بنایی شبستانی به ابعاد 15×20 متر است که به شیوه مساجد صفوی منطقه ساخته شده است. شبستان دارای دیوارهای آجری و ستون هایی چوبی منقش است. تاریخ بنای مسجد را با توجه به کتیبه های موجود می توان به دوره قاجاریه نسبت داد. شبستان این مسجد، از لحاظ زیبایی با مسجد میدان بناب- مربوط به دوره صفوی- قابل مقایسه اس
محوطه قره قشون مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بناب، بخش مرکزی، روستای خلیلوند واقع شده و این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10054 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بازار قسمتی از باقی مانده بازار قدیم سبزوار هست که درسال 1316 برای احداث خیابان بیهق تخریب شد. "بازار سرپوش" حدود 140 متر طول داره و در راستای شمال به جنوب قرار گرفته و در مجموع 9 مسیر ورودی و خروجی داره که چهار خروجی اون مربوط به خیابان اسرار و سه خروجی مربوط به سراهای دو در ،پنبه ای ها و هاشم
محله در قلعه یکی از محله های قدیم ابرکوهه که حتی می گن قدمتش به د.ران پیش از اسلام می رسه. نکته جالب در مورد این محله دستکند بودن بسیاری از خانه ها و معابرشه که موجب تمایز این محله از سایر بافت های تاریخی استان یزد شده. اگر به در قلعه برید با قدم زدن در کوچه پس کوچه های خاطره انگیزش، خونه هایی رو م
خانه ی مجتهدی که نام آخرین مالک آن را بر خود دارد، یکی از خانه های قدیمی تبریز در خیابان جمهوری اسلامی است. خانه دو بخش مجزای شمالی و جنوبی دارد. بخش بیرونی آن با توجه به سبک معماری آن، احتمالا متعلق به اواسط دوره قاجارو بخش الحاقی متعلق به اواخر دوره قاجار است. بنای جبهه شمالی مجموعه را با توجه به
تپه شغالی مربوط به هزاره 4 تا هزاره اول قبل از میلاده و در پیشوا، شمال شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 11 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 9889 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این تپه که نزدیک به 5000 سال قدمت داره، از جنس خشت خام و چینه بوده.
در جاده تهران – قم ، درسمت شمال رود مسیله وپل دلاک ، ساختمان چهارگوش سفید رنگی قرار دارد. پلان کاروانسرا چهار ایوانی ومصالح به کار رفته درآن آجر وسنگ است . تاریخ ساخت این کاروانسرا را به دوره کریم خان زند نسبت می دهند . از پل دلاک تا تهران در حدود 19 فرسخ فاصله بود. در فاصله 30 متری این بنا، یک کارو
این پل آجری به طول پنجاه متر و عرض 10/4 متر، دارای سه پایه سنگی و دو دهانه ست. طاق چشمه جنوبی پل چندین بار فرو ریخته و تعمیر شده. در آخرین تعمیرات، این طاق رو با تیرآهن و آجر به صورت مسطح پوشش دادن. پایه های پل نیز سنگی و از سه بخش تشکیل شده. بخش میانی بیضی شکل و آب شکن های مدور داره و بر روی هر یک
این بنا در دویست متری گورستان تاریخی قدمگاه، یک کیلومتری دهکده بادامیار و درجنوب شرقی آذرشهر، در دل تپه ای صخره ای کنده شده. درخصوص کارکرد و تاریخ ساخت بنای اولیه اطلاعاتی در دست نیست. عده ای ازمحققان بر این عقیده اند که اینجا دراصل محرابه ای ازآیین مهری بوده که در دوره مغول به تکیه و محل اعتکاف و س
این مسجد مربوط به دوره تیموریانه و جزو آثار ملی ایرانه که متاسفانه تا حد زیادی تخریب شده.
