رستم باغ که بدست ارباب رستم گیو ساخته شده نمونه ای از باغ های زیبا و دیدنیه که زرتشتیان در کشورهند و چین نیز ساختن.

امیر سلیمان از شاهزاده های قاجار بوده که عمارتش را در باغی وسیع به مساحت 10000 متر مربع در جنوب شرقی تهران و نزدیک کوههای بی بی شهربانو بنا کرد. در این باغ که حدود 40 باغبان در آن خدمت می کردند، انواع میوه و زعفران و برنج کشت میشد. این منطقه در گذشته سلیمانیه نام داشت. اراضی طرح در سابق متعلق به روس

با گسترش شهر تهران در زمان ناصرالدین شاه، برج و باروی شاه تهماسبی رو خراب و با خاک آن خندق های اطراف بارو را پر کردن. بعد شهر تهران رو به تقلید از نقشهٔ شهر پاریس به صورت هندسی یک هشت ضلعی نامتساوی الاضلاع گسترش دادن و 12 دروازه در اطرافش احداث کردن و دورش رو خندق کشیدن و دروازه قزوین در ورودی خیابا

امامزاده یحیی نام بقعه ابوالقاسم عزالدین یحیی است که در کوچه ای به همین نام در محله ای حدفاصل شرقی غربی خیابان ری و خیابان سیروس (مصطفی خمینی فعلی) و شمالی جنوبی امیرکبیر به 15 خرداد (بوذرجمهری) واقع شده است. این محله بخشی از محدوده بزرگ عودلاجان قدیم تهران بوده که از خیابان ناصرخسرو تا خیابان ری ام

موزه مجلس شورای اسلامی شامل آثار هنری، نقاشی، صنایع دستی و بخشهایی مثل تاریخ مشروطیت، مجلس در قالب تصویر، سند و تندیس شخصیتهای تاریخی بوده و در جوار خانه ملت قرار گرفته است.

مدرسه و کلیسای ژاندارک مربوط به اوایل دوره پهلوی بوده و در تاریخ 20 آذر 1379 با شماره ثبت 2928 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. بنای این مدرسه در سال 1310 خورشیدی توسط نیکلای مارکوف ساخته شد. این مدرسه توسط مبلغه های مسیحی (خواهران سن ونسان دوپل) تاسیس گشت.

در انتهای غربی ضلع شمالی خانه مقدم، گلخانه ای مزین به کاشی های لعابدار قدیمی و ازاره های سنگی حجاری شده زیبا با مضمون گل و گیاه ایجاد شده است.

خانه دکتر ابتهاج (ارغوان) مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم بوده و در تاریخ 26 آبان 1387 با شماره ثبت 23878 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. ثبت خانه ارغوان در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی هست که هوشنگ ابتهاج شعر معروف ارغوان را برای آن گفت. این خانه هم اکنون در اختیار ا

خانه مهربان از بناهای با ارزش واقع در محله عودلاجان و یادگاری از شیوه معماری دوره تحول میانه (معماری معاصر) عصر پهلوی اول محسوب می شود. خانه مهربان که در حریم مصوب خانه قوام الدوله واقع شده ، دارای ویژگی ها و تناسبات خاصی است که این شیوه معماری نیازهای ساکنان زمانه خود را برآورده می ساخته است.

خانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار بوده و در تهران، خیابان صوراسرافیل، ناصرالدین میرزا، پلاک 16 واقع شد. این اثر در تاریخ 30 تیر 1384 با شماره ثبت 12214 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این خانه بین سالهای 1280 تا 1285 به فرمان ناصرالدین میرزا، فرزند مظفرالدین شاه در بخش شمالی محدود

خانه حسام لشگر یکی از بناهای ارزشمند دوره قاجار بوده که با قدمت بیش از 100 سال، در محدوده بازار تهران و خیابان خیام واقع شد. این خانه به شماره 13739 در تاریخ 25 آبان 1384 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

بعد از تالار کهن، سالنی بزرگ در مسیر بازدید قرار دارد که "دیوراما" نامیده می شود و در طرفین آن 12 غرفه تعبیه شده که با طرح های حجمی و نمایش تصاویر رنگی به طور هماهنگ، موضوعات و فعالیتهایی را که در کشور در زمینه های صنعتی، فرهنگی، محیط زیست، اقتصادی و ... صورت پذیرفته به نمایش در می آورد.

مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه مربوط به دوره قاجار است و در تهران، کوچه تشکری موحد واقع شد. این اثر در تاریخ 25 مهر 1383 با شماره ثبت 11208 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

عودلاجان از محله های قدیمی شهر تهران است که ساکنین آن در قدیم بیشتر یهودی بودند و از غرب به خیابان ناصرخسرو، از شرق به ری، از شمال به امیرکبیر و از جنوب به 15 خرداد محدود است. سه محله اصلی امامزاده یحیی، پامنار و ناصرخسرو را در بر می گیرد و از نظر تاریخی، به دلیل وجود بناهای تاریخی متعدد بسیار غنی ا

این بوستان امکاناتی قبیل ؛ مسجد ، چادرهای اسکان موقت، امکانات امداد و نجات، ایستگاه اطلاع رسانی، گردشگری غرفه های فرهنگی،امکانات ورزشی، سرویس های بهداشتی و اهداء بسته های فرهنگی و اطلاعات گردشگری در نظر گرفته شده و با توجه به اهمیت ترویج فرهنگ دوچرخه سواری به جای وسایل نقلیه عمومی قراره بوستان قوری

تندیس کوهنورد سال 1341 توسط رضا لعل ریاحی، پیکره تراش و نقاش ایرانی ساخته و سپس نصب شد. ایدهٔ ساخت این تندیس در سال 1337 از سوی حسن وجدان خوش، از کوه نوردان با سابقه ایرانی پیشنهاد شد. سرهنگ بیات، رئیس مرکز آموزش کوهستانی ارتش، مقدمات ساخت تندیس را آماده کرد و «مهام»، شهردار وقت تهران، هزینه ساخت مج

از کلارا آبکار به عنوان نخستین زن مینیاتوریست ایرانی یاد کرده اند. او در هنرستان عالی هنرهای زیبا تحصیل کرد و در تابلوهای مینیاتورش مناظر اسب سواری، طبیعت بی جان، گلها، آرامگاه خیام، عطار، شیخ احمد و همچنین برج های فیروز آبادی جایگاه ویژه ای دارد.

خانه موتمن الاطباء عمارتی تاریخی در تهران و مربوط به دوره قاجار است که متعلق به میرزا زین العابدین خان دنبلی ضرابی ملقب به موتمن الاطباء، پزشک ناصرالدین شاه بود. این اثر در تاریخ 25 اسفند 1379 با شماره ثبت 3104 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و در خیابان پامنار، کوچه نوری زاده واقع شده ا

موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران در مساحت 9000 متر مربع و به دستور امیرکبیر ساخته شد. این موزه در تیر سال 1378 شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و به منظور ارائه کامل و جامع پیشینه طب قدیم و پزشکی نوین ایران و معرفی جایگاهش در جهان پزشکی از سال 1380 شمسی فعالیتش را آغاز کرد. آثار و اشیای به نم

موزه صنعت برق ایران موزه ای تاریخی، صنعتی و آموزشی بوده که در 1374 با مساحتی بالغ بر 4500 مترمربع و با آب نماها و فضای سبز بسیار زیبا و دیدنی در جای اصلی یکی از قدیمی ترین نیروگاه های کشور ساخته شد. در این گنجینه اشیا و اسناد قدیمی مربوط به صنعت برق از حدود 120 سال پیش تا امروز به همراه پیشرفتهای ای

مسجد و مدرسه فیلسوف الدوله تهران را میرزا کاظم فیلسوف الدوله، پزشک مشهور دوره ناصری متوفی به سال 1323 ساخته است. این بنا در خیابان شهید مصطفی خمینی و در کنار امامزاده سید اسماعیل قرار دارد. پیرامون صحن را 12 حجره و دو ایوان احاطه کرده و در جبهه مقابل ورودی شبستانی ستون دار وجود دارد که برای برگزاری

