منزل قدیم منجم باشی در فشکالی محله لنگرودِ و نمونه ای از هنر معماری گیلان در دوره قاجاریه و یکی از آثار قدیمی و تاریخی شهرستان لنگرود به شمار می ره. این خانه که به خانواده منجم باشی که با روی کار آمدن آقا محمد خان قاجار صاحب نام شدن، تعلق داشته تا امروز باقی مانده و در اصل شامل بیرونی، اندرونی، خلو
قلعه بیرجند که با نام های قلعه ته ده و پایین شهر نیز شناخته می شود، بزرگترین بنای تاریخی بیرجند بوده که بر فراز بلندترین تپه باختری شهر جای گرفته است. دژ سترگ و کهن پایین شهر بیرجند یک دژ کوهستانی برای کاربردهای نظامی هست. این قلعه جایی برای انجام نگهبانی بوده و ساکنان این قلعه نگهبانانی بودند که وظ
مالک خانه مشروطیت اصفهان حاج نورالله نجفی از علمای برجسته و بزرگان مشروطه خواه بوده و به همین سبب، خانه وی به مرکز تجمع روشنفکران و بزرگان مشروطه خواه تبدیل گشت. معماری این خانه تا حدود زیادی شباهت به معماری دوره صفویه دارد و از برجسته ترین بخشهای معماری آن میتوان به دو شاهنشین و دوازده اتاق پیرامون
این قنا در شهر دزفول خوزستان قرار گرفته.
مسجد سنگی ترک یکی از مساجد تاریخی استان آذربایجان شرقی است که در شهر ترک از توابع شهرستان میانه و در 25 کیلومتری شهر میانه واقع شد. اغلب قسمت هایی آن از سنگ ساخته شده است. مسجد ترک از آثار بسیار مهم آذربایجان شرقی بوده و از شگفتی های منحصر بفردی برخوردار است. شیوه معماری و مصالح ساختمانی که در آن بک
در دهکده مهرجرد میبد زیارتگاهی وجود دراه که در بازسازی های اون دو گلدسته به بنای اصلی اضافه شده . بنای موجود در این محوطه وسیع مربوط به دوره قاجاره و در ظاهر مزار بانویی به نام خاتونه . قسمت داخلی سقف این بقعه با آبرنگ نقاشی شده و دو سنگ قبر قدیمی در این محوطه دیده میشه که یکی به بی بی خاتون تعل
حمام میرزا رسول در سال 1380 از طرف سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان خریداری و مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و پس از تجهیز و تکمیل به عنوان موزه مردم شناسی در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرد. این بنای تاریخی در کنار گذرگاه در مرکز شهر قرار گرفته و قدمت آن به همراه مسجد جامع و حوضخانه
بند عمر شاه مربوط به دوره قاجار بوده و در فاصله 2 کیلومتری جنوب غرب بیرجند با جهت شرقی غربی، در مسیر رودخانه ای فصلی و در داخل رشته کوه باقران واقع شد. این سازه با هدف ذخیره آب و مهار سیلاب ها با مصالح آجر، سنگ و ملات ساروج ساخته شده است. این بند از نظر ساختمانی هم می تواند جزو سدهای قوسی و هم پایه
آتشکده آمل مربوط به سده 9 ه. ق. است و در آمل، محله پائین بازار، در خرابه های شهر قدیم واقع شده و این اثر در تاریخ 6 اردیبهشت 1354 با شماره ثبت 1060 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. بنا از وسعت قابل ملاحظه نسبت به بناهای دوره خود برخوردار است. بنا بصورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آ
این غار که از آثار به جای مانده از دوره حکومت باستانی اوراتوریه در دامنه تپه باستانی منتهی الیه غربی روستا واقع شده. در قدیم تعداد پله های غار بیشتر بوده ولی با گذشت زمان و فرسایش زمین کناره های غار پرشده بود ولی اخیراً با حفاری های غیر مجاز انجام گرفته توسط سوداگران گنجینه های زیر زمینی تعداد دیگری
