پارک ملی خجیر

پارک ملی خجیر منطقه ای حفاظت شده در شرق تهران است که حدود 10013 هکتار وسعت داشته و از سال 1361 به عنوان پارک ملی تعیین شده است. خجیر بخشی از منطقه حفاظت شده جاجرود محسوب می شود که از حدود 200 سال پیش به عنوان شکارگاه سلطنتی قرق شده و در واقع، قدیمی ترین منطقه شکار ممنوع در کشور است. خجیر در نزدیکی دیگر منطقه ارزشمند طبیعی اطراف تهران یعنی پارک ملی سرخه حصار قرار دارد. با توجه به این همسایگی، خصوصیات طبیعی دو منطقه از جمله نوع جانوران و گیاهان شبیه به هم است اما خجیر با توجه به فاصله بیشتری که از تهران دارد، دست نخورده تر و سالم تر ماند.

پستاندارانی چون پلنگ، کفتار راه راه، کل و بز، قوچ و میش، روباه قرمز، گراز، گربه وحشی، گربه پالاس، گرگ خاکستری، شغال و گورکن، انواع مارها چون افعی شاخ دار، شترمار، تیرمار، مار پلنگی، مار آتشی، کورمار دوسر، مار کرمی، افعی کوفی، سوسن مار، مار کرمی و یله مار، خزندگان دیگری مثل بزمجه بیابانی و لاکپشت مهمیزدار، پرندگانی مثل کبک، هدهد، سبزه قبا، خوتکا و تیهو و انواع پرندگان شکاری چون دال، عقاب و سارگپه در این منطقه زندگی می کنند. در آبهای جاجرود هم آبزیانی هستند که مهمترین آنها ماهی قزل آلای رنگین کمان است.

بهترین جنگل پسته وحشی البرز نیز در این منطقه روئیده است. درختان بادام کوهی، داغداغان و ارس هم از دیگر درختان مهم این پارک ملی هستند. شیرخشت، سوفورا، روناس، چنار، زرشک، سپیدار، سیاه تلو، ارمک، افرا، کاج، زالزالک، زبان گنجشک، عرعر، اقاقیا، تنگرس، ریش بز، چوبک، گل گندم، انواع گز و انواع بید از دیگر گیاهان شاخص خجیر به شمار می روند. جاذبه طبیعی دیگر منطقه تعداد بسیار شقایق های وحشی در اواسط بهار بوده که البته چیدن گل ها توسط گردشگران موجب شده تا تعداد آنها به شدت رو به کاهش باشد. اگر دوست دارید که هر چه بیشتر با جاذبه های دیدنی تهران مثل پارک ملی خجیر آشنا گردید، می توانید سری هم به راهنمای سفر به تهران زده و حسابی کسب اطلاعات کنید.