آرامگاه سید غلام رسول در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد و قدمت آن به سال 465 باز می گردد. این آرامگاه با دیواره های سفید رنگ به سبک معماری هندی دیده شده و دروازه ورودی آن در ضلع غربی بنا واقع گردیده است. پس از درب ورودی، صحن بزرگ حیاط مشاهده می شود و امامزاده در ضلع غربی حیاط واقع هست. بر پ

قلعه پرتغالی ها یا قلعه تیس در 5 کیلومتری شمال غربی چابهار و در روستای تیس قرار دارد. این دژ متعلق به دوران اسلامی بوده و شماره ثبت ملی آن 555 هست. این دژ به ابعاد 26×54 متر ساخته شده و پهنای ساختمان بر پهنه دماغه ای که پانصد متر از آبخور دریا فاصله دارد و در بخش انتهای دماغه واقع است. در بخش شمال ش

موزه محلی چابهار 860 متر مربع زیر بنا دارد و ساختمان آن بنای قدیم فرمانداری بوده است. این موزه بخشهای مختلفی دارد، مثل صنایع دستی، مردم شناسی، آثار و اشیای باستانی شامل کاسه ها و ظروف سفالی که عمده آنها از بلوچستان مرکزی گردآوری شده اند. یکی از زیبایی های موزه محلی چابهار، فسیل ها و استخوان های بجا

تلگرافخانه انگلیسی ها یکی از قدیمی ترین تلگرافخانه های ایران هست. این بنا به عنوان اولین مرکز تجاری کمپانی هند شرقی ساخته شده که بعدها به تلگرافخانه تبدیل شد و به همین اسم هم مشهور است. ساختمان قدیمی تلگرافخانه قدیمی ترین بنای مدرنی بوده که توسط انگلیسی ها در اواخر دوران قاجار برای رونق دریانوردی، ت

قلعه انوشیروان در بخش دشتیاری، دهستان باهوکلات و دو کیلومتری روستای سنگان قرار دارد. قدمت آن 300 سال بوده و بر فراز کوهی قرار گرفته است. نوشیروان خان از قوم گیچکی حدود 311 سال پیش به باهوکلات مهاجرت کرد و قلعه را ساخت.

مسجد جامع تیس یکی از یادگارهای دوران صدر اسلام بوده و یکی از نخستین مساجد بنا گشته در کشور هم محسوب می شود. این مسجد تک مناره معماری مساجد هند و پاکستان را به یاد همگان می اندازد و روزانه میزبان شمار کثیری از نمازگزاران و همچنین گردشگران است. مناره و گنبدهای مسجد جامع تیس با رنگهای سبز و قرمز تزئین

از قلعه تنها دیوار قلعه و یک برج دیده‏ بانی باقی مانده. در این محل آثار دو مقبره هرمی شکل که از سنگ و ساروج ساخته شده ‏اند و از نوع مقابر اسلامی می ‏باشند دیده می ‏شود. آثاری از حصار و باروی قلعه در دور محوطه اصلی و اطراف دژ فوقانی نیز باقی است، چندین چاه به منظور تأمین آب موردنیاز در صخره حفر شده‏

این قلعه بر روی تپه ‏ای خاکی قرار دارد. لایه‏ های سنگی عظیمی در روی تپه نمایان است که با فرسایش خاک زیر آنها خالی شده ‏اند. آثاری از فسیل حیوانات و صدف های دریایی در محل دیده می ‏شود که بیانگر این است که در سالیان کهن این ناحیه جزئی از دریا بوده. در قسمت بالای کوه پاره‏ هایی از ظروف سفالین جلب ‏نظر