انتقاد از نحوه حمایت از گردشگری و سهم خواهی ها از این صنعت

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای واصله، انتقاد از نحوه حمایت از گردشگری و سهم خواهی ها از این صنعت صورت گرفت.

داستان چیست؟

علی اصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سفری که تازگی به استان سمنان داشت، اعلام کرد: میزان خسارت ناشی از کرونا به صنعت گردشگری به عدد 12 هزار میلیارد تومان رسید. او حتی احتمال ورشکستگی صنعت گردشگری ایران را در صورت ادامه روند تعطیلی ها و توقف سفرها مطرح کرد. مونسان در آن سفر گفت که دولت از محل جبران خسارت کرونا 50 هزار میلیارد تومان در نظر گرفته بود، اما حدود 110 میلیارد تومان از این محل دریافت شده است. با این حال بخش خصوصی و دست اندرکاران گردشگری که تقریبا از آبان سال گذشته تحت تاثیر شرایط اقتصادی و سیاسی دچار رکود شده اند، اعتقاد دارند این تسهیلات و حمایت دولت چندان کارآمد و جبران کننده خسارت ها نبوده است.

امیرحسین جعفری، مدیر یکی از آژانس های مسافرتی است که با انتقاد به این وضعیت، از کوچک سازی مجموعه و تعدیل نیروهایش بعد از شش ماه مقاومت خبر می دهد و می گوید: شش ماه پیش طوفان کرونا آغاز شد، فکر نمی کردیم نیم سال بگذرد و اتفاقی نیفتاده باشد. این همه مدت تحمل کردم، امید داشتیم واکسن کشف می شود و ویروس کرونا از بین می رود یا دولت حمایت می کند، نه اینکه پولی به من آژانس دار بدهد، حداقل پول بیمه تامین اجتماعی کارمندان را که الان 745 هزار تومان شده است، تقبل کند. کمک هزینه ای به پرسنل بدهد تا آنها را سرپا نگه دارد و یا خیلی از کارهای دیگر که می شد انجام داد، ولی انجام نشد.

او اظهار می کند: وام کرونایی که دولت خیلی آن را تبلیغ کرد و وزیر گردشگری هم تاکید کرد تنها کمکی است که می توانند داشته باشند، این قدر ماده و تبصره داشت که گرفتن این وام برابر با پیدایش مشکلات دیگر بود. وام کرونا در حد شعار باقی مانده است، اما آیا نمی توانستیم به اندازه افرادی که در صنعت گردشگری هستند، کمک بلاعوض داشته باشیم؟ می توانستند پول بدهند وقتی کسب و کار گردشگری راه افتاد، دو سه سال دیگر آن پول را پس بگیرند، نه اینکه هنوز وام نداده از اول مهر آن را طلب کنند. آیا نمی توانستند حداقل حقوق کارکنان را تا یک سال پرداخت کنند تا نیروهای متخصص را از دست ندهیم؟ گفته بودند سه ماه پرداخت قبوض و چک به تعویق افتاد، آن سه ماه که تمام شد و همه آن اقساط را هم گرفتند اما داستان ما ادامه دارد و به شهریور رسیده ایم.

او ادامه می دهد: ما برای معرفی ایران و برندسازی هزینه کرده ایم اما یک ریال از ما حمایت نشد. نیروهای متخصصی را آموزش دادیم. برای همه این تلاشها میلیون ها تومان هزینه شده است، اما سرانجام چه شد؟ آن نیروهای متخصص حالا باید مسافرکشی کنند. در این وضعیت که بخش خصوصی ضربه خورده است، دولت مالیات می خواهد. زمانیکه ما نیازمند حمایت بودیم کمکی نکردید، دیگر چه سهمی از این صنعت می خواهید!؟

جعفری سپس این سوال را مطرح می کند که دولت در ازای کارآفرینی چه حمایتی از صنعت گردشگری کرده و در ادامه می گوید: از یک بیمه تامین اجتماعی حتی برای یک ماه نگذشتند. اقساط سه ماه را هم گرفتند. یک ریال بسته حمایتی دریافت نکردیم. در اسپانیا شش هزار آژانس مسافرتی وجود دارد و دولت از همه آنها حمایت کرد. کشور ما هم نیازمند فعالان صنعت گردشگری است، آنها باید زنده بمانند، باید در تکاپو باشند. به عنوان یک آژانس دار حمایت نمی خواهم، انتظار داریم به ازای همه مالیات ها و حق تامین اجتماعی که پرداخت کردیم، از کارمندان و متخصصان این صنعت حمایت و حفاظت شود و هزینه و منابع مالیشان را تا یک سال، بلاعوض تامین کنند.