در جنوب غربی روستای لالان و در ارتفاع 400 متری در دل صخره های مرتفع، دهانه یک غار وجود دارد. داخل غار نشانه دودخوردگی فراوان به چشم می خورد که خود نشانه سکونت افراد در زمان های دور است. در سمت شمال غار هم یک پناهگاه صخره ای وجود داشته که در آن خرده سفال های لعاب دار ساده اسلامی از دوره سلجوقی و ایلخانی به چشم می خورد. این غار بیشتر به عنوان یک پناهگاه صخره ای مطرح بوده و از جمله سکونتگاه های نخستین به شمار می رود.