خانه ابویی در سال 1311 ساخته شده است. در ساخت این خانه از عناصر معماری سنتی، بومی و منطقه ای بهره برده اند و مصالح آن هم آجر و خشت خام هست. خانه ابویی در سال 1377 و با شماره 2159 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. زعیم ابویی که یکی از کارمندان وزارت دادگستری وقت بوده، استاد محمد علی محمودی را مامو

خانه پروین اعتصامی خانه شخصی شاعر معاصر ایران در شهر تبریز است. این خانه مربوط به دوره پهلوی اول بوده و در خیابان عباسی، جنب مسجد میر آقا، کوچه ساوجبلاغی، پلاک 6 واقع شد. این اثر در تاریخ 28 اسفند 1385 با شماره 18681 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه تاریخی با مساحت 1300 متر

خانه گلبتان یکی از بناهای بسیار زیبای دوره قاجاریه در بندر کنگ است. این خانه دارای تعدادی اتاق در پیرامون یک حیاط مرکزی و چند بادگیر است. طاق ها و گچبری های زیبای آن هم نمایانگر هنر استادکاران آن دوره هستند. خانه گلبتان در تاریخ 3 اسفند 1377 با شماره 2229 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

در 3 کیلومتری شمال شرق سعدآباد و در ساحل رودخانه شاپور مجموعه ای از غارهای سنگی در دیواره مشرف به رودخانه شاپور به چشم می خورد که بوسیله انسان بصورت اتاق ها و راهروهای منظم ساخته شده و در میان اهالی و عموم مردم بومی منطقه به چهل خانه معروف هست. در حال حاضر، 23 تا از غارهای آن سالم برجای مانده است. ب

خانه رحمت سمیعی مربوط به دوره قاجار در رشت، محله ساغری سازان، کوچه شهید بیانی، پلاک 24 است و در تاریخ 11 مهر 1383 با شماره 11140 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این عمارت زیبا متعلق به مرحوم اسماعیل رحمت سمیعی ملقب به مفخم السلطنه بود. این عمارت سال 1390 توسط جمعی از فرهنگ دوستان رشت خری

خانه تاریخی ملاصدرا در غرب روستای کهک در محله چال حمام قرار دارد و پیرامونش را خانه های روستایی با بافت معماری مناطق گرمسیری احاطه کرده اند. این بنا که تا چند سال قبل کاملا مخروبه بود و از آن به عنوان اصطبل استفاده میشد، در سال 1376 با توجه به شکل اولیه اش بازسازی و احیا گشت. فضاهای جانبی این بنا از

خانه تاریخی خاکباز در خیابان شهید بهشتی اراک قرار دارد و در سال 1388 برای علاقمندان به فرهنگ و هنر ایران اسلامی تبدیل به موزه مفاخر شد. نقشه این ساختمان توسط یک مهندس روسی تهیه و اجرای کار توسط استاد مراد چمنی اراکی در مدت 4 سال انجام شد. این بنای کوشکی با تزئینات آجری خاص دوره قاجاریه به مساحت 3 هز

خانه مینایی با 480 متر مربع یکی از بناهای تاریخی در محدوده جنوبی شهر تهران بوده که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. خانه مینایی روزگاری جز املاک منیریه زن کامران میرزا نایب السلطنه پسر سوم ناصرالدین شاه بود. پس از فوت کامران میرزا، زمینهای این محله به عبدالحسین میرزا فرمانفرما نوه سردارعباس میرز

خانه ملاباشی که به خانه معتمدی هم مشهور بوده، یکی از خانه های تاریخی شهر اصفهان هست که ساختش به دوران صفویه باز می گردد و در زمان حکومت زندیه مرمت شد. در دوران صفویه و زندیه این خانه دارای بخشهای مختلفی مانند زمستانه و دو اتاق پنج دری بود، اما با ورود ملاباشی به اصفهان و خرید این خانه در زمان قاجار،

خانه محمودی یزد مربوط به دوره قاجار بوده و در یزد، خیابان امام خمینی، محله فهادان، مقابل مسجد چهل محراب واقع شد. این اثر در تاریخ 24 بهمن 1375 با شماره 1842 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. خانه قدیمی محمودی (عرب های بحرینی) از قدمت تقریبی 130 ساله برخوردار بوده و متعلق به طایفه ای از تجا

این خانه را ابتدای انقلاب، آقا جلال از نوادگان قاجار به نام های مهرانگیز و بهزاد خریداری می کند. بنا دارای دو طبقه است. درهای آهنی، جای درهای چوبی و قدیمی را گرفته است اما هنوز هم خانه ای زیباست. سریال معروف پدرسالار در این مکان فیلمبرداری شده است.

