حرم شاه عبدالعظیم حسنی در شهر ری (جنوب تهران) قرار دارد. این آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی، دوره صفوی، دوره قاجار است. این اثر در تاریخ 11 بهمن 1334 با شماره 406 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. عبدالعظیم حسنی در سال 173 قمری و در زمان موسی کاظم در شهر مدینه زاده شد. پدرش عبدالله و مادرش
مقبره الشعرا یکی از گورستان های تاریخی شهر تبریز است که در محله سرخاب واقع شد. مقبره الشعرا هم اکنون در پیرامون تکیه حیدر، در تقاطع خیابان های ثقة الاسلام و عارف و در ضلع شرقی بقعه سید حمزه و مقبره قائم مقام و ملاباشی قرار دارد. این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شماره 25191 به عنوان یکی از آثار ملی
حرم امام خمینی مجموعه آرامگاهی است که در کنار آرامستان بهشت زهرا در تهران قرار دارد. در کنار آرامگاه، مجموعه های گسترده دیگری هم شامل دانشگاه، موزه و مجموعه شهر آفتاب ساخته شده است. کار ساخت این آرامگاه و مجموعه های پیرامون آن با محوریت جهاد سازندگی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پس از دفن امام خمینی
قبر جنرال که تلفظ محلی عبارت «قبر ژنرال» بوده، نام آرامگاه یک ژنرال انگلیسی در بندر بوشهر واقع در محله سنگی است. قبر جنرال که به شکل ابلیسک ساخته شده، مدفن یکی از فرماندهان ارتش انگلستان است که در لشکرکشی بریتانیا به جنوب ایران در واقعه هرات در سال 1856 میلادی به دست نیروهای ایرانی کشته شد. محوطه ای
نورعلی الهی (استاد الهی) عارف، فیلسوف، قاضی و موسیقی دان بود. او غالب زندگانی خود را صرف تحقیق در مسائل متافیزیک مانند کاربردهای عملی بعد عرفانی و اخلاقی دین در اجتماع و مطالعه در الهیات و فلسفه نمود. مزارشان در محله کوی نور شهر هشتگرد قرار گرفته.
بقعه دانای علی نام آرامگاهی است در رشت که مردم شهر اعتقاد و تعصب خاصی نسبت به آن دارند. دانای علی از اهالی روستای سیاه اسطلخ شهر رشت بوده است. به روایت قدما، دانای علی انسانی بود که دارای قابلیت های منحصر بفردی از جمله حضور هم زمان در دو مکان بوده و این نکته در زمان خودش او را متمایز از دیگران ساخت.
مرقد این سید بزرگوار که معروف به آقا سید علی شارینیه، در روستای شارین، مسیر راه قدیم اسفرورین به قزوین قرار گرفته. از این سید بزرگوار روایتی واقعی در اثبات صاحب کرامت بودن ایشان نقل شده. مردم این منطقه هم اعتقاد خاصی به این سید بزرگوار دارن و به همین علت، زائرین زیادی از منطقه و حتی خارج از منطقه و
آرامگاه امامزاده سید محمد زرین نوا مربوط به سدهٔ 9 هجری قمریه و در شهرستان قائم شهر و در 2 کیلومتری روستای چمازکتی قائم شهر در کنار خیابان هردرود به کروا واقع شده. ساختمان بقعه گنبدهای سنتی و ضریح منبت کاری شده داره که در فهرست آثار باستانی به ثبت رسیده. بنایی چهار ضلعی به ابعاد 5*5 متر. نمای خارجی
مزار حبیب محبیان در روستای نیاسته ا ز توابع شهر کتالم در 10 کیلومتری رامسر می باشد .
آرامگاه محمد بن جعفر طیار بنایی است که در دوره تیموریان ساخته شده و در شهرستان دزفول، روستای محمدبن جعفر واقع شد. این اثر در تاریخ 5 بهمن 1378 با شماره 2553 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. آرامگاه محمد بن جعفر طیار در فاصله پنج کیلومتری شهر دزفول و در شهرکی به این نام قرار دارد. به عقیده
در بالای صفه تخت جمشید، مقبره شاهان بعدی هخامنشی یعنی اردشیر دوم و اردشیر سوم قرار دارد. یک مقبره نیمه تمام نیز که متعلق به داریوش سوم بوده، در دره جنوب غربی صفه تخت جمشید دیده می شود. مقبره جنوبی متعلق به اردشیر دوم است. همه مقبره ها شبیه هم هستند و سازندگان آن از مقبره داریوش بزرگ تقلید کرده اند.
