غار مر خر

در دامنه کوه بیستون و در شمال شرقی غار شکارچیان، غار عمیقی قرار دارد که به آن مَر خِر گویند. در اصطلاح محلی غار خِر یا خِریل به معنای غاری است که فضای ورودی آن گرد است. این غار گاهی به غلط غار خَر خوانده می شود. این غار 27 متر طول دارد و دهانه آن به سمت جنوب باز می شود که در اواخر دوره پله ایستوسن(چهارمین دوره زمین شناسی) شکل گرفته است. در سال 1965 میلادی یک هیأت کانادایی به سرپرستی فیلیپ اسمیت در غار خِر به کاوش پرداخت و به آثار مهمی دست یافت که عبارتند از: ابزار سنگی و استخوانی، بقایای جانوری، ذغال، سفال و غیره. قدیمی ترین آثار بدست آمده از این غار مربوط به دوره پارینه سنگی میانی است که شامل تراشنده و تیغ های ضخیم سنگی شاخص صنعت موسترین است. بعلاوه ابزارهایی مانند ریزتیغه ها، قلم های حکاکی، تراشنده ها و تیغ های کول دار مربوط به دوران پارینه سنگی جدید یا فرا پارینه سنگی و سفال های پوک و ساده ای از دوره نوسنگی کشف شده است. جدیدترین آثار مکشوفه از غار خِر مربوط به دوره ساسانیان است.