وزارت میراث فرهنگی خانه اصلی فرش است

ایرنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده و گزارش های منتشر شده، وزارت میراث فرهنگی خانه اصلی فرش است.

در جغرافیای فرهنگی جهان، حتی در کسادی تجارت فرش ایران، برند فرش دست باف ایرانی همواره در صدر خوش رنگ ترین، خوش نقش ترین و خوش نام ترین بافته های سنتی جهان قرار دارد و همیشه در طول تاریخ قالی ایرانی از مهمترین نمادهای ملی، فرهنگی و هنری ایرانیان بوده است، این میراث ارزشمند ایرانیان در روزگاری نه چندان دور یکی از مهمترین اقلام و حتی نمادهای صادرات غیرنفتی این سرزمین بحساب می آمد. فرش آینه زیباشناسی فرهنگی ایرانی و بوم خیالات مردم ایران است که طرفداران زیادی در شرق و غرب جهان دارد. حتی گردشگرانی که از اقصی نقاط جهان به ایران می آیند، می دانند فرش ایرانی ارزشمندترین سوغات ایران زمین است؛ اگر بتوانند حتما قطعه ای از این بوم خیال انگیز ایرانی را در چمدانشان می گذارند تا به کشورشان ببرند.

این در حالی است که در ساختار جدید وزارت صنعت، معدن و تجارت که اخیرا رونمایی شده است برخی معاونت ها حذف و برخی ادغام شدند که از جمله آنها میتوان به حذف مرکز ملی فرش از ساختار جدید این وزارتخانه اشاره کرد. در همین چارچوب سیدمهدی نیازی، معاون طرح و برنامه وزارت صمت این تصمیم را نتیجه توافق وزارت صمت و وزارت میراث فرهنگی عنوان کرده و گفته است: اخیرا توافقاتی برای انتقال مرکز ملی فرش دستباف ایران به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انجام شده، ضمن اینکه پس از تشکیل و ایجاد این وزارتخانه قرار داشتن مرکز ملی فرش دستباف در وزارت صمت اجحاف به صنایع دستی دیگر است و در ساختار جدید وزارت صمت نیز ممکن بود در حق مرکز ملی فرش ایران هم اجحاف شود.

از طرفی مجمع اتحادیه ها و انجمن های حوزه فرش دست باف سراسر کشور در خصوص انتقال مرکز ملی فرش از وزارت صمت به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی معتقد است، این انتقال با منافع ملی در تضاد است و صادرات و اشتغال در این بخش را از بین می برد. فرش دست باف ایرانی علاوه بر خصایص چشمگیر، غیر قابل انکار و قابل اعتنای فرهنگی هنری، حائز وجوه بی بدیل اقتصادی و اجتماعی است.

یاشار ملفوظی، هنرمند فرش باف تبریزی دارای مدرک کارشناسی طراحی فرش و کارشناسی ارشد تاریخ هنر ایران اسلامی نسل چهارم از خانواده (ملفوظی) تولید فرش تبریز است، او معتقد است: مسئولان کشور چه در حوزه صنعت، تجارت و بازرگانی چه در حوزه فرهنگ، هنر و صنایع دستی باید بگونه ای تصمیم گیری و برنامه ریزی و از این هنر حمایت کنند، که اولا، هنر فرش بافی حفظ و ترویج شود و ثانیا، فرش ایرانی به جایگاه قبلی خود در بازارهای جهانی برگردد.

فرش بافی بیشتر هنر است تا صنعت

ملفوظی پیرامون اینکه وزارت میراث فرهنگی خانه اصلی فرش است، تاکید کرد: فرش گل سرسبد صنایع دستی است، جهان در وهله اول ایران و ایرانی را به هنر زیبا و فاخر فرش می شناسد، برند نام ایران در افکار عمومی با فرش ایرانی عجین است، اما این هنر اصیل و محصول فاخر کم نظیر سالهاست در یک دوگانگی بین حوزه صنعت و هنر میان دو وزراتخانه باقی مانده است.

وی افزود: فرش به عنوان یک هنر سنتی فاخر و مرکز ملی فرش به عنوان نهاد متولی که مسئول هدایت حوزه فرش کشور است، در جایگاه واقعی خود قرار ندارد، این مرکز نباید فقط به اندازه یک حرف و یک عنوان باقی بماند، یا در میان ساختارهای دولتی دست به دست شود، بلکه با یک تصمیم منطقی و درست به وزارتخانه ای که متولی هنرهای سنتی است، بازگردد.

هنرمند فرش باف 44 ساله تبریزی اظهار داشت: قالی و فرش ایرانی از تبریز تا کاشان و کرمان و هر جای ایران برای همه جهان شناخته شده است، اما متاسفانه در سالهای اخیر این نام بلندبالا، جایگاه خود را در بازار تجاری جهان از دست داده است، اما همچنان برند اصیل فرش ایرانی رویای هر کشوری است که وارد این عرصه شد، حتی گاهی محصول خود را برای اینکه بتوانند بفروشند، به نام فرش ایرانی حک می کنند.