این بنا در مرکز شهر و درکنار رودخانه مهاباد واقع گردیده و از آثار معماری دوره صفوی است که به سال 1089ه-.ق -- دوره شاه سلیمان صفوی - به دست حکمران مهاباد، بوداق سلطان، بنا گردیده است . بنای مسجد با وسعتی حدود 1260 متر مربع با طرح مربع مستطیل، از دو بخش مسجد و مدرسه و صحن میانی تشکیل شده و دارای شبستا
برج منصوری مربوط به دوره قاجار است که در تاریخ 27 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 26258 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل پنج چشمه که در سه کیلومتری شرق ماکو، بر روی رودخانه «زنگمار» ساخته شده و جنوبی به منظور کوتاه کردن راه زوار کلیسای طاطائوس یا قره کلیسا بوده . این پل دارای چهار چشمه است که به احتمال زیاد در زمان احداث پنج چشمه داشته و محققان تاریخ ساخت آن را مربوط به قرن 18 میلادی می دونن .
بنای این امامزاده از جمله بناهای ارزشمند دوران ایلخانی است که با پلان هشت ضلعی و با گنبد رک، شکل گرفته و در شمال غرب شهرستان دامغان و در شهر دیباج قرار گرفته است.
خانه میرزاابوالقاسم خان قهی که به خانه رزمجو هم معروفه،، مربوط به اواخر دوره قاجاره و در شهرستان اصفهان، بخش کوهپایه، روستای قهی واقع شده و این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10231 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. در ضلع غربی این خانه از سردر و هشتی که گذر کردیم ، به حیاط بیرو
این تپه حدودا در مرکز بخش رومشگان واقع شده و دارای قدمتی حدود 5هزار سال قبل از میلاده. برای اولین بار توسط باستان شناسی به نام استین در سال 1320 ه.ش شناسایی و سپس مورد بررسی قرار گرفت و بعد از چند سال توسط گروه هلمز یا شخصی به نام اشمیت بررسی شد. به دلیل اتمام مجوز حفاری این گروه در رومشگان - از ح
خانه کاشانی که قدمت بنای اولیه به اواسط عصر قاجار مربوط میشود، دارای دو بخش اندرونی و بیرونی جدا از هم می باشد. فضا ها به صورت چهار طرف ساخت پیرامون حیاط ها بنا گردیده اند. ویژگی بارز معماری این خانه ایوان تابستانی و تاج نما سازی شده آن است. فضا های موجود خانه عبارتند از سرداب، شاه نشین، مهتابی و ای
مجموعه صدر خواجو مربوط به دوره قاجاره و در اصفهان، محله خواجوی اصفهان، حاشیه خیابان چهارباغ خواجو واقع شده و این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1773 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این مدرسه هم از جمله آثار مرحوم حاج «محمد حسین خان صدر اعظم اصفهانی» است که به هنگام احداث خیابان
این پل در سه کیلومتری کسما، از توابع صومعه سرا و در مسیر راهی واقع است که به دستور شاه عباس اول ساخته شده است. این راه از هشتپر به رشت منتهی می شد. بر همین اساس، دور از انتظار نیست که بنای پل نیز مربوط به همین دوره باشد. این پل 25 متر طول و 20/4 متر عرض دارد و ارتفاع دهنه های بزرگ آن از سطح آب به 5
کلاه فرنگی سورمق عمارتی است با نقشه دایره ای زیبا که یکی از آثار دوره قاجاریه است و در باغچه ای در نزدیکی یکی ازمیادین مرکزی شهر سورمق قرار دارد. شکل و وسعتی درحدود 20 متر مربع دارای چهار عمارت یک طبقه بوده و روی سکویی به ارتفاع 80 سانتی متر بنا شده. کلاه فرنگی سورمق در سال 1382 توسط سازمان میراث
