برف چال درزبان مازندرانی (ورف چال)خوانده می شودوبه معنای گودال بزرگ است واین گودال به عمق12 متروعرض10 متراست.داستان از جایی شروع شد که600 سال قبل اهالی روستا برای ذخیره سازی آب به منظورکشاورزی واستفاده ی دام در طول تابستان قصد کندن چاهی را کردندکه هرجا را می کندند به سنگ های صخره ای وسخت برمی خوردند

یکی از رسم های دیگر در این روز رسم «راه وردان» است. این خرده منسک که در گویش محلی نیز به همین نام خوانده می شود، بدین صورت است که در روز ماقبل برف چال خانواده هایی که افراد نامزد در خانه دارند، هدایایی از جمله تخم مرغ رنگ کرده، نان قندی محلی، شیرینی های دست ساز به نام «آب دندان» و رشته های شیرین همر