سنگ سیلا مقبره ای در دل صخره های رسوبی (تُووِر) است که به وسیله در ورودی مربع شکل نمایان شده که بلندای آن از دهانه مقبره سنگی بیش از دو متر و 50 سانتی متر و رو به جنوب باختری و غروب خورشید است. درون این مقبره، صیقلی و دارای یک برآمدگی تراش خورده برای خوابانیدن اجساد و یک تاقچه کوچک به ارتفاع 20 در 10 سانتی متر برای روشن کردن شمع یا هر وسیله دیگر است. این مقبره سنگی مربوط به دوره ساسانی و اقوام ایرانی ساکن در شهر مورموری است که نوع کفن و دفن این مکان نشان از حضور آیین های مختلف ایرانی (سوشیانس= اعتقاد به آخرت) در آن دارد. این گور دخمه به شماره 7971 مورخ 17 اسفند 1380 در سیاهه آثار ملی به ثبت رسیده است.