جمهوری کلمبیا یا همان طور که می شناسیم کشور کلمبیا، چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی و همین طور یکی از پرجمعیت ترین کشورهای این قاره می باشد. کلمبیا با کشورهای ونزوئلا، برزیل، اکوادور، پاناما و پرو دارای مرز مشترک زمینی و با دریای کارائیب و اقیانوس اطلس دارای مرز آبی می باشد. این کشور به دلیل زیبایی های طبیعی و جاذبه های دیدنی و تاریخی مورد توجه مسافران جهانی قرار گرفته است. افرادی که برای درک بیشتر فرهنگ جذاب این کشور که در نتیجه وجود داشتن مردمانی با نژادهای مختلف و دورگه بوجود آمده به اینجا می آیند و همزمان تحت تاثیر تاریخ، معماری شهر و طبیعت اطراف آن نیز قرار می گیرند.
در گذشته دور اولین ساکنین کلمبیا سرخپوست ها و اینکاها بودند تا اینکه کریستف کلمب در سال 1502 کلمبیا را کشف کرد و نام " کلمبیا " هم از او گرفته شد. داخل کلمبیا دو فرهنگ با سیستم بسیار پیچیدهٔ کاسیکازگو تایروناها در اقیانوس اطلس و میوسکاها در ارتفاعات اطراف بوگوتا بودند که هر دو از لحاظ زبانی از خانوادهٔ زبانی چیبچا بودند. گفته می شود که میوسکاها بعد از اینکاها پیشرفته ترین نظام سیاسی را در آمریکای جنوبی داشته اند. مبارزه برای استقلال از اسپانیا (1809 تا 1819) سخت و خونین بود . تقریباً از آغاز تشکیل کلمبیا ، محافظه کاران طرفدار روحانیون و حکومت مرکزی و لیبرالهای ضد روحانیت و طرفدار حکومت فدرال برای دست یابی به کنترل امور ، مبارزاتی کرده اند که منجر به جنگ های داخلی (1899 تا 1902 و 1948 تا 1957 ) گردید که باعث کشته شدن 400.000 شد. انتخابات ریاست جمهوری و مجالس قانون گذاری با ترور چندین تن از کاندیدها دچار اختلال شد ، ولی موضع سازش ناپذیر پرزیدنت ویرجیلیو بارکو و جانشینش سزار گاویریا شروع به بازدهی کرد خشونت کاهش یافته و تنی چند از قاچاقچیان بزرگ بازداشت شدند. در پیشرفتی جداگانه ، چریکهای چپ گرای پیشین مانند مانند M-19- مبارزه ی مسلحانه را ترک کردند و به فعالیت سیاسی قانونی روی آوردند.