مناره 18 متری شهر گلپایگان که به آن «میل گلپایگان» هم گفته می شود، در زمره بلندترین مناره های قرن پنجم هجری قمری و مربوط به دوره سلجوقی است. این بنا در سال 1317 -18 مرمت شد. منار گلپایگان دارای دو در است و در درون آن پلکانی تعبیه شده. قسمت های پایین و بالای مناره مرمت گردیده و دارای کتیبه آجری است ک
بازار سنتی گلپایگان با دهانه ای وسیع و طاق بندی و سقف ضربی آجری سبک بناهای سلجوقی رو داشته. چهار سوق از یک طرف روبروی مناره شهر گلپایگان و از طرف دیگه به مسجد جامع شهر راه داره. مناره شهر گلپایگان با 18 متر ارتفاع و با قدمتی حدود 900 سال که در قرن پنجم ایجاد شده، در زمره بلندترین مناره های ایرانه.
در فاصله 5 متری زیارت 5 تن و در راهروی موجود ، آسیاب آبی نیاسر و حمام تاریخی صفوی به چشم می خورد . حمام تاریخی و آسیاب آبی از دیگر آثار تاریخی شهر نیاسر هستند که از نظر کارشناسان و تحقیقات به عمل آمده و نوع معماری به کار رفته در این بنا حکایت از آن دارد که این حمام و آسیاب در دوران صفویه ساخته شده ا
گورستان ورنوسفادران مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است که یکی از این گورستان هایی است که از زوایای گوناگون از جمله تحلیل اشعار بر روی سنگ قبرها، تحیلی نقوش بر روی سنگ قبرها، خط شناسی، مشاهیر و ... می توان به آن پرداخت. قبرستان ورنوسفادران، قبرستان قدیمی است که در جوار مصلای نمازجمعه قرار دارد. این
مسجد جامع خوزان مسجدی است چهار ایوانی در محلی به همین نام در شهرستان خمینی شهر است که دارای پیشینه ای هفتصدساله می باشد. این مسجد کهن که هنوز هم ارزش های معماری و زیبایی های در و دیوارو فضای معنوی خود را حفظ کرده، به سبک مساجد چهار ایوانی ساخته شده. بر روی این اثر معماری پربها در دوران صفوی، تغییرات
مسجد جامع گلپایگان در شهر گلپایگان و خیابان مسجد واقع شده. این مسجد از مساجد مهم تاریخی دوران سلجوقی و همچنین از مساجد بزرگ ونامور ایرانِ که با توجه به تاریخ ساخت آن شاید بتوان گفت معماری ایرانی - اسلامی این مسجد الگویی بوده است برای ساخت مسجدهای بزرگ دیگر بویژه مناطقی که در قلمرو حکومت سلجوقیان بود
دهنه ورودی آن در راسته گیوه دوزها قرار دارد که اکنون بسته است و در صورت بازسازی می توان آن را به یک محل بسیار جالب گردشگری تبدیل کرد.
تعدادی درخت چنار در خیابان امام مربوط به دوران صفویه می باشد که دو عدد آن روبروی مسجد ارشاد است و توسط سازمان میراث فرهنگی در جریان ثبت آثار تاریخی است. درخت بید در باغ نو که در کنار آب انباری قرار دارد و حدود 300 سال سن دارد. همچنین تعدادی درخت توت کهنسال نیز در شهر وجود دارد.
