معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان

ایسنا/ این خبر به جهت معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان برای شما مخاطبان گرامی نوشته شده است.

تبای

براساس مقاله معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان باید بدانید که «تبای» یا «تبس» یکی از مشهورترین شهرهای مصر باستان است که زمانی از اهمیت مذهبی، فرهنگی و سیاسی برخوردار بود. این شهر که به عنوان دومین پایتخت مصر در دوران «پادشاهی نوین» (1570 تا 1069 پیش از میلاد) شناخته می شود، قبلا شهر «آمون» یکی از ایزدان مصر باستان نامیده میشد. «هومر» شاعر یونانی در نوشته ای به «تبای» به عنوان «شهری با هزار دروازه» اشاره کرده است.

این شهر که در کرانه شرقی رود نیل و «اقصر» کنونی واقع شده، معبدهای زیبایی را در خود جای داده بود که توسط «رامسس دوم»، فرعون مصر باستان و برای «آمون»، «رع» و «پتاح» ساخته شده بودند. هنوز ویرانه هایی از این معبدها باقی مانده است. علاوه بر این معبدها، «دره پادشاهان» نیز در این شهر واقع شده است. با توجه به اینکه این مکان محل تعداد زیادی از اکتشافات حیرت آور باستان شناسی بوده است، در سال 1979 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

عمارنه

«عمارنه» به اندازه دیگر شهرهای مصر باستان مشهور نیست اما بین سالهای 1353 تا 1336 پیش از میلاد توسط فرعون «آخناتون» به عنوان پایتخت اعلام شد. اگرچه این شهر برای مدت چندان طولانی پایتخت باقی نماند، اما محل برگزاری یکی از بزرگترین کشمکش های مذهبی در تاریخ مصر باستان بود.

براساس مقاله معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان باید بدانید که فرعون «آخناتون»، مذهب کشور را از چند خداپرستی به کشور پرستنده «آتون» به معنای قرص آفتاب تغییر داد و در دورانی حاکم «عمارنه» بود و در بسیاری از بخش های شهر سازه هایی برای پرستش «آتون» ساخت. البته تغییراتی که «آخناتون» ایجاد کرد، عمر چندانی نداشت و پس از درگذشت «آخناتون» فرهنگ سنتی مصر بار دیگر احیا شد و جانشینانش تلاش کردند نام «آخناتون» و میراثش را از بین ببرند.

«آخناتون» و همسرش «نفرتیتی» به مدت 17 سال حکمرانی کردند و حکومت آخناتون با درگذشت او در سن 40 سالگی به پایان رسید. با مرگ این فرعون، سنت ها و چند خداپرستی بار دیگر به مصر باستان بازگشت و «تبای» نیز پایتخت شد.

باستان شناسان در قالب پروژه کاوش باستان شناسی «عمارنه» با کمک محققان دانشگاه «کمبریج» از سال 2005 تاکنون در گورستان «عمارنه» تحقیق کرده اند و در سالهای گذشته به اکتشافات قابل توجهی در این شهر باستانی دست یافته اند که از جمله آنها به کشف گور زن جوانی میتوان اشاره کرد که به همراه یک گردنبند متشکل از مهره های گلبرگ شکل و سه انگشتر طلا دفن شده بود. براساس مقاله معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان باید بدانید که کاوشگران بقایای پارچه پیچ شده این زن جوان را در اتاقک کوچکی به همراه بقایای چند نفر دیگر کشف کردند.

گمان می رود این زن در دودمان هجدهم مصر باستان (1550 تا 1292 پیش از میلاد) و حوالی دوران حکومت «آخناتون» زندگی کرده باشد. روی یکی از انگشترهایی که به همراه این زن کشف شده است، تصویری از «بس» ایزد محافظ زنان، کودکان و زایمان مصریان باستان نقش بسته است. «بس» با گذشت زمان در بین مصریان باستان به عنوان محافظ تمام خوبی ها و دشمن تمام شرارت ها شناخته شد.

