تاکید بر اهمیت مرمت و احیای مدرس ابن سینا به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های میراث دوستان

ایسنا/ براساس اخبار واصله، تاکید بر اهمیت مرمت و احیای مدرس ابن سینا به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های میراث دوستان صورت گرفت.

اواخر خرداد بود که عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و هیئت همراهش در جریان بیست و پنجمین سفر استانی رئیس جمهور به اصفهان آمد و در اتاق بازرگانی این استان حاضر شد. آن روز همه نمایندگان و مسئولان و صاحب نظران اصفهان بر جریان دائمی زاینده رود از سراب تا پایاب تأکید کردند، اما این تنها خواسته اصفهان شناسان حاضر در آن جلسه نبود. محمد حسین ریاحی، نویسنده، پژوهشگر و اصفهان شناس یکی از سخنرانان آن روز بود که بر ضرورت تأمین اعتبار برای مرمت بناهای تاریخی استان بویژه «مدرس ابن سینا» تأکید کرد و در حضور عزت الله ضرغامی رسیدگی به این بنای تاریخی را به عنوان یکی از دغدغه های میراث دوستان اصفهان خواستار شد.

این نویسنده و اصفهان شناس گفت: شیخ الرئیس از اواخر قرن پنجم هجری قمری مدت 15 سال در اصفهان اقامت داشت و در این مدت از نزدیکان حاکم معروف اصفهان یعنی «علاءالدوله کاکویه» یا «علاءالدوله دیلمی» بود؛ بنابراین با توجه به جایگاه و مقام شامخ ابن سینا از نظر اجتماعی، علمی و سیاسی، او در جوار حاکم یا فضاهای مهم شهر به تدریس و تعلیم و آموزش می پرداخت بطوریکه بسیاری از مباحث قابل توجه علمی که شیخ الرئیس تصنیف یا تألیف کرده است در زمان حضور او در اصفهان انجام شد.

او افزود: مکانی که امروز «مدرس سینا» نامیده می شود، بنایی است که به قرن چهارم و پنجم هجری قمری تعلق دارد و شیخ الرئیس حدود 15 سال در آن به تدریس پرداخته است. این بنا در کوچه پاگلدسته در یکی از کوچه های خیابان ابن سینا واقع شده و بنای موجود تنها بخش کوچکی از بنای اولیه ی این مدرس است، چرا که احتمالا این بنا امتداد داشته و فضاهای بسیار بیشتری به آن تعلق داشته است، بطوریکه مدرس ابن سینا از ابتدای خیابان ابن سینا تا مدرسه شفیعیه و مکان امروزی آن ادامه پیدا میکرد اما فضای کنونی این مدرس تنها یک گنبد است که به مدرس ابن سینا معروف شد.

ریاحی تصریح کرد: برخی اعتقاد دارند که این مکان، مدرسه یا دانشگاه علایی و در واقع یکی از دانشگاه های معتبر آن زمان در نوع خود بوده و قطعا بعد از شیخ الرئیس نیز موردتوجه و استفاده قرار گرفته است ولی اطلاعات خاصی در این مورد در تذکره ها یا در کتاب ها وجود ندارد و امروز تنها قسمتی از این مرکز و نهاد آموزشی به عنوان مدرس ابن سینا باقی مانده است.

این اصفهان شناس ادامه داد: با توجه به موقعیت و جایگاه ویژه شیخ الرئیس در اصفهان و در نتیجه تعلیمات و آموزش های او در مکان موسوم به مدرس ابن سینا، شاگردان بزرگ و توانمندی در این شهر تربیت شدند که از جمله شخصیت های بسیار مؤثر و مهم که به عنوان شاگرد زبده شیخ الرئیس بشمار می رود «ابوعبدالله محمد معصومی اصفهانی» است بطوریکه شیخ الرئیس معتقد بود که مقام و جایگاه ابوعبدالله نزد من مانند مقامی است که ارسطو نزد افلاطون دارد. البته شخصیت های دیگری مثل «ابومنصور حسین بن طاهر بن زیله»، «ابو عبیداللّه عبدالواحد بن محمد جوزجانی» یا «ابوالحسن بهمنیار» نیز از شاگردان شیخ الرئیس در مکتب علمی و فلسفی اصفهان بودند.

ریاحی با بیان اینکه شیخ الرئیس ابوعلی سینا قطعا بسیاری از آثار و تعلیمات خود را در شهر اصفهان تألیف یا تحقیق کرده یا آنها را تکمیل کرده است، تصریح کرد: کتاب ارزشمند «الانصاف» اثری بسیار مفصل و ارزشمند و قوی بود که ابن سینا آن را در زمان اقامت خود در اصفهان تألیف کرد اما متأسفانه با تهاجم و غارتی که لشگریان سلطان مسعود غزنوی در اصفهان انجام دادند این کتاب یا به تاراج رفت یا بنا به قول عده ای در آتش سوخت.

او اضافه کرد: امروز از مدرس ابن سینا که قطعا فضاهای بزرگی داشته فقط یک بخش جزئی باقی مانده است اما حتی برای همین بخش کوچک هم پیش بینی های مرمتی و حفاظتی انجام نمی شود و به روی مردم بسته است و این غفلت بزرگی است، درحالیکه میتوان با حفاظت صحیح، کاربری ویژه و قابل توجهی برای آن در نظر گرفت و به یک مکان فرهنگی برای ارائه آثار شیخ الرئیس و معرفی این شخصیت برجسته تبدیل شود.