قالی ها و گبه های ذوالانواری مانند پیراهن های رنگ به رنگ زنان قشقایی، موجی از رنگ های شاد طبیعت را در خود جای داده اند. زمینه اصلی این فرش ها، دشت های سرسبزی ست که سالیان دراز، تلاش و تکاپوی عشایر را به تماشا نشسته است. این بافته ها، رنگ آمیزی و طراوت خاصی داشته و نقشه های ذهنی آن ها، درواقع نوعی بازآفرینی هنر پیشینیان است که چون امانتی شریف حفظ شده و به نسل های امروز انتقال یافته است.