کوم أمبو

«کوم أمبو» یکی از شهرهای مصر باستان بود که در حوزه کشاورزی شهرت داشت. این شهر همچنین یک شهر تجاری بود که با در نظر گرفتن فعالیتهای کشاورزی به یک شهر مهم تبدیل شد. در این شهر مردم بیشتر «سوبک» ایزد مصر باستان را می پرستیدند. براساس مقاله معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان باید بدانید که امروزه بیشترین شهرت این شهر به دلیل «معبد کوم امبو» است که در حوالی 180 تا 47 پیش از میلاد ساخته شد.

ابیدوس

«ابیدوس» یکی از قدیمی ترین شهرهای مصر باستان است که قدمت آن به «دودمان نخست» باز می گردد. این شهر به عنوان مکانی بسیار مقدس شناخته میشد؛ چراکه اعتقاد بر این بود که «ازیریس»، خدای باروری، مردگان، رستاخیز، زندگی پس از مرگ، کشاورزی، زندگی و پوشش گیاهی در آنجا دفن شده است. «ازیریس» به عنوان یکی از مهمترین خدایان در فرهنگ مصر شناخته می شود و این شهر را به مکانی مهم برای کسانی که او را می پرستیدند، تبدیل کرده بود.

چندین معبد در نقاط مختلف «ابیدوس» برای پرستش «ازیریس» ساخته شده بود، که هنوز بقایای برخی از این معبدها در این شهر باقی مانده است. بسیاری از پادشاهان، ملکه ها و فراعنه باستانی این منطقه به دلیل مقدس بودن آن در این شهر و اطراف آن دفن شدند. «اهمسه یکم» نیز آخرین هرم سلطنتی را در شهر «ابیدوس» بنا کرد. «معبد ستی یکم» مشهورترین ساختمان در «ابیدوس» امروزی است؛ چرا که در مقایسه با سایر ساختمان های باستانی واقع در نقاط مختلف مصر سالم باقی مانده است.

کاوش باستان شناسان در این شهر نیز به اکتشافات قابل توجهی منجر شده است، برای مثال چندی پیش کاوشگران دست کم 2000 سر مومیایی شده قوچ متعلق به دوران «بطلمیوسی» به همراه یک بنای مجلل متعلق به دوران «پادشاهی کهن» مصر در معبد «رامسس دوم» واقع در شهر باستانی «ابیدوس» را کشف کردند. همچنین اخیرا گروهی از باستان شناسان مصری، آلمانی و اتریشی با کاوش در مقبره «ملکه مرنیث» در گورستان باستانی «ام القعاب» واقع در «ابیدوس» صدها ظرف مهر و موم شده کشف کردند.

الاشمونین

الاشمونین زمانی یکی از ثروتمندترین شهرها در مصر باستان بود که در مرز بین مصر علیا و سفلی واقع شده بود و بیشتر به عنوان یکی از بزرگترین مراکز مذهبی شناخته میشد که دو نیمه را به هم متصل میکرد. تاریخچه این شهر باستانی به پادشاهی قدیم باز می گردد. الاشمونین سالها پابرجا باقی ماند تا اینکه در سال 642 میلادی پس از فتح اسلامی متروک شد. در «الاشمونین»، «تحوت» مهمترین ایزد مصریان باستان محسوب میشد و به عنوان خدای درمانگری، جادو و خرد شناخته میشد و کاهنان بسیاری در این شهر او را می پرستیدند. همچنین مصریان باستان گمان داشتند که نخستین طلوع آفتاب در «الاشمونین» رخ داده و به این ترتیب شهر محل تولد خورشید در نظر گرفته میشد.

الفانتین

«الفانتین» یک شهر دفاعی مهم برای مصر باستان بود. «الفانتین» (Elephantine) که به «کشور فیل ها» ترجمه می شود در مرز بین مصر و «نوبه» قرار داشت و به عنوان مکان تجاری و دفاعی در برابر «نوبه» شناخته میشد. براساس مقاله معرفی مهمترین شهرهای مصر باستان باید بدانید که «الفانتین» که جزیره ای در وسط رود نیل بود، بیشتر با خدایان آب و سیل بویژه «خنوم» مرتبط بود.

