نارین قلعه سردرود

قلعه باستانی «نارین قلعه»، ارزشمندترین اثر تاریخی سردرود محسوب می شه. این اثر تاریخی با نام های «نارین قلعه»، «قلعه سلاسل»، «قلعه سلسائیل» و «قلعه ساردور» متعلق به هزاره اول قبل از میلاد و دوره پادشاهان اورارتو، ساردور دوم، پسر آرگیشتی اول (733-753 ق.م) بوده . قلعه کاربردی امنیتی – حفاظتی داشته و به منظور حفاظت از تبریز آن زمان که «تارماکیس» نامیده می شد بنا شده. این قلعه در بالای تپه ای کم ارتفاع از دامنه های سهند واقع شده و دارای ابعادی حدود 700 متر در 500 متره. در بخش مرکزی آن تعداد زیادی قلوه سنگ پراکنده شده که به احتمال قوی مربوط به یکی از تاسیسات اورارتوها بوده که احتمالا بر اثر زلزله یا سوانح دیگر فرو ریخته و از بین رفته. با توجه با وجود سفالینه های متعدد پراکنده شده در سطح قلعه و برج و باروها و دیوارهای چینه ای با قطر 2 متر و ارتفاع بیش از 6 متر می توان حدس زد که قلعه بعد از ویرانی به دلیل موقعیت ممتاز در دوران اسلامی نیز مجددا مورد استفاده قرار گرفته. وجود تکه سفالینه های خاکستری مربوط به اواخر سده دوم و اوایل سده اول قبل از میلاد و سفالینه های کرم رنگ و نخودی ساده و پرداخته شده متعلق به دوره اشکانی، و نیز سفال های لعابدار منقوش اسلامی علی الخصوص قرون 7 و 8 هجری موید وجود تمدن و حیات انسانی در ادوار مختلف در این قلعه بوده است. مستندات تاریخی نشان می دهد تداوم حیات اجتماعی تا قبل از زلزله مهیب سال 1193 هجری وجود داشته و قلعه همان سردرود امروزی بوده. نارین قلعه در تاریخ 7/7/1381 به شماره 6171 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و به عنوان اولین اثر ثبتی سردرود در فهرست آثار ملی محسوب می شود.