کاربران فضای مجازی شیلی استرداد مجسمه جزیره ایستر را خواستار شدند

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، کاربران فضای مجازی شیلی استرداد مجسمه جزیره ایستر را خواستار شدند.

صفحه اینستاگرام «موزه بریتانیا» با هجوم کاربران فضای مجازی اهل کشور شیلی مواجه شده است، در حالی که بازگشت یک مجسمه «موآی» را درخواست کرده اند.

این موزه محل نگهداری از دو مجسمه «موآی» است که در سال 1868 میلادی توسط گردشگران بریتانیایی از «جزیره ایستر» خارج شده بودند و از مدتها پیش درخواستهایی از بریتانیا برای استرداد این دو مجسمه به «جزیره ایستر» که اکنون جزو قلمرو شیلی محسوب می شود، مطرح شده است.

«گاردین» گزارش کرد که کاربران اهل شیلی فضای مجازی از ماه ژانویه تاکنون به بخش نظرات صفحه اینستاگرام این موزه هجوم برده و صفحات «موزه بریتانیا» در یوتیوب و فیسبوک را نیز هدف قرار داده اند.

«موزه بریتانیا» در واکنش به این اقدام ناچار به بستن بخش نظرات پستهای اخیر صفحه اینستاگرامش شد و با اینکه اخیرا نظرات بیشتر پستها را باز کرد اما بخش نظرات برای پستهای خاصی هنوز محدود است.

این کمپین آنلاین زمانی آغاز شد که یک اینفلوئنسر ساکن «سانتیاگو» به نام «مایک میلفورت» یک میلیون دنبال کننده خود را تشویق کرد تا از «موزه بریتانیا» استرداد این مجسمه های عظیم را خواستار شوند.

مجسمه های مسروقه «موآی» بارها موضوع ویدئوهای پربازدید «میلفورت» بوده است و به دنبال آن هشتگی ترند شد که صدای آن به «گابریل بوریک» رئیس جمهور شیلی که حمایت خود را در رادیو ابراز کرد نیز رسید.

با این حال، این اقدام انتقاداتی را در «جزیره ایستر» به دنبال داشته است. شهردار «جزیره ایستر» اعلام کرد: «بوریک نباید چیزی را که تا این حد از نظر تاریخی و فرهنگی برای ما اهمیت دارد، سیاسی کند.»

«جزیره ایستر» که در 3700 کیلومتری غرب «شیلی» واقع شده است، هویت مجزای «پلی نزی» دارد.

ساکنان این جزیره برای خودمختاری بیشتر نسبت به «شیلی» که در سال 1888 میلادی مالک این جزیره شد، تمایل خود را ابراز کردند.

شهردار «جزیره ایستر» در حالی به کمپین «میلفورت» انتقاد دارد، که نگران است طرفداران «موآی» به یک الگوی رفتاری اینترنتی تنزل پیدا کرده اند که انگیزه آنها تبلیغ خود است و نه نگرانی واقعی.

سخنگوی «موزه بریتانیا» در واکنش به این جریان بیان کرد: «ما از مباحثه استقبال می کنیم، اما این مستلزم متعادل شدن در قبال ملاحظات امنیتی است.»

«موزه بریتانیا» همچنین اظهار کرد روابط خوبی با همکارانش در «جزیره ایستر» داشته است و در دو سال اخیر از همکاران خود در «جزیره ایستر» برای حضور در لندن برای رویدادهای مختلف دعوت کرده است.

«جزیره ایستر» خانه بیش از 1000 مجسمه «موآی» است که در سراسر جهان به دلیل ابعاد بزرگ و رمز و رازهایی درباره نحوه ساخت و جابجایی مورد تحسین قرار گرفته اند. این مجسمه ها صدها سال قبل از استعمار اروپا و برای نگهداری ارواح اجداد ساخته شده بودند.

یکی از مجسمه های «موآی» که در «موزه بریتانیا» نگهداری می شود، «Hoa Hakananai’a» نام دارد و از اهمیت بالایی در «جزیره ایستر» برخوردار است. ترجمه نام این مجسمه «دوست ربوده شده» است.

این مجسمه که به طور بی نظیری با تراشیدن سنگ بازالت ساخته شده، شامل سنگ نگاره هایی است که در پشت این مجسمه ایجاد شده و در یک خانه مقدس که محل انجام یک سنت اجدادی به نام «مرد پرنده» (Tangata manu) بود، کشف شده است.

در جریان اجرای این سنت، مردان طایفه های مختلف «جزیره ایستر» برای حکمرانی بر جزیره با یکدیگر رقابت می کردند. برنده این رقابت، نخستین کسی بود که باید در دریای آزاد به سمت جزیره ای نزدیک شنا میکرد و پس از یافتن یک تخم پرستوی دریایی پشت سیاه آن را سالم به ساحل می آورد. این مراسم به طور سالانه و برای جلوگیری از ایجاد نزاع بین طایفه ها برگزار میشد.

درخواست برای استرداد این مجسمه ها درحالی مطرح شده است که «موزه بریتانیا» سالها با درخواست برای استرداد آثار تاریخی مشهور به «برنزهای بنین» از سوی نیجریه و «مرمرهای پارتنون» از سوی یونان مواجه بوده است.