کروکودیلوپولیس

در «کروکودیلوپولیس» نیز همچون «کوم أمبو» ایزد «سوبک» پرستیده میشد. «سوبک» به شکل مردی با سر تمساح ترسیم میشد. این شهر نیز همچون «ابیدوس» یکی از قدیمی ترین شهرهای مصر باستان بود که قدمت آن به حدود 4000 سال قبل از میلاد باز می گردد. «کروکودیلوپولیس» که در شهر امروزی «فیوم» در یکی از حاصلخیزترین مناطق مصر واقع شده است، به دلیل فعالیت کشاورزی که در آن گیاهانی مانند ذرت، گل و زیتون پرورش داده میشد، شهرت داشت. این حاصلخیزی باعث شد بسیاری از مصری ها در ازای پاداش های فراوان به پرستش «سوبک» روی آورند.

ممفیس

شهر باستانی «ممفیس» از نظر تاریخی به عنوان نخستین پایتخت رسمی مصر شناخته می شود. این شهر بین سالهای 2950 تا 2180 قبل از میلاد پایتخت بود و در آن زمان به عنوان یکی از مراکز اصلی عبادت در مصر شناخته می شد. مردم این شهر، خدایان «پتاح» (خالق)، «سخمت» (همسر او) و «نفرتوم» (پسر او) را می پرستیدند. حتی برخی از مورخان تخمین می زنند که در آن مقطع از تاریخ «ممفیس» بزرگترین شهر جهان بود. این پایتخت باستانی که در حدود 24 کیلومتری جنوب قاهره قرار دارد، در حدود قرن 15 تا 11 قبل از میلاد شروع به افول کرد. این شهر به پایتخت دوم تبدیل شد تا اینکه در نهایت با ظهور اسکندریه در سال 332 قبل از میلاد کاملاً متروک شد. امروزه به جز ویرانه های باقیمانده از مجسمه ابوالهول و مجسمه «رامسس دوم» بیشتر این شهر تخریب شده است.

جانت

«جانت» که با نام «تانیس» هم شناخته می شود، در اواخر «پادشاهی نوین» شهری واقع در «مصر سفلی» بود. اگرچه قدمت آن به اندازه سایر شهرهای مصر باستان نیست اما بخش زیادی از تاریخچه دودمان های بیست و یکم تا بیست و دوم مصر به آن مرتبط است. در این مقطع از تاریخ، این شهر به عنوان خانه سلطنتی برای این دودمان ها عمل می کرد و بناهای بزرگی به افتخار خدای «آمون» در آن ساخته شد.

«جانت» در نهایت در دوران حکومت رومی ها بر مصر متروک شد. کاوش های باستان شناسی در حوالی 1800 میلادی به کشف بسیاری از آثار تاریخی این شهر باستانی منجر شد. این آثار تاریخی که از جمله آنها به آثار هنری هم میتوان اشاره کرد، به باستان شناسان جزئیات بیشتری درباره این شهر باستانی ارائه کرد.

اسکندریه

«اسکندریه» بی شک شناخته شده ترین شهر مصر است. این شهر بین سالهای 332 قبل از میلاد تا 641 بعد از میلاد پس از فتح مصر توسط «اسکندر مقدونی» پایتخت مصر بود. سرداران «اسکندر مقدونی» سلسله «بطلمیوس» را تأسیس کردند که پس از مدت کوتاهی «اسکندریه» را به مرکز فکری جهان تبدیل کرد.

«اسکندریه» همچنین به دلیل بزرگترین کتابخانه جهان و فانوس دریایی اسکندریه که یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان بود، شهرت پیدا کرد. این فانوس دریایی مرتفع ترین سازه ساخت بشر در زمان خود بود اما متأسفانه بین قرن های 10 و 14 پس از میلاد بر اثر زلزله های متوالی ویران شد.

این شهر همچنین به عنوان شهر پیشرفت و نوآوری فناوری شناخته میشد. فانوس اسکندریه در ابتدا به عنوان یک ابتکار برای ایجاد یک محیط مساعد برای تجارت و سایر مشاغل در شهر ساخته شد. در حال حاضر، این شهر هنوز دومین شهر بزرگ مصر است و با در نظر گرفتن دخمه های «کوم الشقافه» یکی از بزرگترین و مهمترین محوطه های دفن در مصر شناخته می شود.