تنگنای شغلی شاغلان گردشگری شناسنامه دار اما غیر رسمی

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای واصله، تنگنای شغلی شاغلان گردشگری شناسنامه دار اما غیر رسمی مشاهده می شود.

داستان چیست؟

شاید غم انگیزترین بخش داستان مربوط به کسانی است که نقش مهم و انکارناپذیری در شناساندن فرهنگ، تاریخ و هنر دارند و با تخصصشان جز لاینفک صنعت گردشگری محسوب می شوند، «راهنمایان گردشگری» همان گروهی هستند که روزهای سپری شده را در تنگنا گذرانده اند.

رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان همدان پیرامون تنگنای شغلی شاغلان گردشگری شناسنامه دار اما غیر رسمی گفت: پیش از شیوع کروناویروس گردشگری کشور وارد رکود شده بود، از زمان شیوع این بیماری راهنمایان به طور کامل از حرفه خود بیکار شدند و با آغاز موج دوم فصل تابستان را هم از دست داده و هیچ درآمدی نداشتند.

مهرداد ضیائی مهر توضیح داد: از آنجا که راهنمایان گردشگری بیمه تأمین اجتماعی نبودند، مشمول بیمه بیکاری هم نشدند بنابراین دولت وعده داد تسهیلات 16 میلیون تومانی به آنها تعلق می گیرد که پس از رایزنی های فراوان شش میلیون تومان با شرایط سختگیرانه به راهنمایان تعلق گرفت و تنها 20 درصد از راهنمایان همدان توانستند از آن استفاده کنند.

وی با اشاره به اینکه راهنمایان گردشگری به سفیران صلح و سفیران فرهنگی مشهور هستند، افزود: پس از شکل گرفتن سفر راهنمایان بیشترین زحمت را تقبل می کنند اما تاکنون اهمیتی به آنها داده نشده و در این ایام هم نتوانستند از هیچ امتیازی استفاده کنند.

ضیائی مهر بیان کرد: باید در دوران شیوع کرونا مبالغ بلاعوضی برای راهنمایان درنظر می گرفتند و اداره کل میراث فرهنگی در بحث آموزشی ورود پیدا می کرد تا راهنمایان از آموزش عقب نمانند و در دوران پساکرونا بتوانند آمادگی کامل را داشته باشند.

وی ادامه داد: خواسته ما از معاونت گردشگری کشور این است که با توجه به ادامه دار بودن دوران کرونا کمک بلاعوضی را برای راهنمایان گردشگری درنظر بگیرند تا راهنمایان بتوانند خود را سر پا نگه دارند.

ضیائی مهر افزود: معاونت میراث فرهنگی کشور باید ضوابطی داشته باشد که راهنمایان در مجموعه های گردشگری مثل هتل ها، هتل آپارتمانها و شرکتهای گردشکری مشغول به کار شوند.

وی بیان کرد: به هر حال این دوران به اتمام می رسد، چرخه گردشگری به فعالیت خود بازمی گردد و راهنمایان گردشگری هم از آن مستثنی نیستند بنابراین امیدواریم از این دوران گذر کرده تا راهنماها به شغل و درآمد خود بازگردند.

ضیائی مهر با اشاره به اینکه در این ایام هیچ یک از تأسیسات گردشگری درآمدی نداشتند، اظهار کرد: تمام دستگاه ها باید برای توسعه گردشگری کمک کنند، در چنین شرایطی شورای شهر، شهرداری و استانداری باید ورود می کردند اما تاکنون این اتفاق نیفتاده و هیچ کمکی از هیچ ارگانی به راهنمایان گردشگری نشده است.

یک راهنمای گردشگری هم در این باره به خبرنگار ایسنا گفت: در کشور حدود 13 هزار راهنمای گردشگری کارت دار وجود دارد که حدود 140 نفر از آنها در استان همدان هستند.

بهنام نادری با اشاره به اینکه با شیوع کرونا تمام راهنمایان گردشگری جهان بیکار شدند، توضیح داد: تفاوتی که بین ما و راهنمایان سراسر جهان وجود دارد این است که فعالان گردشگری در دنیا حمایتهای سازمانی می شوند؛ به طور مثال وزارت میراث فرهنگی در ابتدای ایجاد آژانس مدیر را مکلف می کند مدیر فنی استخدام کند اما این اتفاق نمی افتد و متأسفانه این وزارتخانه با وجود اینکه راهنمایان سرگل آژانسها هستند، درباره استخدام آنها جدیت ندارد.

