چهار نسل طبابت و داستان خانه ای که بیمارستان شد

ایسنا/ این خبر پیرامون چهار نسل طبابت و داستان خانه ای که بیمارستان شد، برای شما نوشته شده است.

محمدحسین لقمان ادهم (لقمان الدوله) ملقب به «فخرالاطبا» فرزند میرزا زین العابدین لقمان الممالک بود که سال 1258 خورشیدی (144 سال قبل) متولد شد؛ پزشکی که با نگاهی به شجره نامه خانوادگی او می بینیم شغلی میراثی را برای خود برگزیده است؛ چرا که پدر، پدربزرگ و پدر پدربزرگ او و البته خود وی نیز از پزشکان دربار قاجار و در واقع 4 نسل از یک خانواده، پزشک 4 شاه قاجار بودند اما موضوعی که هنوز هم نام او را بر سر زبانها نگه داشته، تاسیس بیمارستانی است که این روزها در گذر از 75 سالگی همچنان خدمت رسان مردم است.

دکتر محمد حسین لقمان ادهم پس از پایان تحصیلات متوسطه در تبریز نزد پدرش که از فارغ التحصیلان دانشکده پزشکی پاریس بود، طب ایرانی را آموخت و پس از واقعه به توپ بستن مجلس شورای ملی، راهی فرانسه شد و به تحصیل علم طب پرداخت.

او پس از بازگشت به ایران به عنوان پزشک مخصوص احمد شاه آغاز به کار کرد و در این بین به عضویت "مجلس حفظ الصحه" انتخاب شد و برای عملی ساختن اقداماتی همچون آبله کوبی تلاش فراوان کرد. «مجلس حفظ الصحه» به پیشنهاد دکتر امیراعلم برای مقابله و مهار بیماری های واگیردار مهم دوره قاجار تاسیس شده بود.

در واقع طبق آنچه که جعفر شهری، نویسنده و پژوهشگر تاریخ اجتماعی تهران در کتاب "گوشه ای از تاریخ اجتماعی تهران قدیم" آورد؛ شیوع بیماری های واگیردار در اواخر دوره قاجار چنان فراتر از حد انتظار بود که عملا مدیریت شرایط را سخت کرده بود و بخش قابل توجهی از مرگ و میرها به همین دلیل رخ می داد. او در بخشی از کتاب خود آورد: «سال وبایی یکی از سالهای هولناکی بود که هرکس در معرض تعرض آن قرار می گرفت دچار بیماری وبا می شد و در کمتر از دو ساعت با قِی و اسهال، عطش، قلب گرفتگی، کندی نبض و کبود شدن لب ها و التهاب تلف میشد.

مرگ و میر در این سال به جایی می رسد که نعش ها را در کنار کوچه و بازار و چپ و راست مانند چوب روی هم دسته و با گاری حمل می کنند و مردم با همه خیرخواهی و عقایدشان که هر فرد خود را موظف میدانست تا 7 تن مسلمان را بشوید، باز از کفن و دفن آنها عاجز می ماند و سالی در زمان احمدشاه از قرار مرده ای هفت قران بابت کفن و دفن آنها، بلدیه (شهرداری آن زمان) به کنتراتچی (مسئول) گورستان دوازده هزار تومان بدهکار شد.»

ذکر این بخش از کتاب "گوشه ای از تاریخ اجتماعی تهران قدیم" که تصویرگر وضعیت بهداشت و درمان در دوره قاجار است خود کاملا گویای نیاز مبرم جامعه آن روز ایران به خدمات بهداشت و درمان است که بخشی از این مهم را پزشکانی از جمله لقمان الدوله عهده دار شدند.

در نهایت دکتر محمدحسین لقمان الدوله در سال 1297 خورشیدی مدرسه طب را تاسیس کرد و در ادامه فعالیت های خود در سال 1298 خورشیدی به همراه برادر کوچکترش برای تاسیس انستیتو پاستور تلاش کرد، زیرا او جزو همراهان احمد شاه در سفر اروپا بود و در بازدید از انستیتو پاستور فرانسه، شاه جوان را به تأسیس این مرکز درمانی در ایران ترغیب کرد.