خانه تدین که متعلق به یکی از تجار معتبر سمنانی بوده و در خیابان طالقانی شهر سمنان واقع شده و ساختش به اواخر دوره قاجاریه بر می گردد. این بنا دارای حوضخانه، تالارهای زمستان نشین و تابستان نشین، اصطبل، آشپزخانه، حیاط مرکزی و معماری گودال باغچه است که یکی از تکنیک های معماری سنتی ایران به شمار می رود.

مالک خانه مشروطیت اصفهان حاج نورالله نجفی از علمای برجسته و بزرگان مشروطه خواه بوده و به همین سبب، خانه وی به مرکز تجمع روشنفکران و بزرگان مشروطه خواه تبدیل گشت. معماری این خانه تا حدود زیادی شباهت به معماری دوره صفویه دارد و از برجسته ترین بخشهای معماری آن میتوان به دو شاهنشین و دوازده اتاق پیرامون

یکی از خانه های تاریخی بسیار زیبا، خانه طاهری است. این خانه تاریخی در خیابان ابوذر، کوچه شهید محمد علی مهدوی و در فاصله کمی از خانه رجبی قرار گرفت. خانه طاهری که متعلق به دوره قاجاریه بوده و قسمت اعظم آن مرمت شده، در تملک سازمان میراث فرهنگی است. این خانه دارای ورودی بسیار زیبایی بوده که با یک هشتی

خانه تیزنو یکی از قدیمی ترین خانه های دزفول بوده که گفته می شود قدمتش به دوران صفویه بر می گردد. تیزنو نام مالک این خانه بود و از این رو، این خانه به این نام شناخته می شود. خانه تاریخی تیزنو در میدان اصلی محله قلعه بنا شده و در ضلع شرقی این میدان قرار دارد. ورودی این خانه در ضلع غربی این بنا و در مج

خانه موزه دکتر علی شریعتی مربوط به دوره معاصر است و در تهران، خیابان فاطمی غربی، خیابان جمالزاده، کوچه نادر، پلاک 10 واقع شد. این اثر که مدتی خانه علی شریعتی بوده ، در تاریخ 27 مرداد 1382 با شماره 9718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. جایی که مجسمه علی شریعتی را گذاشته اند، بسیاری از جلسا

خانه حیرانی یکی از جاذبه های دیدنی شهر یزد بوده که در محله فهادان جای دارد. این خانه در عصر قاجار و به صورت چهار طرف و متناسب با فصول سال ایجاد شده و دالان و هشتی زیبایی دارد. شاخص ترین قسمت این بنا هم بادگیرهایش هستند. یک تالار عریض در این بنا دیده شده که در بین تالارهای یزد رتبه پنجم را به خود اخت

خانه مارتا پیترز که اسمش از آخرین مالکش برداشته شده، یکی از خانه های مسکونی ارزشمند مربوط به عصر صفویه است که در محله تاریخی جلفای اصفهان قرار دارد. خانه مارتا پیترز معروف به جانی گانی (پدر خانم مارتا پیترز) در زمان شاه عباس صفوی ساخته شد. این بنا به دلیل تنوع در طراحی و کیفیت و تزئیناتش خیلی ارزشمن

خانه شکوهی مربوط به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی بوده و در یزد، جنب مسجد جامع کبیر واقع شده است. خانه در اصل متعلق به سید محمد شکوهی بوده و در تاریخ 11 مرداد 1384 با شماره 12665 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. زمان ساخت آن به 110 سال پیش بر می گردد و دو درب ورودی دارد. این خانه تا

