مسجد جامع دزک یکی از شاخص ترین بناهای سراوان با فاصله کمی از این روستا در سمت چپ جاده آسفالت شده که مربوط به دوره قاجاریه است، بنا شده، نظیر این مسجد در سیستان و بلوچستان تاکنون مشاهده نشده، با توجه به اینکه بنای مسجد جامع دزک فاقد کتیبه است تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست، اما با توجه به شیوه ساخت مسجد و شبستان های ستون دار و کلیه الحاقات آن و همچنین توجه به این که محل قدیم شهرستان سراوان در نزدیک همین روستا بوده و از آن در ابتدا به نام های شبستان، سراستان و سرابان یاد می شده است، می توان گفت که در عصر صفویه روستای دزک به همراه مسجد کهن آن پابرجا بوده که این امر را می توان در شیوه ساخت و کاربرد ستون ها نیز مشاهده کرد و بر اساس روایات شفاهی منقول این مسجد توسط شخصی به نام «شرویس» به واسطه خوابی که دیده ساخته شده و تنها کتیبه ای که از آن زمان موجود است کتیبه روی قسمت در چوبی مسجد است که حکایت از ساخت این در توسط شخصی به نام محمد فرزند لشکری در سال 1318 دارد. از الحاقات جدید مسجد جامع دزک ساخت شبستان زمستانی با 5 ستون و وضوخانه ست که در گوشه شمال شرق مسجد پس از عبور از دو اتاقی که برای مسافران و در راه ماندگان در نظر گرفته شده، چله خانه ای برای عابران هم به صورت زیرزمینی حفر شده . این اثر در تاریخ 12 اردیبهشت 1377 با شمارهٔ ثبت 2012 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
متاسفانه ما ما در بلوچستان مشاهده مساجدی دیگر هم بوده ایم که معماری اسلامی داشته اند ولی به دلایلی این مساجد از بین رفتند مانند مسجد مهرآباد پسکوه. ساختاری جدید را ترجیح دادند مردم و به دست خود تاریخ خود را دفن کردند
خیلی جالب بود