مراسم آش ابودردا

آش ابودردا برای درخواست شفای بیماران و به عنوان نذری برای سلامتی افراد خانواده در آخرین چهارشنبه ماه صفر پخته و سرو می شود. ضمن آمادن آش، رشته گلوله هایی با آدمک هایی از خمیر می سازند و به نیت تک تک اعضا خانواده آنها را در آش ریخته و پس از پختن آش آدمک ها را خارج کرده و بر روی بام می انداختند تا خوراک پرندگان شود و یا در آب می ریختند تا خوراک ماهی ها شود به این نیت که خارج ساختن بیماری و باقیماندن سلامتی و خوشحالی بود. سپس مقداری از آش را به بیمارشان می خوراندند و بقیه را بین همسایه و فقرا تقسیم می کردند و مقداری نیز به خانواده و بیماران مورد نظر می دادند.

آش ابودردا را به طور انفرادی یا جمعی برای رفع مرض و ضفای درد و گرفتن حاجت می پزند. در فرهنگ عامه ایران این آش نام های دیگری چون آش بیمار، آش عمودرد یا آش عمودردا، آش سلامتی ، آش هَوْدَرْده = هفت درده و آش ابودرده دارد. نام هقت درده احیانا به سبب خاصیت و تاثیر آن در شفادهندگی دردهای مختلف بوده است.

آش به این صورت نیز پخته می شود که هر زنی که حاجت یا بیماری دارد برای برآورده شدن حاجتش آش را هم می زند. ساخت آدمک خمیری شبیه به بیمار و انداختن آن به آب روان بر این باور است که درد و ناخوشی و بلا را که به آدمک منتقل شده به آب انداخته و از جان و خانه دور می کنند. مردم فکر می کنند نذر آش ابودردا و خیرات آن را برای صاحب نذر و افرادی که از آن میل می کنند تندرستی، نیرومندی و باروری همراع داشته و حاجت و نیازها را برآورده می کند. بیماران را شفا می دهد و حتی بخت بسته را باز میکند. برخی نیز معتقدند که هر دردی در هر عضوی از بدن خود داشته باشند، با خوردن همان عضو از آدمک خمیری درد آن عضو بدنشان شفا می یابد.