این بنا در بافت سنتی چهارسوق، جوار خیابان 15 خرداد شاهرود واقع گردیده و بنای اولیه آن بر اساس مدارک و شواهد موجود، حداقل از آن دوره صفوی است. این بنا در دوره های بعد به طور مرتب تعمیر و بازسازی شده و سرانجام در دوره پهلوی، به غیر از محراب، تجدید و توسعه پیدا کرده است. به نوشته مطلع الشمس - تألیف حدو
قدمت این مسجد به دوران صفوی برمیگردد این مسجد قبل از حمله روس ها به ایران 45 متر مناره داشت که در سال 1320 در اثر بمبارن روس ها آسیب دید و در سال 1330 فروریخت درحیاط این مسجد در خت داغداغان 300 ساله وجود داشت که توسط امنای مسجد قطع شد این مسجد در سال 1393 بازسازی شد و این مسجد قبلا به نام مسجد شاه
مسجدی نسبتا بزرگ و زیبا در دل محله ی اتحاد اسلامی جوی آباد قدیم با قدمت بیش از 40 سال است، این مسجد دارای دو صحن است که صحن ورودی آن کوچک و صحن بعدی آن که متصل به شبستان مسجد میباشد بزرگ است، معماری این مسجد به گونه ای است که محراب آن بصورت مستقیم بوده ولی در اصل با زاویه ی 47 درجه ساخته شده که دیگر
مسجد علی ابن ابیطالب در ابتدای روستای رهن قرار دارد واقف این بنا کربلایی محمد روشن معروف به کربلایی محمد میرزا میباشد