او همچنین یکی از کسانی بود که ریاست کلاس طب مدرسه دارالفنون را بر عهده داشت و به دنبال همین قبول مسئولیت، پایه و اساس دانشکده پزشکی را پی ریزی و کلاس طب را از مدرسه دارالفنون جدا و به مدرسه طب تبدیل کرد و خودش شخصا تدریس بیماری های عفونی و تشخیص بیماری ها را بر عهده گرفت.

لقمان الدوله که مدتی هم پزشک مخصوص رضا شاه بود برای تصویب قانون طبابت نیز تلاش های زیادی کرد. او نخستین رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران بود که البته بعدتر به دلیل ضعف مزاج از ریاست دانشکده پزشکی کناره گیری کرد اما بازهم از تلاش برای ارتقای سطح سلامت دست نکشید و در سالهای پایانی عمر خود نیز منزل مسکونی خود را به درمان بیماران عفونی اختصاص داد.

دکتر محمد حسین لقمان الدوله سرانجام اول آبان سال 1329 خورشیدی از دنیا رفت و در آرامگاه ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

سعدی بنار، مدیر مرکز درمانی و آموزشی لقمان حکیم گفت: بیمارستان لقمان سال 1327 در منطقه جنوب غربی تهران در ساختمان اولیه ای که منزل مسکونی دکتر محمدحسین لقمان ادهم، ملقب به لقمان الدوله بود، شکل گرفت. این مرکز در ابتدا به درمان بیماران عفونی اختصاص داشت؛ پس از آن بهداری وقت اقدام به گسترش این بیمارستان کرد و سرانجام یک بیمارستان 300 تخت خوابی در این محل دایر شد که به پاس خدمات دکتر لقمان ادهم به عنوان یکی از پایه گذاران دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، به نام ایشان نامگذاری شد و از آن پس با عنوان "بیمارستان لقمان الدوله" شناخته شد.

وی افزود: سرانجام این مرکز درمانی در سال 1345 به بهداری وقت تحویل داده شد و در سال 1349 با عنوان بیمارستان شماره 2 تحت نظارت ارتش قرار گرفت و از سال 1350 نیز در اختیار دانشگاه ملی سابق (دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) قرار گرفت و با 420 تخت به فعالیت خود ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز از سال 1362 بیمارستان پس از تغییر نام با عنوان "بیمارستان لقمان حکیم" شناخته می شود و از سال 1368 تاکنون نیز ریاست مرکز بر عهده دکتر امیدوار رضایی است.

او پیرامون چهار نسل طبابت و داستان خانه ای که بیمارستان شد، ادامه داد: منزل مسکونی چندصد متری دکتر محمدحسین لقمان ادهم پس از تغییرات به مساحتی بیش از 21 هزارمتر مربع بنا و بیش از 36 هزار متر مربع زیربنا گسترش یافت.

بنار با اشاره به اینکه به طور کلی بیمارستان لقمان در مراحل مختلفی طرح تعریض داشته، گفت: با توجه به اینکه محل قرار گیری بیمارستان در بافت مسکونی است، طی این سالها با پیگیری های ریاست مرکز و خرید منازل مسکونی اطراف بیمارستان و اضافه کردن آن به مساحت بیمارستان این مهم صورت گرفت. خوشبختانه در خصوص تعریض و خرید منازل مسکونی اطراف، چالش مهمی نداشتیم و سعی کردیم با صحبت کردن با مالکین، رضایت آنها را جلب کنیم. در این زمینه شهرداری تهران هم همکاری خوبی با ما داشته است.

وی افزود: در حال حاضر نیز فضایی با مساحت تقریبی یک هزار متر در کنار بیمارستان که قبل تر بیش از 10 منزل مسکونی بود خریداری شده که در حال ساخت است و قرار است درمانگاه ها و بخش پاراکلینیک به آنجا انتقال یابد.

بنار تاکید کرد: در زمینه ثبت سند بیمارستان مشکل خاصی وجود نداشته است؛ تمامی املاکی که با عنوان منزل مسکونی تخریب شد و به محیط بیمارستان اضافه شد همگی خریداری شدند و اسناد آنها به درستی به نام بیمارستان است؛ البته سند مشخص کاملی نداریم اما مشکل خاصی هم نداریم.

