آرامگاه امیرتیمور گورکانی Gur Emir Mausoleum

آرامگاهی زیبا با معماری خاص و منحصر به فرد و مربوط به اواخر قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم میلادی. این بنا به وسیله خود تیمور به منظور دفن نواده اش محمد سلطان که در جنگ با عثمانی ها کشته شده بود ساخته شد. بعدها خود تیمور نیز در همین جا دفن شد و ساختمان نهایی به وسیله میرزا الغ بیگ و دیگر نوه ها تکمیل شد. تیمور وصیت کرده بود که در شهر سبز دفن بشه ولی بعد از مرگش، بزرگان تصمیم گرفتن در پایتخت دفن کنن تا مردم از هرجایی برای زیارت مراجعه کنن. به این صورت بود که این مکان به عنوان آرامگاه خانوادگی امیر تیمور درآمد. دیوارهای آرامگاه با کاشی های سبز، آبی و سفید و با نقش و نگارهای هندسی تزئین شدن. متاسفانه هر دو مناره آرامگاه ویران شده و دوباره مورد بازسازی قرار گرفتن. گنبد آبی رنگ و پایه دار با نوشته ای به خط کوفی منقوش شده. سال 1941م. گروهی از دانشمندان روسی، محل گور تیمور را شکافتن تا بتونن از روی جسد و جمجمه شل و شمایلش رو درست کنن. مردم اون دوره معتقد بودن که اگه به این گور اهانت بشه حادثه ی تلخ در جهان رخ میده و جالب اینجاست که دقیقا بعد از نبش قبر، جنگ جهانی دوم شروع شد. این مقبره گنبدی داره که روی گنبد، کار فراوان شده و از بیرون با کاشی آبی و از درون با دو و نیم کیلو طلا تزیین شده. نام معمار بر سر درب ورودی حک شده: محمدبن محمود بنای اصفهانی. تمام قبرهای این آرامگاه در محل سرداب و در زیر زمین قرار گرفتن. گفته شده وقتی نادر شاه افشار سمرقند رو تصرف کرد دستور داد تا سنگ قبر تیمور رو به ایران ببرن اما در ایران بلافاصله آشوب برپا شد و نادرعلت این آشوب رو، در آوردن سنگ قبر مزبور به ایران دونست و به خاطر همین مجدداٌ دستور داد تا سنگ رو به سمرقند برگردونن و سر جای اصلیش نصب کنن تا آرامش برقرار بشه که قسمتی از سنگ در راه برگشت شکسته شد.