بابا رکن الدین یکی از عارفان و بزرگان قرن هشتم که بعد از مرگ در زمان ابوسعید مغول، در ساحل جنوبی زاینده رود به خاک سپرده شد. بعد از وفات این عالم بزرگ، تعداد زیادی از مشاهیر و علما و هنرمندان و فقها و شعرای اصفهان و شهرهای همسایه کنار مقبره او به خاک سپرده شدند و منطقه به قبرستان بابا رکن الدین شهرت

مقبره خواجه اتابک که در محله جنوب شرقی شهر کرمان و نزدیک مسجد بازار قرار دارد، از آثار اواخر قرن ششم هجری و مربوط به دوران سلجوقی هست. این بنا محل دفن خواجه محمد اتابک، از رجال دوران سلجوقیان است. پلان بنا هشت ضلعی بوده و تزئینات تمامی بنا به کاشی های فیروزه ای مزین شده است. این اثر تحت شماره 253 به

ابونصر بُشر بن حارث، معروف به بشر حافی (پابرهنه) است. عارف، صوفی و محدث در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری بوده . بیشتر عمرش در شهر بغداد ساکن بوده. اکنون مقبره ای به نام بشر حافی در شهرستان انار روستای بشر آباد مورد احترام و زیارت مردم منطقه ست.

بنای مقبره خواجه نجم الدین کبری که در جوین سبزواره نوع دیگری از برج مقبره با نقشه و ساختاری متفاوته که برخوردار از ویژگی های معماری عصر ایلخانیه. پوشش مخروطی، یکی از بارزترین این ویژگی هاست. ارزش و اهمیت این بنا بیشتر متعلق به شخصیتی ست که در داخل این بنا مدفونه. این شخص یکی از عرفای قرن ششم و هفتم

مقبره حاج آخوند رستم آبادی از مجتهدین برجسته و شاگردان شیخ اعظم انصاری، در محله اختیاریه در شمال تهران قرار گرفته. ایشان فردی برجسته و روحانی سیاسی و مجتهد مسلم بودند.

این مقبره در سال های اخیر در کنار پل کهنه کرمانشاه، مشرف به رودخانه قره سو ساخته شده. «ملا عبدالله بن محمد تونی بشروی» از علما و فقهای دوره صفویه بود و در مشهد مقدس ساکن و به تدریس و ترویج اشتغال داشت. او در اواخر عمر به قصد زیارت ائمه عراق، از خراسان حرکت کرد و در روز شانزدهم ربیع الاول سال 1071 ه.

قیصر امین پور، شاعر و استاد فقید دانشگاه، از مؤسسان حوزه ی هنری و دفتر شعر جوان و در دوره هایی دبیر شعر هفته نامه ی سروش و سردبیر ماهنامه ی ادبی - هنری سروش بود. سروده های او در طول زندگی نه چندان طولانی اش بین مردم جایگاه خاصی پیدا کرد. آرامگاه او در «گُتوَند» واقع شده، شهری که چندان شناخته شده نبو

بنای سه گنبد ارومیه در جنوب شرقی ارومیه واقع شده بود که اکنون به علت گسترش شهر در داخل شهر قرار گرفته است. تا قرن نوزدهم به این اثر توجهی نشده بود