خانه منسوب به شیخ بهائی، در غرب مسجد جامع اصفهان قرار گرفته و بنابر شواهد مختلف و منابع تاریخی، متعلق به عمه شاه عباس بوده که بعد از فوتش به شیخ بهایی داده شد. این خانه هم اکنون در قدیمی ترین بخش بافت تاریخی اصفهان، در محدوده معروف به بافت سلجوقی قرار داره و طبق گمانه های باستان شناسان این خانه و مس
قلعه سارویه اصفهان که بیشتر به تپه اشرف یا دژ کهن شناخته می شود در اصل یک قلعه با قدمتی 7 هزار ساله است که کناره شمالی زاینده رود واقع شده و بیش از 1400 سال قبل کتابخانه ای بزرگی بوده و در آن از کتاب های علمی بسیار زیادی نگهداری می شده است. با حمله اعراب به ایران این کتابخانه نیز نابود و ویران می شو
مناره برسیان در روستای برسیان بر ساحل شمالی زاینده رود و در شرق اصفهان قرار گرفته، یکی از قدیمی ترین مناره های ایران است که در میان مناره های اصفهان که دارای تاریخ هستند سومین مناره قدیمی به حساب می آید. تاریخ ساخت مناره سال 491 ه.ق می باشد یعنی چیزی نزدیک به هزار سال پیش این مناره ساخته شده است. بس
ابوعلی حسن پسر علی پسر اسحاق طوسی شناخته شده به خواجه نظام الملک طوسی کشته شده در بروجرد و دفن شده در اصفهان، وزیر نیرومند دو تن از شاهان دوره سلجوقیان در ایران بود. وی نیرومندترین وزیر در دودمان سلجوقی بود و سلجوقیان نیز در زمان وی به اوج نیرومندی رسیدند. او بیست و نه سال به سیاست درونی و بیرونی سل
«قلعه تاریخی قمیشلو» در 12 کیلومتری شمال شرقی شهر تیران قرار داره و قدمت ساخت قلعه به 140 الی 160 سال قبل بر می گرده. مسعود میرزا ملقب به ظل السلطان پسر ارشد ناصرالدین شاه قاجار حاکم استان های مرکزی ایران از جمله اصفهان – یزد – چهار محال و بختیاری و … جهت گذروندن ماه های گرم سال در یه منطقه خوش آب و
آتشکده ویگل یه آتشکده مربوط به دوره ساسانیه که به تازگی در منطقه آران و بیدگل کشف شده. این آتشکده درون محوطه تاریخی وسیعی قرار داره که از دوره قبل از اسلام تا دوره های مختلف اسلامی آباد بوده. پلان این ساختمان آتشگاهی چلیپایی شکل و مانند چهار طاقی های دوره ساسانی دارای چهار دهانه ورودیه. در مرکز ساخت
این کلیسا که در محلهٔ چهارسوق واقع است در1621م بنا شده. پلان کلیسا با ابعاد 15 x 5/21 به سبـک بازیـلـیک چهـارستون در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته. ستون ها با قوس هایی به یکدیگر و به دیوارهای جانبی متصل اند. گنبد کلیسا با نورگیرهای متعدد و نیز سقف بنا برروی این قوس ها تکیه دارند. محراب کلیسا در قسمت شر
خانه محمدباقر نیلفروشان مربوط به دوره قاجاره و در اصفهان، محله دردشت واقع شده. این اثر در تاریخ 29 شهریور 1353 با شمارهٔ ثبت 1001 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. فضاهای این خانه در دوسمت شمال و جنوب خانه قرار گرفته. تالار ارسی پنج دری ، ورودی ها و کفش کن های دو طرف تالار ، سفره خانه ، ا
ارگ قدیمی مورچه خورت، در فاصله ی 50 کیلومتری شمال اصفهان، به صورت یک قلعه ی خشتی بزرگ با برج و باروهای بلند فضایی در حدود 15000 متر مربع رو به خود اختصاص داده. تاریخ دقیق بنای این قلعه که از آثار دوره اسلامیه، مشخص نیست اما گفته می شه قدمت این قلعه و منطقه تاریخی به قرن نهم ه. ق می رسه و به گفته برخ
این کاروانسرا در روستای نیستانک در 30 کیلومتری جاده نائین به اردستان قراردارد . این بنای تاریخی به عنوان یکی از زیباترین کاروانسراهای دوره قاجار محسوب می گردد و ساخت آن به صورت چهارضلعی از بیرون و به صورت هشت ضلعی در حیاط می باشد. ورودی اصلی بنا در قسمت جنوبی قرارداشته که پس از عبور از دری بزرگ به
کاروانسرای بلاباد در کیلومتر 23 جاده اصفهان – نایین در در دهستان لای سیاه در مجاورت روستای بلابادقرار دارد . این کاروانسرا 2000 متر مربع مساحت و 26 حجره دارد و در زمان صفویه ساخته شده است. چهار ایوانی است با حیاط مرکزی و دارای برج دیده بانی است . کاروانسرا در نمای بیرونی دارای 10صفه جهت استراحت مسا
"خانه شهشهانی" یکی از معدود آثار نسبتا سالم بجا مانده از عهد قاجاریه ست.تاریخ 1276 هجری قمری (1859-1860 میلادی) بر کتیبه ای در ضلع شمالی اتاق میانی نقش بسته که به احتمال زیاد مربوط به تاریخ پایان ساخت مجموعه ست. بر اساس مدارک و یافته ها توسط سازمان میراث فرهنگی کشور این مجموعه توسط میرزا حسین آقانق
«عصار خانه شیخ بهایی» مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام هست و در اصفهان قرار داره. این اثر در تاریخ 2 آبان 1349 با شمارهٔ ثبت 905 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در دشت یکی از قدیمی ترین و معروف ترین محله های اصفهانه. 250 متر جلوتر از حمام شیخ در سمت راست هم دو تا بنای تاریخی رو می بینین مناره ها و یه گنبد. زیر گنبدی که کنار مناره ها هست قبر سلطان بخت آغا یعنی همسر سلطان محمود آل مظفر هست که زمانی ملکه ایران بوده اما به فرمان همسرش به قتل رسیده .
