دریاچه هامون بخشی از پناهگاه حیات وحش هامون است. این دریاچه سومین دریاچه بزرگ ایران پس از دریاچه مازندران و دریاچه ارومیه، هفتمین تالاب بین المللی جهان و یکی از ذخیره گاه های زیست کره در ایران هست. دریاچه و تالاب هامون در منطقه سیستان واقع شده و از سه دریاچه کوچک به نام های هامون پوزک، هامون صابری و
کوه خواجه قلعه ای عظیم و دژ شهری منحصر به فرد از دوره اشکانیان و ساسانیانه. این کوه از سنگ های بازالت سیاه رنگ تشکیل شده و با ارتفاع 609 متر از سطح دریا، مثل جزیره ای در میان دریاچه هامون قرار گرفته. مزار خواجه مهدی یکی از دوستداران علوی روی این کوهه و دلیل نام گذاریش هم همینه. در حاشیه کوه خواجو ت
شهر سوخته سیستان نام بقایای دولت شهر باستانی ایران زمین است. شهر مزبور بر روی آبرفت های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون و زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. به تشخیص بسیاری از محققان، دوره بنای این شهر بزرگ با دوره برنز و تمدن جیرفت هم زمان است اما عزت الله نگهبان شهر سوخته را جزو آثار ایلامی
رودخانه هیرمند زابل، تنها شریان حیاتی سیستانه که از طرف کوه های بابا در افغانستان سرچشمه می گیره و پس از طی مسافتی در حدود 1050 کیلومتر وارد دریاچه هامون می شه که البته در مدت هفت سال خشکسالی هیچ آبی وارد دریاچه هامون نشده و این دریاچه با تمام زیبائی اش به گودالی پر از شن و خاک تبدیل شده.
این آثار در 27 کیلومتری شرق زابل،7 کیلومتری شمال شهرستان زهک در بخش مرکزی زهک و در روی بلندی واقع شده است. جی.پی.تیت انگلیسی بر این باور هست که این خرابه ها مربوط به شهر زرنج بوده که 420 سال قبل توسط تیمور لنگ و با توجه به ویرانی بندهای سیستان به این صورت درآمده اند. هنری ساوج لندور، جهانگرد باستان
هامون پوزک نام دریاچه ای در مرز افغانستان و ایران و یکی از تالاب های تشکیل دهنده دریاچه هامون است. در اکثر مواقع دارای آب بوده و از کیفیت مناسبی برخوردار هست. پوزک در داخل خاک ایران به صورت چند برکه از هم جدا وجود دارد که در مواقع پرآبی به یکدیگر می پیوندند. بزرگترین این برکه ها چونگ خرگوش با وسعتی
ساختمان موزه مردم شناسی سیستان در قرن 19 میلادی و توسط مهندسان انگلیسی به عنوان کنسولگری ساخته شد. در سال 1368، این بنا به عنوان گنجینه موقت در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و بعد از 18 سال مرمت و بازسازی، این ساختمان به موزه مردم شناسی این منطقه تبدیل شد. موزه مردم شناسی سیستان دارای بخش های
دهانه غلامان نام یک محل باستان شناختی در منطقه سیستان، در حدود 2 کیلومتری روستای قلعه نو و حدود 44 کیلو متری شهر زابل هست. خرابه ها و آثار بناهای این شهر در محوطه ای بسیار وسیع روی تراسی به طول تقریبی 4 تا 5 کیلومتر واقع شده اند. کاوشگاه دهنه غلامان در دهه 1960 توسط اومبرتو اسکراتو از موسسه ایتالیای
این قلعه در 4 کیلومتری سکوهه قرار دارد. شکل قلعه مستطیل شکل بوده و دیوارهای پهن و بزرگ خشتی و گلی دارد. کلنل تیت انگلیسی و والترسرویس آمریکایی از این قلعه بازدید کردند. به گفته کلنل تیت در سده نوزدهم، نهری از نزدیک این قلعه جاری و به طرف دهکده ورمال ادامه داشت. بر اثر کاوش باستان شناسان، در طبقه زیر
این منطقه با 062‚201 هکتار وسعت شامل دشت هامون، دریاچه یا تالاب هامون و رودخانه هیرمند می شه. اهمیت این منطقه بیش تر به دلیل زیستگاه انواع حیات وحش، امکان پرورش ماهی، وجود انواع پرندگان و تأمین علوفهٔ دام ها از نیزارها و استفاده از نی ها جهت حصیربافیه.
