عزاداری برای سیدالشهدا و یارانش در بوشهر را شاید بتوان متفاوت ترین نوع آن در ایران دانست. عاشورا در بوشهر همراه با نوحه های جان سوز، نوای سنج و دمام است، نوای غم انگیزی که با کوب آن، قلب عزاداران به در می آید و با هر بیت از نوحه، سوز دلشان بیشتر. سینه زنی آنان نیز دیدنی است، نظمی که برای احترام در عزاداری خود رعایت می کنند بدین صورت است که، سینه زنان 5 تا 20 حلقه به دور نوحه خوان تشکیل داده و به صورت دایره وار و هماهنگ با نوای نوحه می چرخند. هر نفر با دست چپ، کمرِ فرد کناری را گرفته و با دست راست خود سینه میزند، شالی هم که بر کمر خود بسته اند به معنای همکاری و کمر همتی است که برای برگزاری هرچه بهتر عزای حسین بسته اند. از دور که دسته را نگاه می کنی، شکوه و عظمت این نوع از سینه زنی را، در یکی شدن افراد با هم میابی، یکی شدن دل های عزاداری که در کنار هم، نام حسین را فریاد می زنند تا صدایشان باهم به عرش برسد. به پایان مراسم که نزدیک می شوند، همان زمانی که سینه زنی اوج گرفته، نوحه خوان پس از یک مکث کوتاه با صدای رسا می گوید " واحد " و گروه سینه زن یک صدا جواب می دهند " الله واحد " و نوحه خوان، نوحهِ واحد را مطابق و مناسب با روز عزا می خواند. غذاهای نذری اینجا محلی است و باعث شده تا طعم نذری امام حسین برای مسافران متفاوت باشد و تا همیشه در خاطرشان بماند. برای صبحانه، نان و اش بوشهری با سبزی و گوشت پخته و بین عزاداران پخش می شود. ناهار و شام هم بیشتر شکر پلو و قیمه بوشهری با گوشت و نخود له شده است.