امامزاه سام و هام مربوط به دوره قاجار و در شهر سامن، گلزار شهدای قدیمی سامن واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25114 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. سر منشا نام سامن از سام و هام گرفته شده که به روایاتی این دو پسران حضرت نوح بوده اند که سر از سامن در آورده اند و د
مقبره شیخ شهاب الدین اهری مربوط به دوره ایلخانی و اوایل دوره صفوی است و در اهر استان آذربایجان شرقی، خیابان شیخ شهاب واقع شد. این اثر در تاریخ 18 تیر 1311 با شماره 179 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این بقعه محل خانقاه و آرامگاه شیخ شهاب الدین اهری است که دربرگیرنده ساختمان های خود خانق
آرامگاه پیر بکران مدفن محمد بن بکران مشهور به پیر بکران یکی از عرفا و مدرسین مشهور قرن هفتم هجری است که در حدود 750 سال پیش در این مکان زندگی و تدریس میکرد و پس از درگذشت در همین مکان به خاک سپرده شد. کتیبه سنگ قبر نفیس محمد بن بکران با خط کوفی و ثلث گچبری شده و مضمون متن های نوشته شده هم آیات و صلو
در شهر دهلی اماکن دیدنی زیادی وجود داره و از مهمترین اماکن گردشگری هند بنای یادبود مقبره مهاتما گاندی رهبر نهضت ضد استعمار هند هستش که دیدنش خالی از لطف نیست . مهاتما گاندی رهبر سیاسی و مذهبی هندی ها در سال 1948 میلادی به قتل رسید. مقبره آن در شهر دهلی و در میان فضایی سرسبز بشکل سکویی چهار گوش از مر
امامزاده سید مرتضی، در روستای سید مرتضی از توابع بخش هنزا قرار داره، مردم این منطقه معتقدند سید مرتضی پسر موسی بن جعفر (ع) برادر امام رضا (ع) است که از عراق به ایران اومده. دشمنان او را تا این منطقه تعقیب کرده و سپس به شهادت رسوندن این زیارتگاه با شکوهه و اطرافش رو درخت های بزرگ بنه پوشانده .
دعبل خزاعی شاعر معروف شیعی بود که در قرن دوم و سوم هجری قمری در کوفه به دنیا آمد. وی دوران زندگی موسی کاظم، علی بن موسی الرضا و محمد تقی را درک کرده است. دعبل در خانواده ای اهل شعر و فضل به دنیا آمد و برادران، پدر و پدربزرگش نیز همگی شاعر بودند. او به دلیل هجویاتش درباره خلفای وقت همیشه در حال گریز
ابونصر بُشر بن حارث، معروف به بشر حافی (پابرهنه) است. عارف، صوفی و محدث در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری بوده . بیشتر عمرش در شهر بغداد ساکن بوده. اکنون مقبره ای به نام بشر حافی در شهرستان انار روستای بشر آباد مورد احترام و زیارت مردم منطقه ست.
