مراسم نوروز خوانی

نوروزخوانی یا بهارخوانی یکی از رسوم قدیمی ایرانی است که اجرای آن درحال حاضر بیشتر در شمال کشورمان خصوصا استان مازندران رواج دارد. این رسم درواقع نوعی آوازخوانی است که پیشینه آن به قبل از اسلام بازمی گردد. در بعضی کتب قدیمی این رسم را به دین زرتشتی و ستایش از اهورا مزدا نسبت می دهند. همانطور که ذکر شد مراسم نوروزخوانی درحال حاضر به صورت محدود و بیشتر در نقاط شمالی کشور مانند ساری و روستاهای اطرافش برگزار می شود.

شیوه برگزاری مراسم نوروزخوانی

در این رسم، فردی که آن را آوازه خوان صدا می زدند قبل از فرا رسیدن بهار، در شهرها و روستا به صورت دوره گرد می چرخید و آوازهایی درباره شروع بهار می خواند.معمولا این آوازها به صورت بداهه و همراه با تم مذهبی بوده. این اشعار که معمولا به زبان محلی است؛ بعد از اسلام بیشتر درباره امامان شیعه و ... بوده است. نکته دیگر درباره این اشعار این است که به صورت ترجیع بند هستند و ترجیع بندها را شخص همراه می خواند. از آنجایی که اجرای این مراسم به خاطر دوره گردی هایش کمی به زمان نیاز دارد؛ زمان اصلی و مناسب انجام آن از نیمه دوم یا سوم اسفندماه تا نوروز است.

خصوصیات یک نوروزخوان چیست؟

نوروزخوان یا به زبان محلی نوروز خون باید طبع بداهه سرایی و شاعری داشته باشد. معمولا نوروزخوان باید اطلاعات خوبی نیز درباره خانواده های روستای خود و روستاهای اطراف داشته باشد. زیرا روال کار به این صورت است که پس از حمد و ستایش خدا و پیامبر و امامان شیعه به توصیف خانواده ها می پردازد و تقاضای انعام و عیدی می کند. اگر از خانواده ای انعام دریافت کرد او را دعا می کند و اگر دریافت نکرد اشعاری گلایه آمیز می خواند. اگرچه دیگر در بسیاری از شهرهای ایران این رسم اجرا نمی شود اما مردم مازندران هنوز با برگزاری این رسم به رسوم قدیمی و اصیل ایرانی ارج می نهند.