وی درخصوص تعداد تخت مصوب و فعلی بیمارستان لقمان بیان کرد: بیمارستان 420 تخت مصوب دارد اما اکنون ما با 524 تخت فعال در حال ارائه خدمت هستیم و ضریب اشغال تخت در بیمارستان لقمان بیش از 80 درصد است.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان درباره خدمات درمانی که این مرکز ارائه می دهد، توضیح داد: هر چند که شاید بیمارستان لقمان به عنوان یک بیمارستان با پذیرش بیماران مسمومیت ها شناخته شود اما واقعیت این است که ما در این مرکز اکثر تخصص ها و فوق تخصص ها را داریم و خدمات درمانی عمومی در حوزه های جراحی اعصاب و قاعده جمجمه، مغز و اعصاب، عفونی، گوش، حلق، بینی و کاشت حلزون، جراحی های عمومی و لاپاراسکوپی، داخلی و گوارش، روماتولوژی، اطفال، پوست و زیبایی و...را هم ارائه می دهیم.

وی پیرامون چهار نسل طبابت و داستان خانه ای که بیمارستان شد، افزود: به عنوان مثال، در سال 1399 و 1400 که سالهای اوج کرونا بود، بیش از 2000 عمل جراحی اعصاب و قاعده جمجمه در بیمارستان لقمان انجام دادیم که آمار بی نظیری است.

او درباره خدماتی که بیمارستان لقمان در حیطه مسمومیت ها ارائه می دهد، تصریح کرد: نمیتوان گفت بروز مسمومیت ها افزایشی بوده است؛ به طور کلی مسمومیت، پیک زمانی دارد مثلا در یک روزهایی از سال (به عنوان مثال تعطیلات) با افزایش تعداد مراجعین مسمومیت مواجه هستیم و یا مثلا مراجعین اورژانس مسمومین، شب ها در مقایسه با اورژانس عمومی بیشتر هستند.

وی درباره چرایی شکل گیری این روند از مراجعه به اورژانس مسمومین توضیح داد: خیلی نمیتوان در این زمینه به شکل مشخص صحبت کرد؛ زیرا بخشی از موضوع به مسائل فرهنگی باز می گردد، در عین حال که مردم معمولا روزها درگیر کارهای روزمره هستند. ولی خیلی عوامل مشخصی در آن اثرگذار نیست و بیشتر به نوع زندگی افراد وابسته است.

او با اشاره به اینکه در میان مراجعین مسمویت بیمارستان لقمان، درصد زنان نسبت به مردان بیشتر است، اظهار کرد: البته تفاوت درصد خانم ها و آقایان در میان مراجعین ما بسیار اندک است اما خب به هرحال خانم ها اندکی بیشتر هستند.

وی با اشاره به اینکه بروز مسمویت ها در دسته های مختلفی طبقه بندی می شود، بیان کرد: معمولا بروز مسمومیت های دارویی در دسته اول قرار می گیرد و پس از آن مسمومیت با مواد شیمیایی مانند گندزداها و سپس مواد مخدر در رتبه های بعدی قرار می گیرند.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان با اشاره به اینکه توزیع سنی بروز مسمومیت ها بسته به نوع ماده ای که فرد با آن مسموم شده، متفاوت است، بیان کرد: مسمومیت های دارویی معمولا در افراد جوان تر اتفاق می افتد. در مورد مواد مخدر اما سنین بالاتر درگیر می شوند.

وی با تاکید بر اهمیت لزوم همکاری بین بخشی مداوم بیمارستان لقمان با سازمان پزشکی قانونی کشور در زمینه مراجعین مسمومیت گفت: متاسفانه از آنجایی که برخی از مسمومین از دنیا می روند لازم است که سازمان پزشکی قانونی کنار ما باشد تا با چالش مواجه نشویم و تاکنون هم این همکاری به خوبی صورت گرفته است.

