وهنان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بهار در استان همدان است. این روستا در دهستان سیمینه رود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 1363 نفر بود.
سرحمام روستایی است از توابع بخش رودبست شهرستان بابلسر مازندران.
حمام مصطفوی مربوط به دوره پهلوی اوله و در شهرستان اراک، بخش خنداب، شهر خنداب، محله حصار، خیابان شهید رجایی واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25028 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این حمام توسط مرحوم سید حاج آقا علی مصطفوی فرزند مرحوم حاج آقا محمد مصطفوی به میراث فر
از روستاهای استان آذربایجان شرقی بوده که در جنوب غربی تبریز قرار گرفته است.
روستایی زیبا با قدمتی بیش از 1000 ساله با جاذبه های گردشگری، کوچه باغ ها، کلاته، چشمه و قنوات و رودخانه فصلی. قدمت روستا و تمدن در این منطقه بیش از این است، اما نشانه ها و قراین از 1000 سال پیش باقی مانده است. رودخانه زیبای طبس و دره های زیبا پر از بادام و گردو چشمتان را می نوازد. مردم روستا بسیار خ
روستایی زیبا و کوهپایه ای در 10 کیلومتری شمال سبزوار. روستایی که از جنوب به سبزوار و سدید یا همان سه دیر زمان ساسانیان و از شمال به افچنگ زیبا و کوهستانی و از غرب به بینق و برزوی افسانه ای می رسد. قز یا کژ به معنای فارسی اصیل یعنی پیله پروانه ابریشم. این روستا در گذشته و حال قطب تولید کرم ابریشم و پ
این تپه مربوط به دوره اشکانیانِ و در تاریخ 10 بهمن 1383 با شمارهٔ ثبت 11352 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
دروازه شیراز یا (نام امروزی میدان آزادی) جنوبی ترین نقطه شهر اصفهان در قدیم بوده که در انتهای چهار باغ بالا قرار گرفته بوده است. این محل در حقیقت محل پایان شهر و آغاز راه عبوری به جنوب کشور و شیراز بوده است که به همین دلیل دروازه شیراز خوانده شد. در برابر آن دروازه تهران که آغاز راه شمال و تهران بود
یکی از روستاهای دیدنی و بکر در دامنه بلندترین نقطه شهرستان قوچان که به مسیر رفتن به روستای کتلر بام خراسان لقب داده شد، چرا که خط تقسیم آب بین دو حوضه رود است؛ یعنی قسمتی از آبهای جاری و سیلاب های سمت شمال غربی وارد رودخانه اترک می شوند که از کوههای یدک قوچان سرچشمه گرفته و به دریای خزر می ریزند و ق
این روستا تقریبا یک روستای متروکه است ولی طبیعت آن مملو از حیوانات مختلف است. از نمونه های جانوری این روستا میتوان از گرگ، شغال، روباه، کفتار، عقاب، جغد، مار، کبک، طیهو، کبوتر، ماهی کپور، گربه وحشی نام برد. در این روستا زمانی دو قلاده شیر نیز وجود داشت ولی بعدها معلوم شد که به صورت قاچاقی وارد کشور
این روستا دارای معادن زیرزمینی غنی مانند پوکه ساختمانی، سنگ های معدنی و ذخایر آثار باستانی زیادی است و بعضی از این آثار باستانی به علت آگاهی پایین مردمان قدیم به دست بیگانگان افتادند.
جنگه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه در استان خوزستان هست. این روستا در دهستان سوسن شرقی قرار داشته و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیتش 852 نفر بود.
روستایی باصفا در منطقه ای حاصلخیز که باغ های پسته زیبا و سرسبزش زبانزد خاص و عام هستند. کشاورزی پیشرفته و لذت بخش در روستای کریم آباد رونق دارد و مردم روستا کریم و بخشنده اند. لهجه سبزواری کریم آبادی و ترکی شیرین سبزواری در روستا صحبت می شود. سوغات روستا پسته خندان هست و باغ گردی.
قلعه زار بلاغ در جاده تهران – قم, گردنه علی آباد 500متری تقاطع اتوبان وجاده قدیم 200 متری سمت چپ جاده قدیم واقع شده . براساس گونه شناسی سفال که نزدیک به یک صد قطعه گردآوری شده و مقایسه با لایه دوم نوشیجان تپه ولایه دوم گودین تپه می توان چنین نتیجه گرفت که بنای زاربلاغ متعلق به دوره مادهاست وبر پایه
حسینیه صنف آهن فروش توسط اهالی این صنف تاسیس و در نزدیکی خیابان انقلاب واقع شده است.
این روستا در دهستان اناج قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 590 نفر (169 خانوار) بود.
روستایی زیبا و سرسبز در دل کوهستان که دارای رودخانه طبیعی، جاذبه های طبیعت گردی، تاریخ و باستان گردی و مذهبی هست. این روستا از جنوب به روستای زیبای رودسراب، از غرب به روستای دیواندر و طبس زیبا و از شمال به روستاهای حسن آباد و یحیی آباد محدود است. از شهرستان خوشاب، سلطان آباد، سبزوار و بعد از روستای
منطقه تاریخی قلعه عبدالله در پشت سد کبار واقع واقع شده است. در این منطقه، بقایای قلعه ای وجود دارد که مربوط به دوره ساسانی است. چند چشمه و قنات آب شیرین و پوشش خاص مختص منطقه است. آب منطقه دارای املاح گچ است و دومعدن گچ در منطقه وجود دارد. خشکسالی و کوره های غیر قانونی سرب و وجود پادگان نظامی در ن
کوه سفید روستایی از توابع شهرستان رابر در استان کرمان هست. این روستا در سیه بنوئیه رابر قرار داشته و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 158 نفر (45 خانوار) بود.