ملفوظی خاطرنشان کرد: در برخی نمایشگاه های صنایع دستی، فرش مهمترین بخش نمایشگاه بود. گاهی غرفه فرش ما برگزیده میشد، اما در هنگام اهدای جایزه می گفتند «نمی توانیم به شما جایزه بدهیم، زیرا شما زیرگروه صنعت و معدن هستید» وقتی هم سراغ مرکز ملی فرش در وزارت صنعت، معدن و تجارت می رویم می گویند «بودجه ای نداریم که از هنرمندان قالی باف حمایت کنیم». این مرکز اکنون نه تنها جایگاه مناسبی ندارد حتی منابعی برای حمایت از هنرمندان قالیباف و فرش باف هم ندارد.

وی گفت: به عنوان هنرمند تولیدکننده فرش، با انتقال مرکز ملی فرش به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی موافق هستم، این مرکز باید به بخش معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی وزارتخانه برود یا حتی به عنوان مرکزی مستقل در جایگاهی که مستقیم زیر نظر وزیر میراث فرهنگی است، قرار گیرد، اگر چه این وزارتخانه هنوز جوان است، اما مطمئنم با بازگشت فرش به میراث فرهنگی در کنار سایر شاخه های صنایع دستی و هنرهای سنتی که آنجا وجود دارد، اتفاقات خوبی در این حوزه خواهد افتاد.

هنرمند فرش باف تبریزی اظهار داشت: به عنوان طراح و تولیدکننده فرش که گوشت و پوست و استخوانم از این حوزه است، تاکنون هیچ حمایتی از سوی مرکز ملی فرش دریافت نکردم. امیدوارم در رویکرد آتی این مرکز از هنرمندان فرش باف حمایت و مشکلاتمان رفع شود، مهمتر اینکه مدیریت این مرکز چه در سطح ملی و چه در سطح استانی باید در دست فردی متخصص حوزه فرش قرار بگیرد و جلوی سواستفاده های رابطه ای هم گرفته شود.

ملفوظی وزارت میراث فرهنگی را خانه اصلی فرش دانست و خاطرنشان کرد: جزء به جزء فرش از نقطه شروع از طراحی و نقشه کشی تا بافت سرشار از هنر است، این هویت جدا از صنعت و معدن است. نام فرش باید در کنار هنر سنتی و میراث فرهنگی و صنایع دستی قرار گیرد. فرش که تیراژ و تعداد ندارد، 10 نمونه از فرش را کنار هم بگذارید هر کدام متفاوت از دیگری است، زیرا روح و حس بافنده در این اثر حلول کرده و باعث این تفاوت ها و تنوع هاست.

تبریز شهر جهانی فرش

ملفوظی درباره تبریز شهر جهانی فرش گفت: هنر فرش بافی در ایران به ویژه در تبریز موروثی، خانوادگی و نسل به نسل است، فرش بافی هنری است که هر بخش آن از طراحی و نقشه کشی و نخ ریسی تا رنگرزی و بافت، حاصل ذوق و سلیقه ذاتی هنرمندانه است، هنری که هر بخش آن ریشه و سابقه خانوادگی دارد، من خودم از کودکی این هنر بی نظیر را آموختم و عاشقانه و با همه مشکلاتی که سر راه بود در همین رشته، هم تحصیل کردم و هم از 15 سالگی با ورود به بازار فرش تبریز در این بخش فعال هستم، تولیدات ما کاملا سنتی، تزیینی و هنری است.

وی که از هنرمندان تولیدکننده و صادرکننده فرش های فاخر تزیین است، تاکید کرد: معرفی شهر جهانی فرش باید به گونه ای باشد که مردم تبریز از کودک تا کهنسال کاملا این احساس را داشته باشند در یک شهری به شکوه فرش و ظرافت و اصالت آن و با عنوان و اعتبار جهانی زندگی کنند. گردشگران هم باید وقتی وارد تبریز می شوند حس کنند به مهد فرش جهان وارد شده اند.

هنرمند فرش باف تبریزی خاطرنشان کرد: شهری با قدمت تبریز با تاریخچه و آوازه ای که در صنایع دستی و اعتبار فرش دارد باید یک موزه جهانی فرش داشته باشد و نمونه آثار مطرح دنیا در این موزه نمایش داده و نگهداری شود. باید در همه سفارتخانه های ایران در خارج از کشور و هر جایی که می توانیم معرفی کنیم، نمونه ای از فرش تبریز به عنوان هنر جهانی نصب شود. باید مرتب در رسانه های داخلی و خارجی و محلی و ملی بیان و تبلیغ شود که فرش ایران جهانی است و تبریز شهر جهانی فرش است.