مسجد میرزا علی اکبر

این بنا که درمیدان ساعت و مرکز شهر واقع است، دراواسط دوره قاجار به دست حاج محمد حسین امین- ازخاندان امینی ها- ساخته و در اواخر دوره قاجار به دست میرزا علی اکبر مجتهد نامی تعمیر شده و چون محل درس و منبر آقا میرزا علی اکبر دراین مسجد بوده، ازهمان تاریخ مسجد به نام ایشان اشتهار یافته است . این مسجد دارای شبستان ستوندار، صحن های روباز، مدرسه و مناره است و شبستان اصلی آن به ابعاد 24×30 متر با ستون ها و چشمه طاق های آجری پوشیده شده است. این شبستان به وسیله درهای چوبی به دوقسمت مردانه و زنانه تقسیم می شود و درآنها دو منبر چوبی به تاریخ های 1249و 1293ه-.ق موجود است . رواق های جنوبی شبستان در دوره اخیر تجدید بنا شده و به صورت مسطح پوشش یافته است . حیاط کوچک مسجد به ابعاد 70/5×12متر، دارای طاقنماهای آجری و ازاره سنگی است . درضلع جنوبی این حیاط، پنجره مشبک گره چینی و پرکاری به عرض 30/3 متر باقی مانده؛ اما قرینه آن در ضلع شمالی ازبین رفته است . گوشه جنوب شرقی این حیاط، به وسیله کفشکن طویلی به شبستان مسجد مرتبط می شود که در یک طرف آنء اتاقی مستطیل با تزیینات چوبی- به نام حجله حضرت ابوا لفضل(ع)- قرار دارد . درجنوب مسجد، مدرسه علمیه و ساختمان جدید کتابخانه قرار دارد . ساختمان قدیمی مدرسه نیز تجدید بنا شده است . درقسمت جنوب شرقی و در بیرون مسجد، مناره ای قرار دارد که با کاشی های فیروزه ای، آبی و زرد به صورت لوزی های به هم پیوسته تزیین شده است . این مناره در سال 1370ه-. ش توسط سازمان میراث فرهنگی مرمت کامل شده است . این مسجد به شماره 127/4 به ثبت تاریخی رسیده است.