مقبره شیخ حیدر بنایی است برج مانند که در مجموعه شیخ حیدر و در مرکز شهر واقع شد. این مجموعه زمانی قبرستان قدیمی مشگین شهر بوده است. این بنا منسوب به شیخ حیدر، پدر شاه اسماعیل اول هست. ارتفاع برج 18٫5 متر، قطر 10٫5 و قاعده آن 34٫5 است. در مورد قدمت بنا و تاریخ احداث آن اظهارات گوناگونی ابراز شد. دونال
این آثار در 27 کیلومتری شرق زابل،7 کیلومتری شمال شهرستان زهک در بخش مرکزی زهک و در روی بلندی واقع شده است. جی.پی.تیت انگلیسی بر این باور هست که این خرابه ها مربوط به شهر زرنج بوده که 420 سال قبل توسط تیمور لنگ و با توجه به ویرانی بندهای سیستان به این صورت درآمده اند. هنری ساوج لندور، جهانگرد باستان
آتشکده آتشکوه یکی از مهمترین آثار بجا مانده از دوران باستان در ایران است که در نزدیکی شهر نیمور از توابع شهرستان محلات در استان مرکزی قرار دارد. مورخان قدمت این بنا را به دوره ساسانیان مربوط می دانند. بنای چهار طاقی آن شامل ستون های سنگی استوانه ای شکل بوده که بر روی هم استوار شده اند. این بنا دارای
مناره های دارالضیافه مربوط به سده 8 ه.ق است و در اصفهان، چهارراه ابن سینا، خیابان کمال واقع شد. این اثر در تاریخ 12 اسفند 1315 با شماره 272 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر فراز سردر دو گلدسته زیبای آجری که به مقرنس کاری و کاشی معرق رنگین آذین بندی شده و دارای پوششی از کاشی فیروز
موزه مردم شناسی بروجن معروف به موزه استاد بهرامی شامل مجموعه ای از مجسمه های سیمانی است که در آن فرهنگ قدیم و آداب و رسوم زندگانی مردم استان در زمینه های کشاورزی، دامداری، نحوه تأمین معاش، چگونگی خرید و فروش و داد و ستد، صنایع دستی همچون قالیبافی، چرخ ریسی، گیوه دوزی، نمدمالی، کلاه دوزی، نحوه فراگیر
این روستا با روستا های آغوزکله، بازار محله و طلابن همسایه بوده و در 48 کیلومتری بخش رحیم آباد و در 63 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رودسر واقع شده. این روستا مرکز دهستان سیارستاق ییلاقیه. سیاه خانه کش منطقه وگل خانی با چشمه ای که در آن هست جزء منطق دیدنی این روستاست . نقل است که سیاه خانه کش در گذشته م
بقعه سید رکن الدین واقع در استان یزد، خیابان امام خمینی، خیابان مسجد جامع، کوچه سید رکن الدین که در قدیم مدرسه رکنیه نامیده میشد، مربوط به سده 8 هجری است. این اثر در تاریخ 15 آذر 1314 با شماره 246 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. سید رکن الدین ابوالمکارم محمد قاضی حسینی یزدی از سادات یزد
سنگ نگاره های تیمره نشان از تاریخ کهن و هنر کهن منطقه تیمره در استان های مرکزی، اصفهان و لرستان دارد و سیر آثار زندگی انسان طی هزاره ها را به نمایش می گذارد. مناطق کوهستانی و دره های فراوان اطراف گلپایگان و برخی مناطق خمین زیستگاه های کهن ایران را نشان می دهند. تیمره نام قدیمی منطقه ای میان سه استان
یکی از خانه های تاریخی بسیار زیبا، خانه طاهری است. این خانه تاریخی در خیابان ابوذر، کوچه شهید محمد علی مهدوی و در فاصله کمی از خانه رجبی قرار گرفت. خانه طاهری که متعلق به دوره قاجاریه بوده و قسمت اعظم آن مرمت شده، در تملک سازمان میراث فرهنگی است. این خانه دارای ورودی بسیار زیبایی بوده که با یک هشتی
خانه تیزنو یکی از قدیمی ترین خانه های دزفول بوده که گفته می شود قدمتش به دوران صفویه بر می گردد. تیزنو نام مالک این خانه بود و از این رو، این خانه به این نام شناخته می شود. خانه تاریخی تیزنو در میدان اصلی محله قلعه بنا شده و در ضلع شرقی این میدان قرار دارد. ورودی این خانه در ضلع غربی این بنا و در مج
