این مسجد که در مجاورت عمارت "مشیر دیوان" سنندج قرار دارد، به سبک مسجدهای شبستانی منطقه کردستان است؛ یعنی دارای یک حیاط با آب نما در ضلع جنوبی است که ایوان ستون دار و شبستانی با چهار ستون چوبی در ضلع شمالی آن قرار دارد. بنا دریک طبقه ساخته شده و در طرفین شبستان اصلی، راهرو با قوس های نیم دایره و راه

مسجد جامع سامان مربوط به دوره قاجاره و در شهر سامان، خیابان سعدی، کوچه شهید مردانی واقع شده و این اثر در تاریخ 28 شهریور 1386 با شمارهٔ ثبت 19676 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این مسجد، یک شبستان و دو ورودی در شمال شرقی و جنوب غربی داره که ورودی شمال شرقی به شکل هشتی و با گنبدی عرقچین

این بنا درضلع شمالی صحن اصلی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی واقع است و ازساخته های شاه تهماسب اول به شمار می آید . درخصوص عملکرد واقعی بنا اطلاع دقیقی دردست نیست و چنین به نظرمی رسد که برای مراسم صوفیانه استفاده می شده است؛ با توجه به اینکه فاقد محراب است و بدان میدان دراویش نیز می گفته اند . نقشه بنا ع

این مسجد بزرگ و نو ساز درجانب غربی خیابان خواجه نصیر و نزدیک بازار واقع شده. بنای نخستین این مسجد ظاهرا در اوایل دوره قاجار صورت گرفته و سپس به علت خرابی، دردوره حاضر، ساختمان آن را به طرز زیبایی تجدید کرده اند. ازآثار مسجد قدیمی آقامحمدتقی، چهار قطعه پنجره چوبی است که امروزه آنها را بین قسمت فوقانی

این بنا در بافت سنتی چهارسوق، جوار خیابان 15 خرداد شاهرود واقع گردیده و بنای اولیه آن بر اساس مدارک و شواهد موجود، حداقل از آن دوره صفوی است. این بنا در دوره های بعد به طور مرتب تعمیر و بازسازی شده و سرانجام در دوره پهلوی، به غیر از محراب، تجدید و توسعه پیدا کرده است. به نوشته مطلع الشمس - تألیف حدو

مسجدی نسبتا بزرگ و زیبا در دل محله ی اتحاد اسلامی جوی آباد قدیم با قدمت بیش از 40 سال است، این مسجد دارای دو صحن است که صحن ورودی آن کوچک و صحن بعدی آن که متصل به شبستان مسجد میباشد بزرگ است، معماری این مسجد به گونه ای است که محراب آن بصورت مستقیم بوده ولی در اصل با زاویه ی 47 درجه ساخته شده که دیگر

زمین بازی دارای : چمن مصنوعی، چمن طبیعی، سالن بازی