بر اساس گفته اهالی قدیمی محل، بنای اولیه بقعه، از خشت و گل و از نظر مساحت و اندازه تقریباً ابعاد بنای امروزی را داشت. درِ اصلی بقعه در ضلع شرقی قرار داشت که جلوی آن یک ایوان ساخته شده که این قسمت به مرور زمان ویران شد و امروزه آثار و خرابه های آن قابل رؤیت است. در سال 1374 هـ . ش، گنبد قبر شمالی فرو ریخت. در گذشته دور تا دور امامزاده حصاری از خشت و گل داشت، گنبدهای امامزاده نیز از خشت و گل ساخته شده که در سال 1382 هـ . ش روی آن ها را قیر گونی کردند.