منطقه حفاظت شده لشکردر

منطقه حفاظت شده لشکردر در شرق و جنوب شرق شهر ملایر قرار دارد. این منطقه با مساحتی در حدود 16 هکتار به سبب ویژگی های طبیعی، دارای تنوع گیاهی و جانوری مناسبی بوده و از اکوسیستم های پویا و تا حدودی بکر استان همدان محسوب می شود. این منطقه از لحاظ موقعیت طبیعی و توپوگرافی دارای سه منطقه کوهستانی، تپه ماهوری و دشتی هست. ارتفاع بلندترین نقطه این منطقه 2758 متر از سطح دریا است. مناطق کوهستانی این زیستگاه محل زندگی کل و بز، مناطق تپه ماهوری آن زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی و مناطق دشتی نیز به سبب تغییر نوع کاربری زمین از جانب روستائیان بصورت کشت باغ های انگور درآمد.

از پستانداران منطقه میتوان پازن، گوسفند وحشی، گرگ، شغال، روباه، تشی، خرگوش، گورکن، کفتار و رودک و از پرندگان کبک، تیهو، باقرقره، عقاب طلایی، فاخته، دلیجه، کمر کولی، پری شاهرخ و چکچک و از خزندگان انواع مار را نام برد. منطقه حفاظت شده لشکردر دارای چشمه های دائمی و فصلی متعددی بوده و از پوشش گیاهی متنوعی برخوردار است بطوریکه اکثر ذخایر گیاهی استان همدان در آن دیده می شود. پوشش گیاهی در ارتفاعات ضعیف تر از دامنه ها است.

در اطراف چشمه ها و جویبارها گیاهان علوفه ای غالب هستند در حالیکه در ارتفاعات گیاهان درختچه ای بویژه گون و کلاه میرحسن فراوان دیده می شود. در دامنه ها گونه های متعددی از گندمیان و تیره نعناعیان به فراوانی می روید. در این منطقه انجیر و بادام کوهی نیز مشاهده می شود. از گیاهان دارویی منطقه نیز میتوان به کنگر، کاسنی، ریواس، کاکوتی، شیرین بیان، بارهنگ، پون، پنیرک و شمعدانی اشاره کرد. این منطقه در زمستان سال 1363 خورشیدی به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد و پس از آن هم به جهت بهبود شرایط اکولوژیکی و زیستی، در زمستان سال 1369 خورشیدی به عنوان منطقه حفاظت شده مطرح گشت.