وی ادامه داد: در استان همدان حدود 60 آژانس وجود دارد و اگر هر آژانس دو راهنما را برای سفرها به کارگیرد، راهنمای بیکار نخواهیم داشت، از طرف دیگر وزارت میراث فرهنگی در رابطه با موضوع کرونا هیچ طرح و برنامه ای برای فعالان گردشگری نداشت.

نادری با اشاره به اینکه گردشگری از دی ماه سال قبل تعطیل است، اظهار کرد: توجه میراث فرهنگی از ابتدای شیوع کروناویروس به تأسیسات گردشگری و به ویژه هتلداران بود و 16 میلیون تسهیلات برای گردشگری پیش بینی شد که مورد استقبال قرار نگرفت.

وی مطرح کرد: از یک ماه قبل وام شش میلیونی برای راهنمایان گردشگری و اقامتگاه های بومگردی در نظر گرفته شد که تعداد زیادی از فعالان این حوزه ها نتوانستند در سامانه ثبت نام کنند.

این راهنمای گردشگری شرح داد: متأسفانه صندوق حمایت از راهنمایان گردشگری وجود ندارد و راهنمایی گردشگری در کشور به عنوان شغل رسمی شناخته نمی شود، آژانسها هم نمی توانند به این اسم آنها را بیمه کنند.

نادری با بیان اینکه این رسته شغلی هنوز وجود ندارد، گفت: امیدواریم وزارت میراث فرهنگی برنامه مشخصی برای راهنمایان داشته باشد، از طرف دیگر بسیاری از راهنمایان گردشگری کشور به دنبال تغییر شغل هستند و اگر این اتفاق بیفتد گردشگری پساکرونایی نیروی انسانی خود را از دست داده و پس رفت می کند.

وی با اشاره به اینکه هر راهنما حدود دو سال از وقت و هزینه خود را برای دریافت مجوز گذاشته است، اظهار کرد: از هم اکنون باید به فکر بعد از کرونا باشیم، بعضی از هتلها و بومگردی ها بدنبال تغیبر کاربری هستند و این ضربه زیادی به گردشگری خواهد زد همچنین به نظر می رسد وزارت میراث فرهنگی چشم انداز مشخصی برای راهنمایان گردشگری ندارد.

یک راهنمای گردشگری دیگر هم با بیان اینکه حال راهنمایان گردشگری خوب نیست، مطرح کرد: گردشگری ارتباط مسقیمی با امنیت و وضعیت اقتصادی هر جامعه دارد و وقتی اینها دچار خدشه شوند باعث می شود گردشگری تحت الشعاع قرار گیرد.

محمود فارسی گفت: پیش از شیوع کروناویروس هم اوضاع گردشگری خوب نبود و بیش از یکسال است که گردشگری اوضاعی فاجعه بار دارد به طوریکه همه فعالان در بخشهای مختلف گردشگری بیکار و بدنبال یافتن شغل دیگری هستند.

وی با بیان اینکه کرونا تیر خلاص را به صنعت گردشگری زد، توضیح داد: راهنمایان گردشگری جزئی از خانواده گردشگری محسوب می شوند، تسهیلاتی با سود 12 درصد به آنها وعده داده شد که به علت مشکل سایت بسیاری از همکاران موفق به ثبت نام نشدند.

فارسی ادامه داد: راهنمایان از بیمه محروم هستند و اداره تأمین اجتماعی آنها را نمی پذیرد و شغلشان را به رسمیت نمی شناسد، مجلس شورای اسلامی هم هنوز آن را به عنوان شغل تصویب نکرده است، اینکه راهنمایان گردشگری باید انتظار حمایت از چه شخص یا ارگانی را داشته باشند، جای سوال است؟

وی با بیان اینکه هیچ حمایتی از راهنمایان گردشگری نشده، گفت: زمانی که گردشگر فراوان است و همایش و سمینارهای فراوان برگزار می شود انتظارات از راهنمایان زیاد است اما امروز که دچار رکود در صنعت گردشگری شدیم، راهنمایان فراموش شده اند.

اینطور که پیداست فراموشی مسئولان راهنمایان گردشگری را به شدت آزار می دهد و گردشگری پساکرونا به سختی می تواند احیا شود؛ چرا که قدر داشته ها را باید همیشه دانست و از دست دادنشان خسرانی است که شاید قابل جبران نباشد.