وی درباره فعالیت آزمایشگاه سم شناسی این مرکز درمانی با تاکید بر اینکه بیمارستان لقمان در زمینه مسمومیت ها مرجع کشوری و حتی گاهی در برخی موارد مرجع خاورمیانه است، ادامه داد: از نظر تعداد مراجعین و مباحث درمانی و آموزشی ما توانستیم به این رتبه برسیم و میتوان به این موضوع اشاره کرد که قرار است با تصمیماتی که در وزارت بهداشت گرفته شده، مرکز ما به عنوان دیسپج مسمومین (مرکز مدیریت فوریت های پزشکی مسمومین) شناخته شده و به کل کشور معرفی شود.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان در توضیح این موضوع تاکید کرد: از آنجایی که این مرکز بیشتر با خدماتی که در حیطه مسمومیت ارائه می دهد شناخته شده است، روزانه به شکل مداوم تماس هایی از سایر مراکز درمانی سطح کشور داریم که سوالاتی درخصوص مراجعین مسمومیت خود دارند که گاهی ممکن است پاسخ دهی به علت حجم بالای کارِ نیروها با تاخیر انجام شود و یا سطح پاسخگویی مشخص نباشد و...از این رو وزارت بهداشت به این سمت رفته است که سیستم یکپارچه ای راه اندازی شود که به عنوان مثال یک خط تلفن مستقیم و شناخته شده به موضوع مسمومیت ها اختصاص یابد.

او پیرامون چهار نسل طبابت و داستان خانه ای که بیمارستان شد، تاکید کرد: در واقع همانگونه که کد 724 در تمام بیمارستان ها برای بیماران دچار سکته مغزی شناخته می شود، بیماران دچار مسمومیت هم قرار است کد مشخص خود را داشته باشند و این کار بسیار مهم و مفید است.

وی ادامه داد: یک نکته مهم درباره خدمات این مرکز این است که اورژانس مسمومین بیمارستان با اورژانس عادی کاملا متفاوت است و در دو فضای کاملا تفکیک شده به این بیماران خدمت می دهیم.

بنار با اشاره به اینکه بخشی از بروز مسمومیت ها با مشکلات روانشناختی مرتبط است، تصریح کرد: در بخش مسمومیت علاوه بر پزشک و متخصصین این حیطه، متخصصین روانشناسی و روانپزشکی هم فعال هستند و تمام بیمارانی که در این حیطه بستری شوند تحت مشاوره قرار می گیرند و اگر نیاز باشد بعد از درمان مسمومیت به بخش روانپزشکی سایر بیمارستان ها انتقال می یابند و یا به صورت سرپایی درمان می شوند.

وی افزود: قبل از شیوع کرونا هر زمان افراد اسم روانشناس و روانپزشک را می شنیدند نسبت به آن گارد می گرفتند و مراجعه به این متخصصین را نوعی انگ اجتماعی تلقی می کردند اما خوشبختانه شیوع کرونا نشان داد که افراد برای برخی مشکلات نیاز دارند که با روانشناس و روانپزشک مشورت کنند و همین امر هم سبب شد تا بعد از کرونا در مرکز خود شاهد کاهش مراجعین مسمومیت هایی باشیم که به دنبال مشکلات روانشناختی اتفاق می افتاد.

او تاکید کرد: مردم باید بدانند همانگونه که لازم است امراض جسمی را درمان کنند، لازم است که به دنبال درمان امراض روان هم بروند و از مراجعه به روانشناس ترس نداشته باشند.

وی در خصوص چالش هایی که بیمارستان لقمان با آن مواجه است، توضیح داد: قطعا فضای فیزیکی بیمارستانی با قدمت چند ده ساله مطابق با نیاز همان سالها ساخته شده است و به روز نیست؛ به عنوان مثال در دهه 50 مباحث آتش نشانی و استانداردهای آسانسور مطرح نبود و ما اکنون در این حوزه ها مشکلاتی داریم که خیلی از آنها زیرساختی است و در تلاش هستیم که با کمک وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مشکلات را کوچک کنیم؛ اما در خصوص این مشکلات نیاز به مراقبت و کمکهای مالی زیادی وجود دارد.

او تاکید کرد: در حال حاضر اخطار ایمنی و آتش نشانی نداریم، اما مکاتباتی با سازمان های متولی این امور داریم که ایراداتی که به ما اعلام کرده اند را برطرف کنیم و به طور کلی درحال رفع نواقصی که این دوستان به ما اشاره می کنند، هستیم.

