شده و دارای چهار ماذنه است که امروزه تنها دو ماذنه از آن ها باقی مانده. در این مدرسه تاریخی اشخاص نامداری چون نورالدین عبدالرحمن جامی و شیخ خواجه احرار تحصیل کردن. طرح سر درب آن آسمان پر ستاره است و قبل از ساخت رصدخانه، از این مدرسه برای دیدن و رصد ستارگان استفاده می شده.