مقبره بی بی مریم در قریه توریان جزیره قشم واقع شده و بنایی هست که مصالح عمده آن را سنگ های قلوه و لاشه تشکیل می دهند. بر فراز بقعه هم گنبدی با گردنی بلند قرار داشته که سقفش فروریخته است. ورودی بقعه با قوس تیزه دار کم خیز درون قاب مستطیل شکل کشیده ای قرار گرفت. درون بقعه با اندود گچ پوشیده شده و بر ر
این محوطه باستانی در برگیرنده 6000 سال بقایای فرهنگی پیش از تاریخ و اوایل دوران تاریخی ایران از نیمه اول هزاره هفتم تا نیمه نخست هزاره اول پیش از میلاد مسیح یعنی دوران مادهاست. ازبکی محوطه باستانی گسترده ای برابر با 100 هکتار و 10 تپه باستانی بوده که 6 تپه آن بین سالهای 1377 تا 1384 حفاری شد. نمونه
این قلعه که به نام بلده یا نور هم شناخته می شود، از معروفترین و بزرگترین قلعه های بجا مانده شمال ایران بوده و مربوط به دوره سلجوقیان است. تا اوایل دوره صفویه هم دایر بوده و مرکز یکی از مقتدرترین قدرت های محلی آن روز ایران بوده است.
پل کهنه یکی از پل های باستانی استان کرمانشاهه که بر روی رودخانه قره سو قرار گرفته. در گذشته عابران از این پل وارد دروازه شهر می شدن. این پل 186 متر طول و 9 متر عرض داره و پایه هاش شش ضلعی هستن که قسمت داخلی با لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده و روکارش بلوک های سنگی مکعب مستطیله. پل کهنه شش دهانه داره که
در بازار بزرگ تهران یک حمام سالم مربوط به دوره قاجار داریم که حدود 900 متر مربع مساحت دارد. البته، نصف این مکان حمام بوده و نصف دیگرش مسکونی، مغازه و سرایداری هست. با اینکه بنا با آجر، گل و آهک ساخته شده، هنوز حدود 80 درصدش سالم هست. اگر علاقمندید که هر چه بیشتر درباره جاذبه های دیدنی تهران نظیر حما
قلعه بربر در 450 متری جنوب شرقی روستای اونار شهرستان مشگین شهر استان اردبیل واقع شده است. این قلعه از شرق به کوه کشنه ور، از شمال به کوه ال لور و از سمت غرب به رودخانه اونار چایی مشرف هست. بقایای قلعه بربر در تاریخ 12 دی 1386 با شماره ثبت 20423 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. قلعه بربر م
خانه مجیری مربوط به اواخر دوره قاجار اوایل دوره پهلوی است و در خمینی شهر، محله اندوان، خیابان مدرس واقع شد. این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شماره 11577 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مکان به منظور سکونت به دست حاج ابوالحسن مجیری یکی از بزرگترین بازرگانان توتون و تنباکو در زما
کاخ دادگستری بنای تاریخی و اصلی دادگستری در ایران است که در خیابان خیام قرار دارد. این اثر با نام ساختمان دادگستری کل کشور در تاریخ 16 اسفند 1384 با شماره 14614 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. در زمان صدرالاشراف، پنجمین وزیر عدلیه زمان پهلوی ساخت این بنا به مناقصه گذاشته شد و به شرکت اشک
خانه موزه دکتر علی شریعتی مربوط به دوره معاصر است و در تهران، خیابان فاطمی غربی، خیابان جمالزاده، کوچه نادر، پلاک 10 واقع شد. این اثر که مدتی خانه علی شریعتی بوده ، در تاریخ 27 مرداد 1382 با شماره 9718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. جایی که مجسمه علی شریعتی را گذاشته اند، بسیاری از جلسا
خانه شربت اوغلی (بنیاد ایران شناسی شعبه آذربایجان شرقی) مربوط به دوره قاجار است و در محله قدیمی سرخاب قاپوسی، فرهنگسرای فعلی تبریز واقع شد. این اثر در تاریخ 6 اسفند 1379 با شماره 3222 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه دارای 1500 متر مساحت و 1300 متر زیر بنا در سه طبقه است. ای