نگاهی به پلاس عشایری سیرجانی ها در نمایشگاه گردشگری عشایر

ایسنا/ این خبر پیرامون نگاهی به پلاس عشایری سیرجانی ها در نمایشگاه گردشگری عشایر برای شما نوشته شده است.

در حاشیه برگزاری رویداد ملی گردشگری عشایر در شیراز، وارد یکی از سیاه چادرهای برپا شده در گذر حافظ شدیم. جایی که متعلق به اهالی شهرستان سیرجان است و آنها به جای واژه سیاه چادر، از واژه "پلاس" برای این مکان استفاده می کنند.

علی جان آبکار که از عشایر رائینی اهل سیرجان است، گفت: عشایر رائینی از استان کرمان هستیم. رائین شهری تاریخی است که بین شهرهای بزرگ کرمان و بم قرار دارد اما عشایر رائینی در دوره ای از آنجا کوچ کرده اند و حالا در حوالی شهرستان های سیرجان و بافت سکونت دارند. استان کرمان یک استان عشایری محسوب می شود و دومین استان عشایرنشین کشور است. ایل های قرایی، بچاقچی، جبال بارزی، بلوچ، افشار و لورک از جمله عشایرنشینان این منطقه هستند که هر کدام از این ها از طایفه های مختلفی تشکیل می شوند.

وی در خصوص رویداد میز ملی گردشگری در شیراز گفت: حسن این نمایشگاه این است که فقط عشایر در آن حضور دارند. در گذشته هم جشنواره های مشابهی به نام عشایر برگزار شده بود اما فقط عشایر در آن حضور نداشتند اما حالا این رویداد با هدف معرفی توانمندی های عشایر برگزار شده است. جایی که عشایر از نقاط مختلف بیایند و بتوانند تولیدات، محصولات و به ویژه فرهنگ خود را ارائه دهند.

آبکار افزود: برگزاری چنین نمایشگاه هایی بسیار مطلوب است، چون عشایر به خاطر شیوه خاص زندگیشان، کمتر به رسانه ها و مسئولان دسترسی دارند و این میز ملی گردشگری عشایر فرصت خوبی برای معرفی آنهاست. مخصوصا در بحث گردشگری عشایری که تقریبا یک مساله نوپا است. به خاطر اینکه زندگی عشایری برای مردم شهرنشین چندان آسان نیست، مردم هم کمتر با این نوع زندگی آشنا شده اند اما فکر می کنم بومگردی عشایری یک نوع زندگی در شرایط کاملا طبیعی است و می تواند برای سایر مردم غیرعشایر نیز لذت بخش و آموزنده باشد.

او با بیان اینکه انسان با زندگی عشایری یاد می گیرد چطور در شرایط سخت چطور زندگی کند، افزود: مردم شاید فکر کنند در زندگی عشایری نه برق است، نه گاز، نه حمام و نه چیزهای دیگر، پس نتیجه می گیرند که نمیتوان با این شرایط زندگی کرد. اما اتفاقا این یک نوع تمرین زندگی در طبیعت و شرایط سخت است که می تواند فواید و لذت زیادی برای انسان شهرنشین داشته باشد.

آبکار گفت: خوشبختانه در سالهای اخیر توجه مردم به اصالتشان بیشتر شده است. مردم فهمیده اند که زندگیشان بیش از حد از فضای طبیعی خارج شده و به سمت فضاهای مصنوعی و مجازی رفته است. خوراکی های ارگانیک جای خود را به خوراکی های شیمیایی داده و احساس من این است که مردم این چیزها را متوجه شده اند و توجهشان دوباره به همان زندگی اصیل جلب شده است. از نظر روحی روانی هم انسان خیلی به طبیعت نیاز دارد. با طبیعت بودن، انرژی مثبت زیادی به آدم می دهد و این در زندگی عشایری به خوبی دیده می شود.

وی با بیان اینکه زندگی عشایری باید مبتنی بر توسعه پایدار باشد، اظهار کرد: در این میان، حفظ شرایط مناسب رفاهی هم مورد نیاز است. ما در صحبت با معاون وزارت گردشگری نیز مسائلی را مطرح کردیم و انتظار داریم که مسئولان و مردم هم یک نگاه ویژه به گردشگری عشایر داشته باشند. توجهی که منجر به تغییر نگاه، هم در منابع درآمد، هم اشتغال، هم محیط زیست شود و در نهایت به پایداری زندگی عشایری بیانجامد.

این فعال گردشگری ساکن استان کرمان در پاسخ به این سوال که مردم چگونه می توانند از نزدیک با زندگی عشایری آشنا شوند، گفت: سیاه چادرهای عشایری به روی همه باز هستند. هر کسی از راهی برسد، در هر ساعتی از شبانه روز با آغوش باز عشایر مواجه می شوند. عشایر سمت ما که اصلا اهل تعارف هم نیستند. عشایر رائینی به مسافر می گویند بفرمایید منزل خودتان است. اگر بگویید نه، دیگر تعارف نمی کنند، چون صادقانه درخواست کرده اند و فکر می کنند اگر بگویید نه، یعنی تمایلی ندارید. اما درب خانه شان همیشه به روی همه باز است. این فرهنگ اصیل عشایر است.

آبکار افزود: به تازگی بومگردی های عشایری هم راه افتاده است که به صورت ساختارمند پذیرای گردشگران خواهند بود. یعنی با هماهنگی قبلی، زمان و مکان مورد نظر مشخص می شود و در نهایت عشایر ما یک یا چند روز میزبان گردشگران و علاقمندان خواهند بود. در منطقه ما، بهار و تابستان زمان مناسبی برای برگزاری چنین تورهایی است اما در خارج از این فصول نیز در خدمت همه کسانی که بخواهند به عشایر رائینی سر بزنند، هستیم.

نمایشگاه گردشگری عشایر تحت عنوان میز ملی گردشگری عشایری از 22 تا 26 آبان در شیراز برگزار شد.