بقعه شیخ عبدالله طرشتی یکی از بقاع متبرکه تهران بوده که به ثبت میراث فرهنگی رسید. شیخ عبدالله طرشتی از عالمان و مدرسان بزرگ قرن ششم بوده که در روستای قبلی و محله کنونی طرشت به خاک سپرده شد. بنای اولیه بقعه شیخ عبدالله طرشتی بنا به نقلی مربوط به آغاز عهد صفویان و به احتمال زیاد از زمان شاه طهماسب هست

سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران (ساکما) موسسه ای آموزشی، پژوهشی، علمی و خدماتی است که اساسنامه آن به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و ریاست کل آن را رئیس جمهور ایران منصوب می کند. آغاز به کار رسمی کتابخانه ملی به سال 1316 باز می گردد. در سال 1358 هم مرکز خدمات کتابداری و در سال 1378 س

عمارت فخرالدوله یکی از عمارتهای تاریخی مربوط به دوره قاجار بوده که بعد از بازسازی از طرف شهرداری تهران، هم اکنون به عنوان خانه مداحان مورد استفاده قرار می گیرد. عمارت فخرالدوله متعلق به فخرالدوله، همسر امین الدوله قاجار هست. این بنا که تبدیل به مدرسه روشنگر شده بود، یکی از بناهای بجا مانده از دختر م

این نگارخانه درست مجاور کتابخانه قرار دارد. وسط این سالن پاسیویی وسیع با آب نمایی زیبا قرار دارد. معماری ویژه و نورپردازی این سالن موجب شده که از آن به عنوان فضایی بسیار مناسب جهت برگزاری نمایشگاه ها استفاده شود.

برای آشنایی بازدیدکنندگان با ویژگی های اقلیمی ، فرهنگی و اقتصادی استان های مختلف کشور ، فضایی به نام سالن ایران شناسی در مجموعه آزادی ساخته شده که دارای ویژگی های دیداری و شنیداری جذابیست. در کف این سالن که 1122 متر مربع مساحت داره، نقشه ای با ماکتهای متنوع از سرزمین پهناور ایران طراحی و ساخته شده.

بنیاد امیرکبیر در واقع خانه موزه ای با 600 متر مربع مساحت در دو طبقه بوده که بعضی از هدایای مرحوم دکتر حبیبی که در زمان تصدی به عنوان معاون رئیس جمهور دریافت کرده را در خودش جای داده و آنها را در معرض نمایش گذاشته است. این هدایا شامل آثار تزئینی، هنری و صنایع دستی، هدایای فیدل کاسترو، فرش های نفیس و

خانه موزه اخوان ثالث منزل مهدی اخوان ثالث بوده که مربوط به دوره پهلوی است و در منطقه 6 تهران واقع شد. مهدی اخوان ثالث از شهریور سال 1357 تا روز مرگش در سال 1369 در این خانه ساکن بود. این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شماره 10404 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از مرگ شاعر د

مقبره پیر عطا آرامگاه یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر(ع) می باشد که سید العلما پیر عطا نامیده می شده است. تاریخ وفات ایشان نامشخص است، اما مقبره و صحن اطراف آن طبق گفته متولی امام زاده در حدود سیصدسال پیش احداث گردیده است. تاریخ حک شده بر لب دیوار بیرونی نمای شمالی (در حیاط) سال 1214هـ.ق را نشان می

ین کنیسا به یادبود عشر بن مردخای کاشی و پسرانش در تاریخ 5054 عبری توسط بنیت حکیم آشر اسحاق و لئا بت خاخام یعقوب ساخته شده است. این کنیسا نمایانگر هنر معماری یهودیان در بیش از یک قرن پیش می باشد. سقف کنیسا گذشته از خلق آثار هنری به نحوی طراحی شده که بصورت بادگیر باعث خنکی محیط کنیسا نیز باشد. این کنی