پارک ملی کرخه

پارک ملی کرخه یا جنگل های کرخه در 5 کیلومتری غرب جاده شوش به اهواز، در راستای جنوبی رودخانه کرخه و در هر دو سوی این رودخانه گسترده است. این پارک روی هم رفته سه بخش دارد، پارک ملی کرخه جنوبی و پارک ملی کرخه شمالی با گستره 7476 هکتار و سرزمین حفاظت شده کرخه به گستره 8352 هکتار. بخش حفاظت شده کرخه از سال 1349 خورشیدی رسمیت یافت و قسمت های مهم آن هم در سال 1389 به عنوان پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط قرار گرفت. در پارک ملی کرخه جنگل قلعه نصیر، سرچشمه رودخانه شاوور، تپه ماهورها در شمال و دشت در جنوب جای دارند و این پارک از مناطق حفاظت شده برای تولید مثل گوزن زرد ایرانی است.

این منطقه پس از یافتن آخرین بازمانده های گوزن زرد ایرانی در دهه 1330 به عنوان پارک وحش انتخاب شد و سپس در سال 1349 به عنوان پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده و در سال 1389 به عنوان پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط ارتقا یافت. جنگل های جلگه خوزستان که روزگاری تمامی دشت خوزستان را در بر می گرفت، اکنون محدود به حاشیه رودهای کرخه و دز شد. جنگل ها و بیشه زارهای کرخه به صورت نوارهای باریک در دو سمت رود کرخه قرار دارد و تنها زیستگاه باقیمانده گوزن زرد ایرانی است. این منطقه به عنوان یک میراث طبیعی ملی از تنوع بسیار بالای گونه های جانوری و گیاهی برخوردار است.

بخش شمالی آن مشتمل بر جنگل های پده و گز طرفین رود کرخه از روستای شیخ عزیز در ضلع غربی رود کرخه و شمال قلعه نصیر در ضلع شرقی رود کرخه آغاز و در امتداد جنوبی رود کرخه به سمت روستای زعن منتهی می شود. بخش جنوبی و پهناورتر پارک ملی هم از قدمگاه شچاخ در حوالی روستای احمدمولا در ضلع شرقی رود و روستای ترویج در ضلع غربی رود کرخه شروع شده و ضمن دربرگرفتن جنگل های دو طرف رودخانه تا روستای سن بهادل در ضلع شرقی و روستای عجم در ضلع غربی رود ادامه می یابد.

پرندگان منطقه شامل اردک مرمری، لیکو تالابی، قرقی، انواع پرندگان شکاری، دراج، بلبل خرما، اگرت بزرگ و کوچک، حواصیل شب، حواصیل زرد، میوه خور، انواع گنجشک است. از پستانداران منطقه هم میتوان کفتار، شغال، گرگ، روباه، گورکن، رودک عسلخوار، گربه جنگلی، خرگوش، انواع جوندگان به ویژه حشره خور شوش و…را نام برد. از گونه های خزنده میتوان به لاکپشت برکه ای، لاکپشت فراتی، مار آبی، گرزه مار، مار جعفری و...اشاره نمود.