مقبره محمد بن احمد رضی الدین از نوادگان موسی بن جعفر ملقب به حیات الغیب در کنار رودخانه کشکان و جاده خرم آباد اندیمشک واقع شد. بنای مقبره حیات الغیب در روستایی با همین نام و بر روی تپه ای مشرف به روستای قالبی قرار دارد. در این آرامگاه علاوه بر مقبره حیات الغیب، مقبره شهاب الدین الیاس لنبکی از حکمران
بقعه شیخ عبدالله مروست که با شماره 2769 در لیست آثار ملی کشور ثبت شده، از بناهای تاریخی فاخر دوره صفویه محسوب می شود. بقعه شیخ عبدالله محلی خانقاه مانند بوده که بعدها به مزار تبدیل و بقعه و غرفات دیگری بدان ضمیمه و الحاق شده است. این بنا از جمله بناهای چند فضایی بوده که فضای اصلی آن یک فضای چهار صفه
در اطراف مقبره خالد نبی دو بقعه دیگر هم وجود دارد که با توجه به روایات محلی، یکی چوپان آتا از یارانش و دیگری عالم بابا پدر همسر خالد نبی هست. کمی دورتر از زیارتگاه خالد نبی و بر سر قله مسلط هزار دره شمالی، بقعه چوپان آتا قرار دارد. این بقعه بصورت بنایی ساده و مسقف با پلان چهار ضلعی بوده که در هر ضلع
مزار سلطانی در شهر بیدخت شهرستان گناباد واقع است. این مزار مدفن برخی از عرفای بزرگ و نامدار ایرانی بوده و ساخت بنای آن در محل دفن سلطان محمد گنابادی در بیدخت گناباد توسط جانشین وی یعنی ملاعلی گنابادی شروع شد. سپس، این بنا توسط جانشینان وی و همچنین دوستان این افراد توسعه یافت به نحوی که به تدریج به ص
بقعه پیر قطب الدین که در میان مردم محلی توربه پیرقوب شناخته می شود، از مکان های زیارتی شهرستان و حومه محسوب می شود که در 3 کیلومتری راه آستارا به اردبیل، داخل قبرستان باغچه سرا و روی تپه نسبتا بلندی قرار گرفته است. این بنای آجری طولش بیشتر از 11 و عرضش 6 متر هست. پیشینه بقعه پیر قطب الدین به دوره قا
امامزاده سید جلال الدین اشرف کرمان واقع در روستای شمس آباد نوق در 30 کیلومتری شهر رفسنجان یکی از امامزادگان واجب التعظیمه. در آخرین شجره نامه ای که از ایشان به دست آمده با 20 تا 25 واسطه به امام دوم شیعیان حضرت حسن بن علی (علیه السلام) می رسند. این بقعه تعداد 19 زائر سرا، کتابخانه مجهز به بیش از 100
در 25 کیلومتری تربت حیدریه، ساختمان مخروبه ای بچشم می آید که دو گنبد خشتی هشت ترک دارد. دیوارها و کتیبه های گلی در پایین گنبد دیده شده و سقف این دو گنبد ریخته و بازسازی هم نشده است. به قول اهالی، اینجا مزار یکی از بزرگان سلسله چشتیه بوده که سال 992 یا 993 در سنجان فوت کرد.
طبق شجره نامه ای که در داخل مقبره ایشان نصب شده از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بوده که در کوهبنان به دست خوارج به شهادت رسید. ساختمان اولیه این بنا قدیمی و به صورت خشت و گلی بوده که از قدمت آن اطلاعی در دست نیست. اما ساختمان جدید آن که حدود 20 سال قبل ساخته شده از آجر بوده و داخل آن سنگ کاری شده. ساخ
بقعه شجاع الدین خورشید که در دوره صفویه و در زمان شاهوردیخان، آخرین اتابک لر ساخته شده، مربوط به شجاع الدین خورشید، سر سلسله اتابکان لر (آل خورشید) بوده است. شجاع الدین خورشید به مدت سی سال و از آخر قرن پنجم تا اوایل قرن ششم ه.ق بر ایالات لر کوچک فرمانروایی کرد. مقبره وی هم به واسطه عدالت و دادگستری
این مقبره در سال های اخیر در کنار پل کهنه کرمانشاه، مشرف به رودخانه قره سو ساخته شده. «ملا عبدالله بن محمد تونی بشروی» از علما و فقهای دوره صفویه بود و در مشهد مقدس ساکن و به تدریس و ترویج اشتغال داشت. او در اواخر عمر به قصد زیارت ائمه عراق، از خراسان حرکت کرد و در روز شانزدهم ربیع الاول سال 1071 ه.
بقعه شیخ عزالدین داوود مربوط به سده های میانی دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان تفت، بخش مرکزی، دهستان نصرآباد، روستای نصرآباد واقع شد. این اثر در تاریخ 18 شهریور 1387 و با شماره 23149 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.