این منظقه در سال 1347 به عنوان شکار و تیراندازی ممنوع تحت حفاظت قرارگرفت و سپس در سال 1369 با وسعت 68776 هکتار به منطقه حفاظت شده سفید کوه ارتقاء یافت. منطقه حفاظت شده سفید کوه دارای اقلیم مدیترانه ای معتدل می باشد. رودخانه ها و آبشارهای فصلی فراوان، غارهای متعدد و تنوع زیستی گیاهی و جانوری و صخره های صعب العبور و زیبا، جنگلهای سرسبز بلوط با درختان تنومند از جاذبه های اکوتوریستی منطقه حفاظت شده سفید کوه به شمار می روند. اکثر مردم این منطقه به دامداری وکشاورزی مشغولند. از جمله گیاهان سفیدکوه می توان بلوط ایرانی، بنه، گیلاس وحشی، خینجوک، زیتون، زالزالک، بادام کوهی، آلوچه، نسترن وحشی، بومادران، فرفیون زگیل دار، گوش بره طناز، سریش ایرانی، گنگرصحرایی، لاله واژگون، خاکشیر، نیلوفر، مریم گلی، کلاه میرحسن و انواع گون ها اشاره نمود. جانوران شاخص منطقه حفاظت شده سفید کوه عبارتند از: سنجاب ایرانی، کل وبز، خرس قهوه ای، پلنگ، گربه وحشی، رودک، گرگ، روباه، شنگ، شغال، کبک دری، کبک، عقاب طلایی، کرکس، کرکس مصری، شاهین، بالابان، دلیجه کوچک، سهره طلایی، یلوه حنایی، سارصورتی، جی جاق، لاکپشت مهمیزدار، آگامای صخره ای فلس درشت، گرزمار، افعی شاخدار، سوسمارمارچشم و…