خانه امام خمینی با مساحت 300 متر مربع در یک طبقه و در پشت حسینیه جماران دیده می شود. این ساختمان از دو اتاق، یک راهروی باریک، سرویس های بهداشتی و آشپزخانه شکل گرفته و آشپزخانه با دری به حیاطی دیگر در شمال بنا وصل می گردد. این خانه را حجت الاسلام امامی جمارانی به امام داده و ایشان هم ماهانه مبلغی را

خانه فروغ الملک در بافت کهن و قدیمی شیراز و در محله ای به نام سنگ سیاه جای داشته و مربوط می شود به دوران حضور قاجارها در ایران. این خانه تاریخی یکی از آثار ملی کشور بوده و در سال 1377 ثبت ملی گشت. خانه فروغ الملک در سال 1310 و توسط فروغ الملک قوامی در زمینی به مساحت 1020 متر مربع بنا شد و تا اواسط د

خانه سرهنگ ایرج متعلق به یکی از ارتشیان نام آور دوران پهلوی به نام سرهنگ ایرج است. سرهنگ ایرج در دوره پهلوی اول و دوم حضور داشته و چیزی حدود 60 سال از عمر خود را در این خانه زندگی کرده است. نکته بسیار مهمی که در اینجا وجود دارد و بد نیست که به آن اشاره ای داشته باشیم، مربوط به این موضوع است که در حا

خانه ارشادی مربوط به دوره قاجار بوده و در خیابان کاشانی، کوچه اوچدکان واقع شد. این اثر در تاریخ 10 دی 1381 با شماره 6686 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی اولیه آن خانواده علوی بوده که در دوران پهلوی دوم این بنا را به اداره آموزش و پرورش واگذار کرد تا از آن به عنوان مدرسه استفاده

خانه آیت الله طالقانی یکی از جاذبه های دیدنی طالقان بوده که در سال 1377 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این خانه به نمایش بخشی از کتاب ها و وسایل شخصی آیت الله طالقانی پرداخته و یادگار و محل زندگی نخستین امام جمعه تهران هست. پس از عبور از در ورودی، در مقابل شما خانه ای خشت و گلی با باغچه ای زیب

خانه دکتر ابتهاج (ارغوان) مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم بوده و در تاریخ 26 آبان 1387 با شماره ثبت 23878 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. ثبت خانه ارغوان در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی هست که هوشنگ ابتهاج شعر معروف ارغوان را برای آن گفت. این خانه هم اکنون در اختیار ا

خانه رسولیان مربوط به دوره قاجار بوده و در یزد، محله سهل بن علی، کوچه شهید صدوقی واقع شد. این اثر در تاریخ 15 دی 1375 با شماره 1830 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خانه رسولیان از دو بخش بیرونی و داخلی تشکیل شد. حیاط بیرونی محل پذیرایی از میهمانان و برگزاری مراسم و روضه خونی بوده و

خانه مهربان از بناهای با ارزش واقع در محله عودلاجان و یادگاری از شیوه معماری دوره تحول میانه (معماری معاصر) عصر پهلوی اول محسوب می شود. خانه مهربان که در حریم مصوب خانه قوام الدوله واقع شده ، دارای ویژگی ها و تناسبات خاصی است که این شیوه معماری نیازهای ساکنان زمانه خود را برآورده می ساخته است.

خانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار بوده و در تهران، خیابان صوراسرافیل، ناصرالدین میرزا، پلاک 16 واقع شد. این اثر در تاریخ 30 تیر 1384 با شماره ثبت 12214 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این خانه بین سالهای 1280 تا 1285 به فرمان ناصرالدین میرزا، فرزند مظفرالدین شاه در بخش شمالی محدود

این غار در 56 کیلومتری شمال غرب رشت در دامنه کوه ماسوله داغ واقع شده است.

خانه حسام لشگر یکی از بناهای ارزشمند دوره قاجار بوده که با قدمت بیش از 100 سال، در محدوده بازار تهران و خیابان خیام واقع شد. این خانه به شماره 13739 در تاریخ 25 آبان 1384 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.