ورود به همگردی
جمهوری بولیواری ونزوئلا که با نام ونزوئلا شناخته شده، در سواحل شمالی آمریکای جنوبی قرار دارد و دور تا دور آن را جزایر دریای کارائیب دربرگرفته. پایتخت آن کاراکاس است، مسیحیت دین رسمی جمعیت 26.6 میلیونی آن است و واحد پول آن ها بولیوار. هنگامی که کریستف کلمب در سال 1498 به شرق این کشور وارد شد، نام آن را " سرزمین زیبایی " گذاشت، سرزمینی پر از کوه های بزرگ و عجیب، جنگل های سرسبز و حتی بلندترین آبشار جهان. ونزوئلا بیش از 1000 رودخانه دارد و آب و هوایی که به علت جغرافیای متنوع آن، از گرم و مرطوب تا سردسیری آلپی متغیر است. البته این سرزمین زیبا سالهای زیادی مستعمره اسپانیا بوده و پس از آن هم جنگ های زیادی با گینه و کلمبیا داشته، اما این روزها یک جمهوری فدرال است و آرامش مهمان آن. بیشتر جمعیت ونزوئلا از نژاد " مستیزو " هستند و باقی سفید پوست، آفریقایی، آمریکایی و آسیایی. این تنوع نژادی و فرهنگی نیز به علت موج مهاجرت هایی است که در قرن بیستم رخ داده. صنعت و درآمد این کشور بر پایه استخراج نفت است، هر چند که توریسم قوی هم دارد، توریست هایی که برای طبیعت گردی و آشنا شدن با فرهنگ بی نظیر این کشور به ونزوئلا می آیند، سهم به سزایی در بهبود وضعیت اقتصادی این کشور دارند.
ونزوئلا دارای تاریخچه طولانی و عمیق است. تاریخ ونزوئلا با استعمار گره خورده است، از زمانی که برای اولین بار و در سال 1522 مستعمره اسپانیا شد تا سال 1811 که پس از چند شورش نافرجام، استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد و همراه با بولیوی و چند کشور دیگر، جزوی از گران کلمبیا شد. در نهایت در سال 1830 نیز به طور کامل، استقلال خود را بدست آورد. این روزها، حکومت ونزوئلا جمهوری است، تمامی افراد حق رای دارند و رئیس جمهور از طریق رای گیری انتخاب می شود
فرهنگ ونزوئلا تا حد زیادی تحت تاثیر کشورهایی که مستعمره آن بوده و البته مهاجران خود است. بیشترین درصد جمعیت ونزوئلا را مستیزو ها (نژاد مختلطی از سفید پوستها، سیاه پوستها و سرخ پوستها) تشکیل می دهند. درصد باقیمانده نیز شامل سفیدپوستان و مهاجران می باشد. درواقع فرهنگ ونزوئلا و مردمان آن، مانند سوغاتی هایی هستند که مهاجران در قرن بیستم با خود به همراه آوردند. همین تنوع نژادی، به دنبال خود تنوع فرهنگی را بوجود آورده که می توان آن را در زبان، رفتار، معماری و هنر جامعه امروزی ونزوئلا به وضوح دید.
ورود به همگردی