بنار درباره چالش های مرتبط با نیروی انسانی نیز بیان کرد: براساس استانداردهای جهانی و بومی ما نیروی کافی در خیلی از حوزه ها نداریم ولی معضل به گونه ای نیست که نتوانیم ارائه خدمت مطلوب داشته باشیم؛ هر چند که در زمینه نیروی پرستاری، کمک بهیار، پشتیبانی (IT، مالی، خدمات و ...) با استانداردها فاصله داریم. در این زمینه از سازمان برنامه و بودجه تقاضا داریم که به وزارت بهداشت کمک کند و مجوزهای لازم را برای جذب نیروی جدید به ما بدهند.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان درباره وضعیت پرداختی سازمان های بیمه گر پایه به این بیمارستان اظهار کرد: قطعا پرداختی ها در این بخش بروز نیست. تا پایان مهر سال جاری رقم بدهی ما از سازمان های بیمه گر و سایر ارگان ها بالغ بر 320 میلیارد تومان بود. این رقم برای اداره کردن بیمارستان سنگین است، شاید این سازمان ها هم نکات خود را داشته باشند، اما وقتی ما در خط مقدم ارائه خدمت به بیماران هستیم، با طلب هایی که داریم گاهی ارائه خدمت سخت می شود. امیدوارم نظمی در پرداخت ها به وجود بیاید که هم خدایی نکرده از ارائه خدمت بازنمانیم و هم پرداخت حقوق و دستمزد همکاران خودمان به تاخیر نیفتد.

او در خصوص وضعیت تامین، تجهیز و تعمیر تجهیزات سرمایه ای بیمارستان تشریح کرد: این فرآیند هم تا زمانی که پرداخت منظمی از سوی سازمان های بیمه گر وجود نداشته باشد، مرکز را با دشواری زیادی مواجه می کند. تمام تلاش ما این است که تا حد امکان ارائه خدمت به بیماران متوقف نشود، ولی به طور کلی این رقم بدهکاری بیمه ها ما را در حیطه مدیریت بیمارستان دچار چالش کرده است؛ چرا که سبب شده ما هم به شرکت های تجهیزات پزشکی و...بدهکار شویم.

وی افزود: این شرایط در حالی است که ارائه خدمت هم به هیچ عنوان نباید متوقف شود. ما 14 اتاق عمل بدون احتساب اتاق عمل های بلوک زایمان داریم؛ بنابراین حجم ارائه خدمت و نیاز به تجهیزات مشخص می شود و این در حالی است که تعداد محدودی از دستگاه های ما هم قدیمی هستند و بیمارستان هم یک مرکز آموزشی و درمانی است و دستیاران هم در حال آموزش هستند و خرابی تجهیزات پزشکی هم ممکن است به تناوب بیشتر باشد که همین هم سبب می شود خروجی دستگاه ها برای تعمیرات بیشتر باشد.

وی با تاکید بر اینکه مراجعات استانی بخشی از مراجعات کلی بیمارستان لقمان را به خود اختصاص می دهد، بیان کرد: از آنجایی که ما اکثر تخصص ها را در بیمارستان داریم و خدمات هم با تعرفه دولتی ارائه می شود، مراجعات استانی زیادی بویژه از نقاط جنوبی کشور داریم، به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا همراه سرایی در داخل خود بیمارستان احداث کنیم و به همین منظور یک منزل مسکونی حوالی بیمارستان خریداری شد و عملیات گودبرداری آن انجام شد و منتظر هستیم که یک گروه از خیرین، کار ساخت همراه سرای بیماران را تقبل کنند. در این زمینه با شهرداری تهران هم رایزنی شده و یک تفاهم نامه سه جانبه تنظیم شده که آنها هم در ابعاد مالی و غیر مالی در ساخت همراه سرا به ما کمک کنند.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان تاکید کرد: فعلا همراهان بیماران توسط همکاران مددکاری بیمارستان با گروههایی که با ما همکاری می کنند در همراه سراهایی نزدیک به بیمارستان اسکان داده می شوند.

