لیبی کشوری عربی واقع در قاره ی آفریقاست. این کشور که با کشورهای مصر، سودان، چاد، نیجر، الجزایر و تونس دارای مرز مشترک زمینی است، چهارمین کشور پهناور در قاره ی آفریقا و هفدهمین کشور پهناور در جهان می باشد. 90 درصد این سرزمین را بیابان و صحراهای بی آب و علف پوشانده اند و مناطق نسبتا سرسبز لیبی در کناره های دریای مدیترانه قرار گرفته است. 90 درصد از جمعیت 6 میلیون نفری این کشور در باریکه ای از کناره های مدیترانه زندگی می کنند و دیگر مناطق آن تقریبا خالی از سکنه می باشند و تنها قبیله های ساکن بیابان در آن زندگی می کنند.
بخش خاوری سرزمین لیبی در نیمه ی نخست سده یکم پیش از میلاد زیر فرمانروایی یونانی ها در آمد. قسمت باختر کشور یا بخش طرابلس تا همین 200 سال پیش از زایش مسیح بخشی از کشور کارتاژها بود. در سده ی یکم میلادی هر دو بخش لیبی زیر فرمانروایی امپراتوری روم قرار گرفتند و پس از آن امپراتوری بیزانس بر آن ها حاکم شد. از نیمه ی دوم سده ی هفت میلادی، کشور گشایی عرب ها به لیبی نیز رسید و پای اسلام به این کشور کشیده شد. دوران حکومت چند خلافت عربی بر لیبی، سرانجام در قرن شانزده و با چیرگی عثمانی ها بر این کشور پایان یافت.