مسجد جامع کوهپایه از جمله مساجدی است که در زمان سلجوقیان بنا گردید. بنای این مسجد پیش از اسلام به عنوان آتشکده بود که پس از ورود اسلام به این منطقه کاربرد آن مذهبی شد. این مسجد شامل 3 شبستان است: شبستان اول معروف به شبستان چهلستون است چرا که ستون های بسیار زیادی دارد و به دلیل ارتفاع زیاد سقف و داشتن هوای خنک در فصل تابستان استفاده می شود. شبستان دوم تِنِبی نام دارد که در فصل پاییز مورد استفاده قرار می گیرد و شبستان سوم معروف به زیر زمین است زیرا در زیر 2 شبستان دیگر قرار گرفته و در فصل زمستان مورد استفاده قرار می گیرد. قابل ذکر است که ویژگی خاص این مسجد منبر کاشیکاری آن با ارتفاع 3 متر و 12 پله است که در بالای آن کتیبه ای از جنس کاشی به رنگ سفید با خطوط آبی قرار دارد. مسجد جامع کوهپایه با مساحت 1487 متر مربع در تاریخ 15 آبان سال 1384 به ثبت میراث فرهنگی رسید.