او درخصوص وضعیت فعالیت بیمارستان در بحث گردشگری سلامت اظهار کرد: در این حوزه باید فعالیت بیشتری داشته باشیم که در همین راستا در سال جاری تمرکز خود را بر این بخش متمرکز کرده ایم تا مجوز IPD را تا پایان سال اخذ کنیم؛ چون بخش های VIP و دارای ظرفیت پذیرش گردشگر سلامت را داریم و همین الان هم بدون دریافت مجوز به بیمارانی از کشورهای عرب زبان و ترک زبان ارائه خدمت می کنیم که البته چون هنوز مجوز IPD نداریم این خدمات با تعرفه متعارف ارائه می شود. تاکنون بیشترین خدماتی که این گردشگران سلامت دریافت کرده اند مربوط به جراحی اعصاب، گوش و حلق و بینی و جراحی چاقی بوده است.

بنار در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به افزایش ظرفیت رشته های پزشکی بیان کرد: با توجه به این موضوع خواهش میکنم که به زیرساختهای بحثهای آموزشی دستیاران به درستی پرداخته شود؛ به عنوان مثال ساده ترین مسائل ظرفیت خوابگاه ها و پاویون ها است که باید دیده شود و برنامه ریزی دقیق تری برای آن انجام شود.

او تاکید کرد: در مورد مباحث آموزشی ما بودجه مشخصی بابت آموزش نداریم؛ از طرفی تعرفه دولتی سالیانه یکبار افزایش می یابد درحالی که افزایش قیمت ها چندین بار در سال اتفاق می افتد اما قیمت تعرفه با افزایش ناچیز در ابتدای سال که آنهم تفاوت چشمگیری نسبت به تعرفه بخش خصوصی دارد باید تا انتهای سال با همان رقم مشخص بماند و همه اینها دست به دست هم می دهد تا بیمارستان های آموزشی، چالش هایی متفاوت از بیمارستان های درمانی داشته باشند و حتی هزینه های ما هم در این زمینه متفاوت باشد.

وی افزود: در بیمارستان لقمان حدود 1400 نیرو و تقریبا 120 پزشک فعال داریم که از این تعداد پزشک، حدود 60 درصد تمام وقت جغرافیایی هستند و نمی توانند جایی غیر از بیمارستان دولتی ارائه خدمت دهند. یک پزشک تمام وقت جغرافیایی در این مرکز، یک جراحی را با تعرفه دولتی با رقمی ناچیز انجام می دهد و همین رقم هم با توجه به بدهکاری بیمه ها با حدود 4 ماه تاخیر به او پرداخت می شود؛ در حالی که اگر همان جراحی را در یک بیمارستان خصوصی با تعرفه دو تا سه برابر مرکز دولتی انجام دهد، کمتر از 72 ساعت بعد حق الزحمه خود را دریافت می کند.

مدیر مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی لقمان ادامه داد: این موضوع سبب شده است که وقتی تعهد خدمت 5 یا 7 ساله پزشک تمام می شود دیگر در طرح تمام وقت جغرافیایی نماند و به سمت ارائه خدمت در بخش خصوصی سوق پیدا کند.

وی در پاسخ به سوالی درباره آسیب های همه گیری کرونا بر روند ارائه خدمت در بیمارستان لقمان گفت: یکی از معضلات شکل گیری صف انتظار خدمت بود که علت این موضوع هم به تاخیر انداختن دریافت خدمات غیر اورژانسی توسط مردم بود؛ به شکلی که اواخر سال قبل در مورد اعمال جراحی صف های انتظار داشتیم اما اکنون دیگر این صف شکسته شده و کاهش یافته است.

او درباره وضعیت مراجعات به بیمارستان لقمان نیز بیان کرد: سالانه حدود 36 هزار بیمار بستری، 68 هزار بیمار اورژانس در هر دو اورژانس عمومی و مسمومیت، 142 هزار مراجعه به درمانگاه ها و بیش از یک میلیون و 400 هزار مراجعه به بخش پاراکلینیک داریم.

بنار در پایان تاکید کرد: هر چند که بیمارستان لقمان در زمینه مسمومیت ها یک مرجع مهم در کشور و منطقه است اما امیدوارم با تغییر نگرش ها، افراد هم به این مرکز درمانی تنها به چشم مرکز پذیرش مسمومین نگاه نکنند و بتوانیم با قدرت تر از گذشته به بیماران با طیف وسیع تری از نیازها ارائه خدمت رسانی کنیم.