منطقه حفاظت شده شیله در استان سیستان و بلوچستان واقع است که در جنوب منطقه حفاظت شده هامون واقع شده. از پوشش گیاهی ضعیفی برخوردار است. گونه های اصلی جانوری منطقه عبارتند از جبیر، گربه وحشی، روباه معمولی، شغال، تشی، خرگوش، هوبره، دراج، عقاب صحرایی، انواع سارگپه، دلیجه، چکاوک هدهدی، چکاوک کاکلی، انواع
مزار بی بی دوست، زیارتگاهی ست که ورود آقایان به آنجا ممنوعه. این زیارتگاه در ده کیلومتری شمال شرق زابل و در مسیر و نقطه اتصال جاده زابل به شهرهیرمند و کانال آبی که از رودخانه هیرمند واقع در شهرستان زهک منشعب می شه و از روستای کود و قلعه زاهدان کهنه می گذره، قرار گرفته است. زیارتگاه در دشتی گرم و خشک
قلعه مهرستان یا زابلی سابق در حاشیه شهر زابلی و در کنار زمین های کشاورزی واقع شده و قدمت آن به دوره اسلامی برمی گرده و بیش از 400سال قدمت داره. این قلعه در سال 1291هجری شمسی توسط انوشیروان بارکزائی (برادر کوچکتر دوستم محمدخان،حاکم بلوچستان) به تصرف در میاد، که حاکم آن فردی بنام شاه جهان بوده. پس از
قلعه چهل دختران مربوط به دوره ساسانیانه و در شهرستان زابل، بخش شیب آب، روستای کوه خواجه واقع شده و به دلیل ارتفاعش دید مناسبی بر تمام منطقه داره. این اثر در تاریخ 30 تیر 1384 با شمارهٔ ثبت 12155 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
قلعه رستم، در 70 کیلومتری جنوب غربی شهرستان زابل ( استان سیستان و بلوچستان )،بعد از شهر سوخته خارج از جاده اصلی بنایی وسیع و مربوط به دوران صفوی -سلجوقی اسلامیه. محوطه ای که قلعه در آن قرار داره، معروف به محوطه حوضداره. در این منطقه بقایای یک شهر باستانی، با آجرکاری و ساختمان های متعدد و سر در ورودی
سکوهه یه روستای بزرگ و بسیار قدیمیه که بهش لقب روستایی به وسعت شهر و به قدمت تاریخو دادن. این روستای دیدنی روستایی است از توابع بخش شیب آب شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان.
مجموعه تپه های تخت عدالت شاه مربوط به سده های میانه دوران های تاریخی بعد از اسلامه و در شهرستان زابل، بخش میان کنگی، روستای تخت عدالت شاه واقع شده و این اثر در تاریخ 7 مهر 1381 با شمارهٔ ثبت 6491 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
قلعه مچی در سه کیلومتری شرق حوضدار سیستان و6 کیلومتری شهر سوخته و 70 کیلومتری جنوب غربی زابل قرار دارد. این قلعه مقر و کاخ خاندان بزرگ ملک رئیسی، فرمانروایان جنوبی سیستان می باشد که از خشت و گل ساخته شده است. ارتفاع ایوان شمالی این قلعه از زمین 10 متر و دهانه آن 5/7 متر پهنا دارد . این ساختمان را در