افول قلعه 400 ساله صفویه در شهراب زواره

ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، افول قلعه 400 ساله صفویه در شهراب زواره مشاهده می گردد.

داستان چیست؟

محسن هادی طحان زواره پیرامون افول قلعه 400 ساله صفویه در شهراب زواره گفت: از علل اصلی پیدایش روستا و وجه تسمیه شهراب می توان به وجود قنات و آب اشاره کرد و بدلیل اینکه این روستا نسبت به روستاهای اطراف آب فراوانی داشته، به شهراب معروف شد.
این فعال میراث فرهنگی ادامه داد: این نامگذاری بعنوان شهر حاکی از آن است که شهراب در گذشته نه چندان دور از آبادی های پرجمعیت و در حد یک شهر در منطقه بود. در لغت فارسی نیز شهراب را به جایی یا شهری اطلاق می کنند که بین دو نهر واقع شده باشد و چون شهراب هم بین دو قنات بلوچ ها و نیو بوده، به این نام خوانده شد.
وی افزود: از بناهای تاریخی و میراث فرهنگی روستای شهراب می توان به حمام خان مزار میرمحمد حسین خان که دخترانش بانی مسجد بوده اند، خانه های قدیمی و چهارصفه ها و قلعه شهراب اشاره کرد.
به گفته هادی طحان، قلعه ها در روستاها در گذشته نه چندان دور نقش مهمی ایفا می کردند، چرا که حافظ جان و مال مردم بوده اند.
وی گفت: در اکثر روستاهای سفلی زواره قلعه و برج و بارو وجود داشته و این بدلیل حفاظت از مردم و ساکنان روستا بود و در واقع، روستاها بیشتر قلعه بوده و مردم در آن سکونت داشته اند.

این فعال میراث فرهنگی در خصوص تخریب قلعه روستای شهراب بخش زواره گفت: قلعه روستای شهراب زواره که به قلعه محمد حسین خان نیز معروف هست، شامل نارنج قلعه با نارین قلعه بوده و در آنجا قنات آب و تمام لوازم زندگی جمع بوده است. در این قلعه عمارت با شکوهی وجود داشته و دارای نقب بوده که در موقع اضطرار مسیر و جای فرار باشد.
وی تصریح کرد: بطور کلی قلعه ها در روستاها بیشتر بگونه چهارگوش و مستطیل مانند ساخته شده و در پیرامون آنها برجهایی برای دیده بانی و تیراندازی به سوی دشمن وجود داشت و از همان برجها اگر جنگ افزار وجود نداشت و یا اندک بود، دیگ های آب جوش و قیرهای داغ بر سر دشمن می ریختند تا یا دشمن خسته شده و از گشودن دژ ناامید شود و یا او را در پشت دیوارها نگه داشته تا نیروهای کمکی از جاهای دیگر به یاری آنها بشتابند و قلعه شهراب نیز یکی از اینگونه قلعه هاست.
به گفته هادی طحان، این قلعه که 6 برج داشت، روزگاری مأمن روستائیان بوده و مردم در آن از گزند یاغیان مانند حسین کاشی در امان بوده اند. قلعه شهراب مانند قلعه مزدآباد زواره دارای محل نگهداری ستوران و چهارپایان و حشم و خدم بود.
وی افزود: ارتفاع دیوار و برج های آن حدود 20 متر بوده که در نوع خود بی نظر است و کارشناسان قدمت این قلعه را بیش از 400 سال می دانند.

هادی طحان با اظهار تاسف از کم توجهی مردم و مسئولین به این قلعه و تخریب این اثر تاریخی ارزشمند گفت: بازسازی و مرمت این قلعه آن در کنار طبیعت زیبای روستا می تواند جذب گردشگران را نیز در پی داشته باشد و باعث رونق بیشتر روستا شود.

این فعال میراث فرهنگی گفت: از دیگر آثار تاریخی شهراب می توان به حمام قدیمی آن اشاره کرد که قدمت حدود 200 ساله دارد. البته این مکان نیز در حال از بین رفتن است. از دیگر بناهای شهراب مسجد جامع آن هست. مسجد نمادی بی نظیر از معماری اسلامی و نمایشگاهی از هنر اسلامی است. وی افزود: اسلام عالی ترین شکل هنر را در معماری و به ویژه معماری مساجد به نمایش گذاشت، از طریق معماری خاص مساجد، جلوه های عظیمی از شکوه اسلامی عرضه می شود که هر بیننده ای را تحت تأثیر قرار می دهد.
هادی طحان به آب انبار شهراب در کنار مسجد قدیمی آن اشاره کرد و گفت: همچنین حمام قدیمی روستا از بناهای قدیمی و تاریخی بود.

به گفته وی، از دیگر جاذبه های مذهبی و مهم شهراب به دو امامزاده که هر دو از فرزندان امام موسی کاظم(ع) هستند می توان اشاره کرد که به نامهای سید کمال الدین حسین؛ امامزاده کهنه و سید ابوطالب؛ امامزاده نو معروف هستند و مورد توجه خاص مردم محل و مسافران است. داخل امامزاده کمال الدین نقاشی و گچبری و آینه کاری هایی به چشم خورده که مربوط به دوره قاجار است.