مجموعه صدر خواجو مربوط به دوره قاجاره و در اصفهان، محله خواجوی اصفهان، حاشیه خیابان چهارباغ خواجو واقع شده و این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1773 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این مدرسه هم از جمله آثار مرحوم حاج «محمد حسین خان صدر اعظم اصفهانی» است که به هنگام احداث خیابان
نای تاریخی خانه علوی از نظر معماری بسیار حائز اهمیت بوده ازاجزاء مختلفی از جمله سردر بسیار زیبا و بلند که بربالای آن سه برج مدورکوچک قرارداشته و جنبه تزئینی دارد ساخته شده است. درقسمت پائین سردر, پیشطاق بسیار زیبا که با رسمی بندی شمشه ای با گچ ساخته شده دیده می شود بعد از عبور از ورودی و پیشطاق به ه
این کاروانسرا داخل روستای چاله سیاه (جهاد آباد) قرار دارد.جهاد آباد در 45 کیلومتری شمال غربی اصفهان واقع شده. طبق گفته جهانگردان و مورخان از این کاروانسرا بعنوان محلی برای پذیرایی و اقامت مهمان خارجی استفاده میشده. اوژن اوبن سفیر فرانسه در ایران مقارن با مشروطیت طی سفرش از اصفهان به بغداد در
قلعه و برجی دیده بانی بوده که بنای سالم و کاملی داره .این برج سه طبقه داره با پله های مارپیچی.
کلیسای میناس مربوط به دوره صفوی است که در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9078 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کلیسا درخیابان تبریزیها ازمحله تبریزیها یا محلات جلفای اصفهان قراردارد که در سال 1659 میلادی توسط گروهی ازارامنه ای که در سال 1655 میلادی از محله شمس آباد اصفهان به ا
بنای تاریخی مسجد باباعبد الله در ابتدا به صورت گنبد مقبره ای دوره ایلخانی بوده و سپس مسجد در کنار آن توسعه یافته است .این بنای تاریخی به صورت مسجد دو ایوانه بوده که پس از عبور از ورودی اصلی به صورت غیر مستقیم به سمت چپ و راست به داخل صحن یا حیاط وارد گردیده و در قسمت سمت چپ حیاط به صورت طاقنما بوده
بنای تاریخی خانه فاطمی در محله نوآباد و جنب بازار تاریخی شهر نائین واقع گردیده است. این بنا به عنوان یکی از مهمترین مساکن سنتی شهرستان نائین محسوب گشته و در حال حاضر در مالکیت نمایندگی میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان نائین در حال مرمت می باشد. این بنای تاریخی متعلق به خاندان فاطمی ها در نائین بوده و
این آب انبار تاریخی متعلق به دوره شاه عباس صفویی است که جهت رفاه حال کاروانها از شرق تا غرب هسته مرکزی ایران قرار گرفته بودند و در طول سال از آب تغذیه و شارژ میشد، حتی در دهه 60 هم، هنوز تعدادی از این آب انبارها فعال بودند و پر آب. این روزها اما این آب انبار به جاذبه ای گردشگری تبدیل شده و جز آثار