سرای حاج شعبان، برگرفته از معماری دوره قاجاریه، که در راسته اصلی بازار بالا قرار داره به سال 1254 ه.ق و در دوران فتحعلی شاه قاجار احداث شده، که به سرای سوخته هم معروفه، به دلیل اینکه تا به امروز سه بار طعمه حریق شده. گفته می شه، اولین بار در سال 1331 در این سرا انبار باروت وجود داشته که منفجر شده و در اثر این آتش سوزی طاق های این سرا از بین رفته و به جای آن از سقف های موقت استفاده شده و در نهایت بازسازی شده . سپس در سال 1346 آتش سوزی دیگری رخ داده که صدمه چندانی ندیده ولی دو سه باب مغازه و انبار در آتش سوخته و سومین آتش سوزی در سال 1351 رخ داده و از آن روز تا کنون، حجره ها به انبار تبدیل شدن . پلان معماری این سرا یک حیاطیه و به دلیل مجاورت با دسترسی های شهری و ورود و خروج جداگانه می شه اون رو در زمره کاروانسراهای شهری قرارداد که در حکم بارانداز هم کاربری داشته، چرا که دسترسی فرعی و تخلیه بار رو از طریق ورودی در حیاط میسر می کرده و کالاهای تخلیه شده در دالان های مرتبط با راسته عرضه می شد. سرای حاج شعبان در این سال ها با تغییرات نادرست حجره داران جلوه واقعی خود رو از دست داده.