مسجد حاج محمد حسین اردکان بخش عظیمی از بناهای تاریخی این مرز و بوم بی شک متعلق به مذهب و بناهای وابسته به دین است؛ حال دین اسلام باشد یا زرتشت. مهم اهمیت آن ها در طول تاریخ برای پیروان شان می باشد، حال کم یا بیش. می توان بی هیچ حرفی گفت زیباترین، با شکوه ترین، بی بدیل ترین و عجیب ترین بناها اماکن مذ
کافر قلعه نام دژی تاریخی است که در حدود 6 کیلومتری غرب مرکز شهر مهدی شهر بر فراز کوهی بلند که از پای آن چشمه گل رودبار می جوشد، قرار گرفته است. دیوارها و برج و باروی آن سنگ و گچ و ساروج و قسمتی از دیوارها از آجر است و پیداست که بنیاد دژ از زمان های دیرین بوده و همچنان که از اسم آن مشخص می شود بعداً
"مسجد جامع بوکان" که در کنار تپهٔ قدیمی قلعه سردار تو شهر بوکان، استان آذربایجان غربی قرار داره یکی از مسجد های قدیمی این شهره که در دوره قاجاریه و به سبک این دوره طراحی و ساخته شده . این بنا به دستور حاکم وقت بوکان یعنی "سیف الدین خان مکری" فرزند "عزیز خان" سردار کل "ناصرالدین شاه" ساخته شد ومعمار
حمام خانی بستک در سال 1373 مورد مرمت قرار گرفت و به عنوان یکی از آثار تاریخی و دیدنی استان هرمزگان به حساب میاد. این حمام قدیمی از جمله حمام های استان هرمزگانه که به حمام زیرزمینی معروفن. در اینگونه حمام ها زمین را در ابعاد مختلف و اندازه لازم گود می کنن و بنای حمام رو در درونش ایجاد می کنن تا هم اس
بر تیغه کوهی در باریکه دره«سرطرهان» کوهدشت که رود سیمره در آن جریان دارد، آثار یک دژ باقی مانده که به دژ زلال انگیز معروف است. ساختمان دو طبقه دژ، با سنگ قلوه و گچ ساخته شده است. سمت شرقی و جنوبی دژ، به رود سیمره منتهی میشود که عبور از آن، با توجه به ارتفاع تیغه کوه دیواره دژ، ناممکن است. بیشتر دیو
در روستای ارمو دره شهر ایلام بخشی از یک بنا در محل قبرستان باستانی ارمو باقی مانده است که به نظر می رسد آثار یک قلعه باستانی باشد.
حمام "خانم"، یادگار عصر صفوی هست که بعد از تکمیل اولین باروی تهران در سال 965 هجری قمری به دستور خواهر شاه طهماسب به همراه تکیه و مدرسه ای در بازارچه نایب السلطنه ساخته شد و در کنار مدرسه حکیم باشی قرار گرفت تا نمادی از آثار به جا مانده از عهد صفوی در تهران باشه. این حمام 70 ساله که از طرف خانواده ب
"مسجد سنجیده" در محله راه ریِ شهر قزوین قرار داره و از آثار دوره سلجوقی به شمار می ره. طاق این مسجد مخروطی شکل و بسیار بلنده. مسجد سنجیده، در دو ضلع مشرف به گذر بوده و در هر ضلع، سه راه ارتباطی داره. این مسجد، گنبدی به سبک سلجوقی، مناره کوتاه و تزیینات مقرنس در زیر گنبد داره. بنای مسجد بسیار قدیمی و
موزه های کاپیتولین، مجموعه ای از سه ساختمانه که طرحشون رو میکل آنژ ریخته و روی تپه کاپیتولین واقع شدن. تاریخ این موزه ها به سال 1471 میلادی برمی گره، هنگامی که پاپ سیکستوس چهارم، چند پیکره برنزی رو به شهر هدیه کرد، مجموعه به تدریج بزرگ و بزرگتر شد تا امروز که تعداد زیادی از مجسمه های روم باستان، ک
بنای امامزاده سید اسحاق در شرق شهر ساوه، ابتدای جاده ساوه به قم قرار داره و نشانی از هنرنمایی دوره سلجوقیان و صفویه ست. این اثر در تاریخ 12 اسفند 1315 با شمارهٔ ثبت 279 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این بنا دارای بقعه ای برج ماننده و سبک ساختمانش مانند بناهای عصر سلجوقیان در نیمه قرن