معبد مهر مراغه که با نام نیایشگاه مهری در تاریخ 19 دی 1356 با شماره 1556 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده را باید در ردیف یکی از نخستین سکونتگاه ها و معابد بشر پیش از تاریخ محسوب کرد که از تاریخ ناگفته مراغه حکایت دارد. این بنای تاریخی را متعلق به دوره اشکانی و جایی می دانند که آیین مهرپر

رکن الدین ابوالحسن مراغی مشهور به اوحدی مراغه ای عارف و شاعر پارسی گوی نامدار و صاحب مثنوی معروف جام جم است. آرامگاه اوحدی مراغه ای در میان باغ سرسبزی در مراغه واقع شد. سنگ قبر اوحدی از سنگ کبود درست شده و بر دیوار شمالی و جنوبی آن هم نام اوحدی و تاریخ فوت که 738 ه‍.ق بوده، حک شده است. در سال 1352 و

گنبد سرخ یکی از قدیمی ترین بناهای دوره اسلامی در استان آذربایجان شرقی بوده و در قسمت جنوب غربی شهر مراغه قرار گرفته است. نام بانی بنا و تاریخ احداث آن را میتوان از کتیبه جبهه شمالی و نام سازنده آن را از کتیبه غربی ملاحظه نمود. آنچه از این کتیبه ها برداشت می گردد، این است که بنای گنبد سرخ در سال 542

مقبره آقالار مراغه (موزه سنگ نگاره ها) به دستور ظل السلطان و به خاطر ارادتی که به مراد خود میر فتاح موسوی داشته، در سال 1175 هجری قمری در مراغه بنا گردیده است. در سال 1247 به وسیله حاج عباسعلی بنابی که خود نیز در این مقبره مدفون بوده، مرمت شده است. بنای چهار ضلعی و هر ضلعش 16 متر می باشد. دارای ازار

کلیسای هوانس مقدس یکی از کلیساهای ارامنه کاتولیک است و نام آن برگرفته از اسم یکی از حواریون عیسی به نام یوحنا که ارامنه به آن «هوانس» می گویند. این کلیسا در داخل شهر مراغه واقع شده و تنها کلیسای موجود در این شهر است. کلیسای هوانس مراغه در دوران حکومت ایلخانان مغول از موقعیت خاصی برخوردار بود، ولی در

پل سرچشمه روستای مردق جزو مهمترین و سالم ترین پل های تاریخی آذربایجان شرقی و تنها پل این شهرستان است که در لیست آثار ملی به ثبت رسید. پل سرچشمه روستای مردق دارای سیل شکن و پایه های سنگی از نوع سنگ بومی منطقه و آجرهای قرمز بومی است. این جاذبه بلندترین پل تاریخی شهرستان مراغه محسوب می شود.

این بنا درخیابان خواجه نصیر، روبه روی بازار واقع گردیده و دارای صحن و شبستان ستوندار است . صحن مسجد دارای دو در و شانزده اتاق جهت سکونت طلاب علوم دینی است . شبستان مسجد درسمت جنوب صحن قرار گرفته است و 35 ستون دارد . سقف و ستون های شبستان همه چوبی و منقش هستند . مسجد متروکی نیز درجنب شبستان وجود دارد

بنای اولیه مسجد مربوط به قرن هشتم و نهم هجری است که در دوره های بعد، چندین بار تجدید و بازسازی شده؛ به طوری که امروزه فاقد ویژگی های معماری، هنری و تاریخی است. بنای کنونی مسجد عبارت است ازدوشبستان کوچک وبزرگ و دالانی دربین آنها که در پشت آن نیز مقبره شیخ معزالدین واقع است. مسجدها هردو دارای سقف و ست

این بنا در ضلع شمالی خیابان خواجه نصیر واقع است . بنای کنونی مسجد در دوره اخیر جایگزین بنای اصلی شده و فاقد جنبه های تاریخی و هنری است. ازبنای اولیه مسجد، تنها یک ستون سنگی و دوستون چوبی مقرنس کاری برجای مانده است . ستون سنگی درسال های اخیر به موزه مراغه انتقال یافته است. ستون مزبور، استوانه ای شکل

این بنا درضلع شرقی صحن بقعه شیخ شهاب الدین اهری، دربخش جنوبی شهر، واقع گردیده و به همراه دیگر بخش های این بقعه، در دوره صفوی- به احتمال زیاد، به روزگاه شاه عباس اول- برمزار شیخ ساخته شده. مسجد، با طرح مستطیل شکل، با پوشش طاق و تویزه، مزین به گچبری، نقاشی و مقرنس کاری است. بخش عمده ای ازنمای داخلی مس

این مسجد بزرگ و نو ساز درجانب غربی خیابان خواجه نصیر و نزدیک بازار واقع شده. بنای نخستین این مسجد ظاهرا در اوایل دوره قاجار صورت گرفته و سپس به علت خرابی، دردوره حاضر، ساختمان آن را به طرز زیبایی تجدید کرده اند. ازآثار مسجد قدیمی آقامحمدتقی، چهار قطعه پنجره چوبی است که امروزه آنها را بین قسمت فوقانی

سازه ترمیم شده یک یخچال قدیمی است که امروزه از آن به عنوان یک کافه رستوران سنتی استفاده میشود.