جشن تیرگان یک جشن اصیل ایرانی است که 10 یا 13 تیرماه برای بزرگداشت ستاره باران آور برگزار می شود. در واقه با تکیه بر تقویم باستانی مازندران در 13 تیرماه (سیزده شو) این جشن در شهر ساری برگزار می شود اما باید توجه داشت که که تقویم مازندران با تقویم خورشیدی تفاوت دارد. این جشن اگر چه توسط زرتشتیان در همه شهرهایی که زرشتی ها در آن زندگی می کنند؛ جشن گرفته می شود اما بیشتر در ساری این جشن را مرتبا و جدی برگزار می کنند.
آب پاشی یکی از کارهایی است که در این جشن برگزار می شود. دلیل این کار این است که مراسمی وابسته به آب انجام شود تا از هدف اصلی جشن که شکر کزاری برای باران است دور نشویم. فال کوزه دیگر مراسمی است که در جشن تیرگان انجام می شود. مراسم به این صورت است که قبل از جشن کوزه سفالی سبز رنگی را به دوشیزه ای می دهند؛ او این کوزه را از آب پاکیزه پر می کند و دستمالی ابریشمی روی آن می گذارد. نزد همه کسانی می رود که آرزویی دارند تا چیز با ارزشی مانند گوشواره، سنجاق سینه و... را در آب می اندازند.
این داستان از قدیم سینه به سینه گشته است که آرش کمانگیر، زمانی که مجبور شد در جنگ بین ایران و توران تیری پرتاب کند تا مرز ایران مشخص شود؛ تیری پرتاب کرد که به درختی در جیحون نشست. او جان خود را پس از پرتاب این تیر از دست داد. جشن تیرگان در واقع بزرگداشت این فداکاری آرش کمانگیر است.
روایت دیگری که درباره تاریخچه تیرگان وجود دارد این است که در تقویم باستانی هر روز را با نامی می خواندند. دومین روز از ماه را " بهمن" ، سومین روز را " اردیبهشت " تا می رسیدند به سیزدهمین روز از ماه که " تیر " نام داشت. در روز تیر از تیرماه به خاطر جنگ میان تیشتر یا " فرشته باران و پیروزی فرشته باران،این روز را جشن می گرفتند و هنوز هم برگزاری این جشن پابرجاست.