قبرستان پینه شلوار

قبرستان پینه شلوار قبرستانی تاریخی است که در کنار روستای شادباد مشایخ واقع شد. این قبرستان در دامنه تپه ای بلند قرار گرفته و تعدادی تخته سنگ در آن جای دارد. تمام تخته سنگ ها از سنگ کبود یا خارای سیاه هستند و بر روی تخته سنگ یا پای میل اسم و تاریخ فوت صاحب قبر به خط کوفی یا ثلث کنده شده است. از مندرجات کتیبه های قبور معلوم می شود که عده ای از مشایخ، عرفا و امرای قرون شش تا نه هجری تبریز در این قبرستان به خاک سپرده شده اند. از مشاهیر نامدار مدفون در این گورستان میتوان به سلطان اویس جلایری، دومین پادشاه از سلسله ایلکانی یا آل جلایر، بابا احمد بن محمد، نواده بابا احمد بن حسین بن بابا نعمت، بابا حاجی، بابا خواجه از مشایخ شادباد، سعدالدین شادبادی و شیخ محمد اشاره داشت. سوراخ هایی هم در کنار سنگ قبرها بوده که به شکل مربع یا مستطیل و در بالای سنگ قبر قرار دارند. مردم محلی و بومی در مورد آنها می گویند که روستائیان در این سوراخ ها آب و دانه می ریختند تا پرندگان از آن تغذیه کرده و ثوابی هم به صاحب قبر برسانند. سه دوره مختلف تاریخی با نوع ساخت سنگ قبرها در گورستان تاریخی پینه شلوار تبریز قابل تشخیص است:

1) سنگ قبر به شکل آلات تناسلی مردانه و زنانه. به نظر می رسد سنگ قبرهایی که به شکل آلت تناسلی زنانه بوده، توسط غارتگران از بین رفته و در حال حاضر در این قبرستان دیده نمی شوند.

2) سنگ قبرهایی که از جنس سنگ خارا ساخته شده، به نظر می رسد که مربوط به ارامنه مهاجر این منطقه هستند. مشابه این سنگ ها در تبریز و شهرهای دیگر این استان از جمله اهر، مراغه، خوی و اردبیل دیده می شود. روی سنگهای این قبرها نشانه ای از حروف الفبایی نیست، شناسنامه واقعی ندارند و شبیه به سنگ قبرهای مشابه در آرامستان مریم ننه مارالان ساخته شده است.

3) سنگ قبر اسلامی که متنها و تاریخ درج شده روی آنها تازه تر است. این سنگ قبرها اندازه کوچکتری دارند و مشخصات و سال تدفین روی آنان با خط کوفی حکاکی شده است.